Jump to content

Միխայիլ Վերգեենկո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
07:08, 20 Նոյեմբերի 2024 տարբերակ, 212.73.65.250 (Քննարկում)
(տարբ) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ)
Միխայիլ Վերգեենկո
Քաղաքացիությունը  ԽՍՀՄ և  Բելառուս
Ծննդյան ամսաթիվ հունվարի 12, 1950(1950-01-12)
Ծննդավայր Գոմել, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահվան ամսաթիվ հուլիսի 16, 2024(2024-07-16)[1] (74 տարեկան)
Մահվան վայր Մինսկ, Բելառուս
Հասակ 183 սանտիմետր[2]
Քաշ 82 կիլոգրամ[2]
Դիրք դարպասապահ

Միխայիլ Նիկիֆորովիչ Վերգեենկո (բելառուս․՝ Міхаіл Нікіфаравіч Вяргеенка, հունվարի 12, 1950(1950-01-12), Գոմել, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հուլիսի 16, 2024(2024-07-16)[1], Մինսկ, Բելառուս), բելառուս խորհրդային ֆուտբոլիստ, դարպասապահ, հետագայում՝ ֆուտբոլային մարզիչ և մարզական գործակալ, Բելառուսական ԽՍՀ վաստակավոր մարզիչ (1989)։

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միխայիլ Վերգեենկոն ֆուտբոլ սկսել է խաղալ Գոմել քաղաքում[3], եղել է տեղի «Սպարտակի» շրջանավարտ, 1968 թվականին տեղափոխվեց Մինսկի «Դինամո»[4]։ Նա իր նորամուտը ԽՍՀՄ բարձրագու��ն լիգայում նշել է 1971 թվականի մրցաշրջանում։ 13 տարի նա պաշտպանել է «Դինամոյի» դարպասը և եղել նրա ավագը[3]։

1982 թվականին նա դարձել է Խորհրդային Միության չեմպիոն[5]։ Նույն մրցաշրջանում դարպասապահը դարձել է գոլի հեղինակ[6]. հուլիսի 17-ին նա իրացրել է 11 մետրանոցը «Բաքվի» «Նեֆթչիի» հետ տնային խաղում[7]։ 1983 թվականի ԽՍՀՄ ֆուտբոլի առաջնությունում Միխայիլ Վերգեենկոն խաղացել է ընդամենը չորս հանդիպում, նա մրցաշրջանի վերջում բաց է թողել հինգ գոլ[8]։

ԽՍՀՄ բարձրագույն առաջնությունում նա անցկացրել է տասը մրցաշրջան՝ 172 հանդիպում, բաց է թողել 200 գոլ և խփել 1 գոլ[9]։

ԽՍՀՄ երիտասարդական հավաքական

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Չորս տարի Միխայիլ Վերգեենկոն խաղացել է ԽՍՀՄ երիտասարդական հավաքականում, որի կազմում 1972 թվականին դարձել է Եվրոպայի ֆուտբոլի երիտասարդական առաջնության արծաթե մեդալակիր[10]։

Բելառուսի ԽՍՀ ազգային հավաքականի կազմում 1979 թվականին մասնակցել է ԽՍՀՄ ժողովուրդների ամառային սպարտակիադային[11]։

Մարզչական կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միխայիլ Վերգեենկոն 1984 թվականին դարձել է Մինսկի «Դինամոյի» գլխավոր մարզիչ Վենիամին Արզամասցևի օգնականը[12], ապա Իվան Սավոստիկովի աշխատակազմում նա գլխավորել է թիմը[13]։ Էդուարդ Մալոֆեևի թիմ վերադառնալուց հետո Վերգեենկոն կրկին դարձել է երկրորդ մարզիչը[14]։ 1991 թվականի ամռանը Մալոֆեևը առողջական պատճառներով հեռացել է «Դինամոյից», գլխավոր մարզիչ դարձել է Միխայիլ Վերգեենկոն[15]։

1992 թվականին, արդեն անկախ Բելառուսում, Վերգեենկոն գլխավորել «Դինամոն» մինչև 1992 թվականը։ Միևնույն ժամանակ նա աշխատել է Բելառուսի ֆուտբոլի ազգային հավաքականում։ Նա և՜ ակումբից, և՛ հաավաքականից հեռացել է 1994 թվականի հունիսին, չնայած այն հանգամանքին, որ Մինսկի թիմը եղել է առաջատար առաջնությունում[16]։ 1990-ականների վերջին Միխայիլ Վերգեենկոն աշխատել է Մինսկի «Դինամոյում»՝ զբաղեցնելով գլխավոր տնօրենի պաշտոնը[17]։ 1997-1999 թվականներին կրկին եղել է Բելառուսի հավաքականի գլխավոր մարզիչը։

Մինչև 2011 թվականի ապրիլի վերջը Վերգեենկոն եղել է Բելառուսի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահի տեղակալը, սակայն այն բանից հետո, երբ ֆեդերացիան գլխավորել է Սերգեյ Ռումասը, Միխայիլ Վերգեենկոն չի ընտրվել նոր աշխատակազմում[18]։

Միխայիլ Վերգեենկոն մահացել է 2024 թվականի հուլիսի 16-ին, Մինսկում[19][20][21]։

Ձեռքբերումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Որպես խաղացող

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • ԽՍՀՄ չեմպիոն՝ 1982 թ․
  • Եվրոպայի երիտասարդական առաջնության արծաթե մեդալակիր՝ 1972 թ․

Որպես մարզիչ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բելառուսի ֆուտբոլի առաջնության չեմպիոն (2)

Քաղաքական հայացքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նա ստորագրել է բաց նամակ երկրի մարզական գործիչների կողմից, որոնք աջակցել են Բելառուսի կառավարությանը 2020 թվականին ժողովրդական բողոքի ճնշումից հետո[22][23]։

Ընտանիք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նրա որդին՝ Ալեքսեյ Վերգեենկոն, ֆուտբոլային մարզիչ է, որը գլխավորել է Բելառուսի ֆուտբոլի երիտասարդական հավաքականը[24]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Умер Михаил Вергеенко (ռուս.)
  2. ↑ 2,0 2,1 https://footballfacts.ru/person/33726
  3. ↑ 3,0 3,1 Кто есть кто в мировом футболе / ред. О. С. Кучеренко. — М.: Библиотека еженедельника «Футбол», выпуск 3, 1994. — С. 29
  4. ↑ Болдырев Д., Павлюченков М. Футбол 1970. Справочник-календарь. — Կաղապար:Мн.: Полымя, 1970. — С. 54
  5. ↑ Супонев М. Капитан о своих товарищах // Футбол (еженедельник). 5 декабря 1982. № 49 (1175). С. 8—9
  6. ↑ Юдин Ю. Рождение девятого чемпиона // Футбол (еженедельник)|Футбол. 16—21 декабря 2002. № 50 (2216). С. 27—34
  7. ↑ Протокол матча 16-го тура 45-го чемпионата СССР по футболу «Динамо» (Минск) — «Нефтчи» (Баку) 3:1(չաշխատող հղում) на сайте КЛИСФ
  8. ↑ Глод В. В., Майский А. П., Сушкевич Э. С. Футбол-84. — Կաղապար:Мн.: Полымя, 1984. — С. 5
  9. ↑ Кто есть кто в мировом футболе / ред. О. С. Кучеренко. — М.: Библиотека еженедельника «Футбол», выпуск 3, 1994. — С. 29
  10. ↑ Болдырев Д., Костров А. Золотой сезон минского «Динамо». — Կաղապար:Мн.: Полымя, 1983. — С. 10
  11. ↑ Глод В. В., Майский А. П., Сушкевич Э. С. Футбол-80. — Կաղապար:Мн.: Полымя, 1980. — С. 12
  12. ↑ Глод В. В., Майский А. П., Сушкевич Э. С. Футбол-84. — Կաղապար:Мн.: Полымя, 1984. — С. 92
  13. ↑ Майский А. П., Сушкевич Э. С. Футбол-87. — Կաղապար:Мн.: Полымя, 1987. — С. 80
  14. ↑ Майский А. П., Сушкевич Э. С. Футбол-90. — Կաղապար:Мн.: Полымя, 1990. — С. 77
  15. ↑ Юдин Ю. Я ещё поиграю… // Футбол (еженедельник). 8 сентября 1991. № 36 (1630). С. 8—9
  16. ↑ Писарев В. Скромное обаяние провинции // Футбол (еженедельник). 26 июня 1994. № 25—26 (1775—1776). С. 31
  17. ↑ Писарев В. Флагман терпит бедствие // Футбол (еженедельник). 19 декабря 1998. № 51 (2009). С. 14—15
  18. ↑ Кайко С. Человек за бортом. Михаил Вергеенко: персона отчуждения Արխիվացված 2011-10-13 Wayback Machine — Прессбол, 28 апреля 2011, 20:57:46
  19. ↑ сегодня, СБ-Беларусь (2024-07-17). «Умер знаменитый вратарь золотого состава «Динамо»-1982 Михаил Вергеенко». www.sb.by (ռուսերեն). Վերցված է 2024-07-17-ին.
  20. ↑ Беларусь, Sputnik (20240716T1000+0300). «Ушел из жизни заслуженный футбольный тренер Михаил Вергеенко». Sputnik Беларусь (ռուսերեն). Վերցված է 2024-07-17-ին.
  21. ↑ «Умер чемпион СССР по футболу в составе минского «Динамо» Михаил Вергеенко». РБК (ռուսերեն). 2024-07-16. Վերցված է 2024-07-17-ին.
  22. ↑ «Стало известно, кто подписал открытое письмо спортсменов, выступающих за власть». sport.tut.by (ռուսերեն). 2020-11-24. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-11-24-ին. Վերցված է 2020-11-24-ին.
  23. ↑ «Подписи». athletes.by. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-12-07-ին. Վերցված է 2020-12-08-ին.
  24. ↑ Мелкозеров Н. «Жизнь показала — Косой был прав» — Goals.by, 3 февраля 2012 года. (архивная копия)

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Միխայիլ_Վերգեենկո&oldid=10149825» էջից