Վլադիմիր Ենգիբարյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ենգիբարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Վլադիմիր Նիկոլայի Ենգիբարյան (ապրիլի 24, 1932[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[2][1] - փետրվարի 1, 2013, Լոս Անջելես, ԱՄՆ), հայ նշանավոր բռնցքամարտիկ, Մելբուռնի Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն (բռնցքամարտ, մինչև 63,5 կգ քաշային կարգ), Եվրոպայի եռակի և ԽՍՀՄ բազմակի չեմպիոն։
| Վլադիմիր Ենգիբարյան | |
|---|---|
 | |
| Անձնական տեղեկություն | |
| Սեռ՝ | արական |
| Ազգություն՝ | հայ |
| Մասնագիտացում՝ | բռնցքամարտիկ |
| Երկիր՝ |  ԽՍՀՄ,  Հայաստան և  ԱՄՆ |
| Ծննդյան ամսաթիվ՝ | ապրիլի 24, 1932[1] |
| Ծննդավայր՝ | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[2][1] |
| Մահվան ամսաթիվ՝ | փետրվարի 1, 2013 (80 տարեկան) |
| Մահվան վայր՝ | Լոս Անջելես, ԱՄՆ |
1959 թվականին հիմնադրել է Երևանի պատանի բռնցքամարտիկների հանրապետական դպրոցը, որի անփոփոխ տնօրենն էր մինչև 1995 թվականը, երբ տեղափոխվեց ԱՄՆ։
2009 թ. պարգևատրվել է «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 1-ին աստիճանի մեդալով[3][4]։
Կենսագրություն
խմբագրելՎլադիմիր Ենգիբարյանը ծնվել է 1932 թվականի ապրիլի 24-ին Երևանում։ 14 տարեկանում սկսել է զբաղվել սպորտով։ Սկզբում մարզվել է Արտյոմ Հարությունյանի մոտ, այնուհետև՝ Էդուարդ Արիստակեսյանի։
1951 թվականին դարձել է ԽՍՀՄ առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 1952 թվականին կանչվել է հավաքների ԽՍՀՄ օլիմպիական հավաքականում, բայց չի մասնակցել Հելսինկում կայացած օլիմպիական խաղերին։ 1953 թվականին ԽՍՀՄ հավաքականի համար դեբյուտային Եվրոպայի առաջնությունում Վլադիմիրն առաջինն դարձեց Եվրոպայի չեմպիոն։
1955 թվականին առաջին անգամ հաղթել է ԽՍՀՄ առաջնությունում, իսկ 1956 թվականին Մելբուռնում կայացած օլիմպիական խաղերում Վլադիմիրը խորհրդային բռնցքամարտիկներից երկրորդը (Վլադիմիր Սաֆրոնովից հետո) նվաճում է օլիմպիական չեմպիոնի տիտղոսը։
1957 և 1959 թվականներին կրկին հաղթել է Եվրոպայի առաջնությունում։ Օլիմպիական խաղերին մեկնել է ֆավորիտի կարգավիճակով, սակայն, ստանալով ուսի վնասվածք, քառորդ եզրափակչում պարտվել է լեհ բռնցքամարտիկ Մարիան Կասպշիկին։ Այս պարտությունից հետո նա որոշել է ավարտի մարզական կարիերան։
Հետագայում զբաղվել է մարզչական գործունեությամբ։
2011 թվականից Երևանի մանկապատանեկան բռնցքամարտի դպրոցը կրում է նրա անունը[5]):
1970-ական թվականներին ԽՍՀՄ մրցավարական հանձնաժողովը ներկայացնում էր Սիրողական բռնցքամարտի միջազգային ասոցիացիայում, որտեղ հանդես էր գալիս որպես մրցավար միջազգային խոշոր մրցաշարերում։
1993 թվականից ապրում էր (Լոս Անջելեսում ԱՄՆ-ի Կալիֆոռնիա նահանգում)։
Մահացել է 2013 թվականի փետրվարի 1-ին։ Թաղված է Երևանի քաղաքային պանթեոնում[6]։
Պատկերասրահ
խմբագրել-
Վլադիմիր Ենգիբարյանի պատկերով փոստային նամականիշ (Հայաստան, 2010
-
Վլադիմիր Ենգիբարյանի անվան ՀՀ բռնցքամարտի օլիմպիական դպրոց
-
Վլադիմիր Ենգիբարյանը Մելբուրնի օլիմպիական խաղերի ժամանակ
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Ով ով է. հայեր (հայ.) / Հ. Այվազյան — Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 2005. — հատոր 1. — էջ 369.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ Վ. Ն. Ենգիբարյանին «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 1-ին աստիճանի մեդալով պարգևատրելու մասին
- ↑ Վլադիմիր Ենգիբարյանը բռնցքամարտի հայկական դպրոցի խորհրդանիշն է
- ↑ Ереванская юношеская спортшкола по боксу названа в честь Владимира Енгибаряна
- ↑ Тело Владимира Енгибаряна привезут в Армению(չաշխատող հղում)
| Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Ենգիբարյան» հոդվածին։ |
| Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Ենգիբարյան» հոդվածին։ |
| Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 515)։ |
