• ՄՀԱ՝ [ɑznvɑkɑnɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ազ•ն(ը)•վա•կա•նա•կան 

1. ազնվականին հատուկ ◆ Որտեղի՞ց է այդ ազնվականական ոգին… իսկ մեզ թվում էր, թե 17 թվին հիմնովին ոչնչացրել ենք այն։ (Բոգդան Վերդյան)
2. ազնվականներից բաղկացած

1. ազնվական, ազնավոր (ժղ․)

1. ազնվականական գոռոզություն
2. ազնվականական կալվածք
3. ազնվականական կոչում

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։