Վիքիպեդիա

Ռուսլան Ռոտան

Ռուսլան Պետրովիչ Ռոտան (ուկրաիներեն՝ Руслан Петрович Ротань, հոկտեմբերի 29, 1981(1981-10-29)[1][2][3], Պոլտավա, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի ֆուտբոլիստ, կիսապաշտպան, մարզիչ։ «Ալեքսանդրիա» ակումբի և Ուկրաինայի երիտասարդական հավաքականի գլխավոր մարզիչ։ Ուկրաինայի հավաքականի կազմում հասել է 2006 թվականի աշխարհի առաջնության քառորդ եզրափակիչ։ «Դնեպրի» կազմում 2015 թվականի Եվրոպայի լիգայի եզրափակչի մասնակից։

Ռուսլան Ռոտան
ուկրաիներեն՝ Руслан Ротань
Քաղաքացիությունը  Ուկրաինա
Ծննդյան ամսաթիվ հոկտեմբերի 29, 1981(1981-10-29)[1][2][3] (43 տարեկան)
Ծննդավայր Պոլտավա, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Հասակ 174 սանտիմետր
Դիրք կիսապաշտպան

Ակումբային կարիերա

խմբագրել

Վաղ տարիներ

խմբագրել

Վեց տարեկանից սովորել է Պոլտավայի «Վորսկլա» մանկապատանեկան սպորտային դպրոցում։ 12 տարեկանում առաջին մարզիչ Ալեքսանդր Գորնոստաևի խորհրդով որոշել է իր ուժերը փորձել Դնեպրոպետրովսկի սպորտային ինտերնատում։ Ռուսլանն անցել է ընտրական փուլը և, ի վերջո, հայտնվել է «Դնեպրի» պահեստայինների կազմում, իսկ ավելի ուշ՝ առաջին թիմում։ Բարձրագույն խմբում իր նորամուտը նշել է 1999 թվականի նոյեմբերի 7-ին՝ «Կրիվբասի» դեմ տնային խաղում (1:0)։ Եվգենի Կուչերևսկու՝ «Դնեպր» գալուն պես դարձել է հիմնական կազմի խաղացող՝ թիմի հետ հաղթելով առաջնության «բրոնզը»։

«Դինամո» (Կիև)

խմբագրել

2005 թվականի ամռանը Ռոտանը տեղափոխվել է Կիևի «Դինամո» և անմիջապես ստացել է մշտական տեղ հիմնական կազմում։ Բայց Կիևի թիմում երկրորդ մրցաշրջանը լավագույնը չէր Ռուսլանի ակումբային կարիերայում, Ռոտանը կորցրել է իր տեղը հիմնական կազմում, և ստացել է մի քանի վնասվածք, չուներ մշտական խաղային պրակտիկա և, ի վերջո, հեռացել է «Դինամոյից»՝ թիմի կազմում անցկացնելով 50 հանդիպում և նվաճելով առաջնություն և երկու գավաթ։

«Դնեպր»

խմբագրել

2007/08 մրցաշրջանի ձմռանը Ռոտանը վերադարձել է «Դնեպր»[4]։ Թիմում առաջին հայտնվելն ուղեկցվել է բուռն ծափահարություններով։ Հարազատ ակումբ վերադառնալուց հետո դարձել է թիմի հիմնական կիսապաշտպանը, ապա՝ նաև ավագը։ «Պրո Ֆուտբոլ» ծրագրից ստացել է «2012 թվականի Ուկրաինայի առաջնությունում լավագույն գոլի համար» մրցանակը[5]։ 2014 թվականի մարտի 1-ին «Սևաստոպոլի» դեմ խաղում Ռոտանն անցկացրել է իր 300-րդ հանդիպումը Ուկրաինայի առաջնությունում, այդ թվում՝ 250-րդը «Դնեպրի» կազմում[6]։

 
Ռուսլան Ռոտանը «Դնեպրի» կազմում, 2011 թվական

2015 թվականին Դնեպրոպետրովսկի թիմի հետ դուրս է եկել ՈՒԵՖԱ Եվրոպայի լիգայի եզրափակիչ։ Եզրափակիչ խաղի 44-րդ րոպեին Ռոտանն աչքի է ընկել տուգանային հարվածով, սակայն «Դնեպրը» պարտվել է 2:3 հաշվով։ Ընդգրկվել է մրցաշարի խորհրդանշական հավաքականում[7]։ 2016 թվականի մայիսի 11-ին Ուկրաինայի գավաթի կիսաեզրափակչի «Զարյայի» դեմ «Դնեպրի» պարտությունից հետո Ռոտանը հարվածել է մրցավարին, ինչի համար ստացել է կես տարվա որակազրկում[8], որը հետագայում կրճատվել է՝ դառնալով 3 ամիս[9]։ Նույն թվականի օգոստոսին «Դնեպրից» հեռանալու մասին բազմաթիվ լուրերից հետո նոր պայմանագիր է կնքել Դնեպրոպետրովսկի ակումբի հետ «2+1» սխեմայով[10]։ 2016 թվականի հուլիսի 20-ին, դաշտ դուրս գալով «Վոլինի» հետ խաղում՝ ռեկորդակիր է դարձել «Դնեպրի» կազմում անցկացրած պաշտոնական հանդիպումների քանակով (416)՝ շրջանցելով Ռոման Շնեյդերմանին[11]։ 2016 թվականի մայիսի 7-ին կայացած «Զվեզդայի» հետ հանդիպումը Ռուսլանի համար 350-րդ խաղն էր Ուկրաինայի առաջնությունում, այդ թվում՝ 300-րդը «Դնեպրի» կազմում[12]։

2017 թվականի ամռանը հեռացել է «Դնեպրից»։

«Սլավիա» (Պրահա)

խմբագրել

2017 թվականի ամռանը մեկ տարվա պայմանագիր է կնքել Պրահայի «Սլավիայի» հետ[13]։

Վերադարձ «Դինամո»

խմբագրել

2018 թվականի հունվարի 12-ին Ռուսլան Ռոտանը դարձել է Կիևի «Դինամոյի» խաղացող՝ պայմանագիր կնքելով մինչև 2017/18 մրցաշրջանի ավարտը[14]։ 2018 թվականի ամռանը հեռացել է թիմից[15]։

Կարիերա հավաքականում

խմբագրել
 
Ռոտանը Ուկրաինայի հավաքականի կազմում, 2009 թվական

Լեոնիդ Բուրյակի ղեկավարությամբ հավաքականում նորամուտը նշել Է 2003 թվականի փետրվարի 12-ին Թուրքիա-Ուկրաինա (0:0) խաղում։ Ղազախստանի հետ 2006 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական առաջին խաղում Ռուսլանի գոլը ավելացված ժամանակում ուկրաինական թիմին բերել է կարևորագույն հաղթանակ։ Իսկ ընտրության վերջին խաղում ճշգրիտ հարվածով Ռուսլանը ոչ-ոքի է բերել Վրաստանի հետ արտագնա խաղում, և հենց այդ ոչ-ոքին Ուկրաինային դուրս է բերել Մունդիալ, որտեղ նա հասել է մրցաշարի քառորդ եզրափակիչ։

2016 թվականի Եվրոպայի ֆուտբոլի առաջնության մասնակից։

Անդրեյ Շևչենկոյի կարիերայի ավարտից հետո դարձել Է Ուկրաինայի հավաքականի փոխչեմպիոն, իսկ Անատոլի Տիմոշչուկի թիմից հեռանալուց հետո դարձել է ավագ[16]։

2018 թվականի մարտի 27-ին Ճապոնիայի հավաքականի դեմ ընկերական խաղը (2:1) դարձել է 100-րդը Ռոտանի համար Ուկրաինայի հավաքականի մարզաշապիկով, այս նվաճումը նրան դարձրել է ազգային հավաքականի պատմության մեջ երրորդ ֆուտբոլիստը, որը նվաճել է այս արդյունքը։ Ուկրաինայի հավաքականի կազմում Ռոտանն անցկացրել է 100 հանդիպում՝ խփելով 8 գոլ[17]։

Մարզչական կարիերա

խմբագրել

2018 թվականի հոկտեմբերի 3-ին սկսել է մարզչի կարիերան՝ դառնալով Վյաչեսլավ Շևչուկի օգնականը Դոնեցկի «Օլիմպիկում»[18]։

2018 թվականի դեկտեմբերի 27-ին գլխավորել Է Ուկրաինայի երիտասարդական հավաքականը (Մ-21)[19]։ Թիմը դուրս է բերել 2023 թվականի Եվրոպայի երիտասարդական առաջնության եզրափակիչ փուլ։ Խմբային փուլի առաջին խաղում Խորվաթիայի հավաքականը պարտություն է կրել (2:0)։ Ռումինիայի հավաքականի հետ երկրորդ խաղում նվազագույն՝ 0:1 հաշվով հաղթանակ է տարել։ Վաստակելով 6 միավոր՝ թիմը ժամանակից շուտ դուրս է եկել 1/4 եզրափակիչ[20]։ Քառորդ եզրափակչում հաղթել է Ֆրանսիան (1:3)։ Կիսաեզրափակիչ դուրս գալը նաև հավաքականին թույլ է տվել ստանալ Փարիզում կայանալիք 2024 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերի երեք ուղեգրերից մեկը[21]։ 2022 թվականի դեկտեմբերի 21-ին նշանակվել է «Ալեքսանդրիա» ակումբի գլխավոր մարզիչ[22]։

Մարզչական վիճակագրություն

խմբագրել

2024 թվականի մայիսի 12-ի դրությամբ

Թիմ Աշխատանքի սկիզբ Աշխատանքի ավարտը Ցուցանիշներ
Խ Հ Ոչ ոքի Պ ԽԳ ԲԳ ԳՄ % Հաղթանակ
Ուկրաինա U-21 27 դեկտեմբերի 2018 6 հուլիսի 2023 47 23 12 12 78 52 +26 48,94
Ալեքսանդրիա 21 դեկտեմբերի 2022 մ.ժ. 46 11 20 15 42 59 −17 23,91
Ուկրաինայի ազգային հավաքական 28 փետրվարի 2023 6 հունիսի 2023 1 0 0 1 0 2 −2 &00,00
Ուկրաինայի օլիմպիական հավաքական 6 հուլիսի 2023 մ.ժ. 1 0 0 1 0 2 −2 &00,00
Ընդամենը

Ձեռքբերումներ

խմբագրել

Որպես խաղացող

խմբագրել

«Դնեպր»

«Դինամո» (Կիև)

  • Ուկրաինայի չեմպիոն՝ 2006/07
  • Ուկրաինայի փոխչեմպիոն (2)՝ 2005/06, 2017/18
  • Ուկրաինայի գավաթի գավաթակիր (2)՝ 2005/06, 2006/07
  • Ուկրաինայի գավաթի եզրափակչի մասնակից՝ 2017/18
  • Ուկրաինայի սուպերգավաթի գավաթակիր (2)՝ 2006, 2007

Որպես մարզիչ

խմբագրել

Ուկրաինայի հավաքական

  • Եվրոպայի երիտասարդական առաջնության բրոնզե մեդալակիր՝ 2023

Անհատական

խմբագրել
  • Ուկրաինայի տարվա ֆուտբոլիստ՝ 2016
  • Մտել է ՈՒԵՖԱ Եվրոպա Լիգայի տարվա խորհրդանշական հավաքականի կազմի մեջ՝ 2014/15[23]
  • «Դնեպրի» կազմում անցկացրած խաղերի քանակով ռեկորդակիր՝ 396 հանդիպում
  • Ալեքսանդր Չիժևսկու ակումբի անդամ, 375 հանդիպում Ուկրաինայի Պրեմիեր լիգայում (6-րդ արդյունք)

Պարգևներ

խմբագրել
  • «Արիության համար» երրորդ աստիճանի շքանշանի ասպետ[24]
  • «Անվանական հրազեն» մրցանակ (21 նոյեմբերի 2015)[25]

Անձնական կյանք

խմբագրել

Հայրը՝ Պյոտր Նիկոլաևիչ Ռոտանը (1956-2020), ֆուտբոլիստ և մարզիչ էր, հայտնի էր Պոլտավայի «Վորսկլայի» կազմում իր խաղերով (1980-1989), մարզել է «Նոր կյանք» սիրողական թիմը (Անդրեևկա)[26][27]։

Մայրը՝ Լյուդմիլա Պետրովնա Ռոտանն է։

Ռուսլան Ռոտանի նախկին կինը՝ Մարիա Միխայլովնա Իգնատիևան (այժմ՝ Ֆրոլովա), կարատեի աշխարհի և Եվրոպայի առաջնությունների բազմակի մրցանակակիր։

2006 թվականի հունիսի 9-ին՝ 2006 թվականի աշխարհի առաջնության բացման օրը, ծնվել է Ռուսլանի և Մարիայի դուստրը՝ Անգելինան, 2008 թվականին՝ որդին՝ Բոգդանը, 2010 թվականի փետրվարի 23-ին զույգը ունեցել է երրորդ երեխան՝ որդի Զախարը[28][29][30]։ Մարիայից բաժանվել է 2013 թվականին[31][32]։ 2013 թվականին ամուսնացել է Քրիստինա Իգորևնա Ռաևսկայայի հետ։ Ամուսնության ընթացքում Ռուսլանն ու Քրիստինան դուստր են ունեցել անունը՝ Միրոսլավա[33]։ 2017 թվականի դեկտեմբերին զույգը ունեցել է ևս մեկ դուստր՝ Դոմինիկան[34]։ Ֆուտբոլիստի խնամիներն են Եվգենի Սելեզնյովը և Եվգենի Կոնոպլյանկանը[35]։

Ռուսլանն ունի երկու ֆուտբոլիստ եղբայր՝ Պիտերը և Ալեքսեյը[36]։

Վիճակագրություն

խմբագրել

Ակումբային

խմբագրել
Ակումբ Մրցաշրջան Առաջնություն Գավաթ Եվրոգավաթներ Ընդամենը
Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր
Դնեպր 1999/00 10 0 — — — — 10 0
2000/01 7 0 2 0 — — 9 0
2001/02 13 1 5 1 — — 18 2
2002/03 29 5 4 0 — — 33 5
2003/04 25 4 5 0 8 0 38 4
2004/05 21 1 3 1 7 1 31 3
Ընդամենը 105 11 19 2 15 1 139 14
Դինամո (Կիև) 2005/06 28 4 5 1 2 0 35 5
2006/07 12 1 3 0 4 2 19 3
2007/08 10 0 3 0 4 0 17 0
Ընդամենը 50 5 11 1 10 2 71 8
Դնեպր 2007/08 8 0 — — — — 8 0
2008/09 26 3 — — 2 0 28 3
2009/10 26 3 2 0 — — 28 3
2010/11 21 1 3 0 2 0 26 1
2011/12 23 3 2 0 2 0 27 3
2012/13 25 4 3 0 10 0 38 4
2013/14 26 0 — — 8 2 34 2
2014/15 16 0 5 2 15 3 36 5
2015/16 21 4 5 1 4 0 30 5
2016/17 19 5 3 0 — — 22 5
Ընդամենը 211 23 23 3 43 5 277 31
Սլավիա (Պրահա) 2017/18 7 0 1 0 6 0 14 0
Ընդամենը 7 0 1 0 6 0 14 0
Դինամո (Կիև) 2017/18 9 0 1 0 — — 10 0
Ընդամենը 9 0 1 0 0 0 10 0
Ընդամենը կարիերայի ընթացքում 382 39 55 6 74 8 511 53

Հավաքական

խմբագրել
 
Ռոտանը ազգային հավաքականի կազմում՝ 2009 թվական
Ուկրաինա
Տարի Խ��ղեր Գոլեր
2003 2 0
2004 5 1
2005 8 2
2006 10 2
2007 7 1
2008 1 0
2009 7 0
2010 6 0
2011 9 0
2012 9 0
2013 9 1
2014 4 0
2015 7 0
2016 8 1
2017 6 0
2018 2 0
Ընդամենը 100 8

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 Արգենտինական ֆուտբոլի տվյալների շտեմարան (իսպ.)
  2. ↑ 2,0 2,1 FBref.com(բազմ․)
  3. ↑ 3,0 3,1 As (իսպ.) — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
  4. ↑ «Ротань: «Днепр — мой дом родной»». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 28-ին.
  5. ↑ «"Днепр" - "Арсенал" - 3:0. Холостой выстрел канониров - UA-Футбол». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 3-ին.
  6. ↑ «Руслан Ротань отметил юбилей». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 4-ին.
  7. ↑ uefa.com (2015 թ․ մայիսի 28). «Лига Европы УЕФА - Новости – UEFA.com». UEFA.com (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 9-ին.
  8. ↑ «Ротань и Зозуля дисквалифицированы на полгода - Днепр Инфо». Днепр Инфо (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 9-ին.
  9. ↑ «Дисквалификацию Ротаня и Зозули сократили вдвое - Днепр Инфо». Днепр Инфо (ռուսերեն). Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 9-ին.
  10. ↑ «Руслан Ротань возвращается в «Днепр» - Днепр Инфо». Днепр Инфо (ռուսերեն). Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 9-ին.
  11. ↑ Ярослав Марьянко (2016 թ․ ապրիլի 30). «Ротань повторил рекорд Шнейдермана по количеству матчей за «Днепр»» (ռուսերեն). Tribuna.com. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 11-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 8-ին.
  12. ↑ «Руслан Ротань провёл 300-й матч в элите за «Днепр» и 350-й — в целом». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 4-ին.
  13. ↑ «Ротань подписал контракт со «Славией»». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 28-ին.
  14. ↑ «Руслан Ротань повертається в «Динамо»!». www.fcdynamo.kiev.ua. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 16-ին.
  15. ↑ «Ротань покинул «Динамо», но карьеру завершать не планирует». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 12-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 28-ին.
  16. ↑ «Ротань сыграл сотый матч за сборную Украины». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 27-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 27-ին.
  17. ↑ «Ротань сыграл 100-й матч за сборную Украины». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 28-ին.
  18. ↑ «http://olimpik.com.ua/news/vyacheslav_shevchuk_novuy_trener_olympica03102018» (անգլերեն). olimpik.com.ua. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: External link in |title= (օգնություն)
  19. ↑ «ОФИЦИАЛЬНО. Ротань возглавил молодёжную сборную Украины - Поиск Mail.Ru». go.mail.ru. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
  20. ↑ «Украина дожала Румынию в матче Евро-2023». Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունիսի 27-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 27-ին.
  21. ↑ «Украина впервые в истории пробилась на футбольный турнир Олимпиады». Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 3-ին. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 3-ին.
  22. ↑ «Руслан Ротань — головний тренер «Олександрії»». Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 3-ին.
  23. ↑ «Experts' UEFA Europa League squad of the season». UEFA.com (անգլերեն). 2015 թ․ մայիսի 28. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 14-ին.
  24. ↑ «Указ президента Украины N 697/2006». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 29-ին. Վերցված է 2009 թ․ օգոստոսի 10-ին.
  25. ↑ «Порошенко подарил тренеру и игрокам сборной Украины огнестрельное оружие». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 4-ին.
  26. ↑ «Отец футболистов-профессионалов Петр РОТАНЬ: «Старшему сыну приходилось с мячом спать, чтобы младшие братья не утащили»». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 4-ին.
  27. ↑ Умер отец Ротаня — он был легендой Ворсклы
  28. ↑ «Жены футболистов: Самостоятельные и состоятельные». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 4-ին.
  29. ↑ «Ротань: о «Днепре», «Динамо» и Кучеревском». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 28-ին.
  30. ↑ Руслан Ротань — трижды отец!
  31. ↑ «У бывшей жены Руслана Ротаня роман с российским олигархом». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 4-ին.
  32. ↑ «Руслан Ротань развелся после десятилетнего брака с женой-каратисткой». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 4-ին.
  33. ↑ Ротань стал отцом, но не распространяется об этом
  34. ↑ Капитан сборной Украины стал отцом в пятый раз(չաշխատող հղում)
  35. ↑ AVe_Niva. «Найвідоміші куми українського футболу». ua.tribuna.com (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 11-ին.
  36. ↑ ««У меня душа болела, я плакал». Семь крутых поворотов в жизни Руслана Ротаня». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 4-ին.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռուսլան Ռոտան» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ռուսլան_Ռոտան&oldid=10162536» էջից