Ջոն Էվերեթ Միլլե
Ջոն Էվերեթ Միլլե (անգլ.՝ John Everett Millais, հունիսի 8, 1829[1][2][3][…], Սաութհեմփթոն, Հեմփշիր, Միացյալ Թագավորություն[4][1] - օգոստոսի 13, 1896[1][2][3][…], Կենսինգտոն և Չելսի, Մեծ Լոնդոն, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն[4] և Լոնդոն, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն[5][1]), անգլիացի գեղանկարիչ, «Պրեռաֆայելիտների եղբայրության» հիմնադիրներից մեկը[11]։
.svg){kind=small}
Կենսագրություն
խմբագրելՄիլլեն ծնվել է Սաութհեմփթոն քաղաքում և սկսել է նկարել սովորել ինը տարեկանում[12]։ 1838 թվականին, երբ ակնհայտ դարձան նրա ընդունակությունները, ընտանիքը տեղափոխվեց Լոնդոն[13]։
Ակադեմիա, «Պրեռաֆայելիտների եղբայրություն»
խմբագրել1840 թ. դեկտեմբերին, 11 տարեկան հասակում ընդունվեց Գեղարվեստի թագավորական ակադեմիա, ակադեմիայի ամբողջ պատմության մեջ դառնալով ամենաերիտասարդ ուսանողը։ Ակադեմիայում Ջոնը սովորեց վեց տարի[14]։ 1843 թվականին նա արծաթե մեդալ ստացավ նկարի համար։
15 տարեկանում հիանալի տիրապետում էր վրձնին։ 1846 թվականին նրա «Պիսառոն գերի է վերցնում պերուացի ինկերին» պատմական կտավը ցուցադրվեց ակադեմիայի ամառային ցուցահանդեսի ժամանակ։ Արդյունքում քննադատները ճանաչեցին կտավը, որպես այդ տարվա ակադեմիական ցուցահանդեսի լավագույն կտավ[12][15]։
1848 թվականին Միլանի ցուցահանդեսներից մեկի ժամանակ ծանոթանում է Ուիլյամ Հոլման Հանտի և Դանթե Գաբրիել Ռոսսետտիի հետ և նրանց հետ միասին հիմնադրում «Պրեռաֆայելիտների եղբայրությունը»[16]։
Նրա վաղ աշխատանքները բնութագրվում են զգալի մանրամասնությամբ, հատկապես «Քրիստոսը հայրական տանը» (Christ In The House Of His Parents, 1850 թվական, Լոնդոն) կտավը, որը համարեցին չափազանց իրատեսական և «Թայմս» թերթում անվանեցին «զայրացուցիչ»։ Սակայն Միլլեին դա չշփոթեցրեց, և նա շարունակեց իր արվեստը պրեռաֆայելիտների շրջանում։ Իրականում Միլլեի կտավների տեխնիկական կատարելությունը առանձնանում էր այլ գեղանկարիչների շրջանում, այդ իսկ պատճառով Միլլեի աշխատանքները միշտ ընդունում էին ակադեմիայի ցուցահանդեսների ժամանակ։
Նրան աջակցում էր քննադատ Ջոն Ռասկին, ով միանգամից նկատել էր Միլլեի տաղանդը։
1853 թվականի ամռանը Ռասկին և նրա կինը՝ Էֆֆին Միլլեին, հրավիրեցին ամռանը գնալ Գլենֆինլաս։ Միլլեն և Էֆֆին սիրեցին միմյանց և նրա սկանդալային ամուսնալուծությունից հետո ամուսնացան։
Եղբայրության անկումից հետո
խմբագրելԱմուսնությունը փոխեց Միլլեին. ընտանիքը պահելու համար նա պետք է արագ և մեծ քանակությամբ կտավներ ստեղծեր և թանկ վաճառեր։
Միլլեն հրաժարվեց պրեռաֆայելիտների գաղփարներից և հայացքներից, հատկապես «Սեր Իզյումբրաս» (1857 թվական) կտավը, որտեղ նկարիչը հեռացել էր պրեռաֆայելիտների տեխնիկայից, Ռասկին անվանեց «նույնիսկ ոչ անհաջող, այլ աղետալի»։ Փոխարենը Միլլեն մեծ ճանաչում ձեռք բերեց և մեծ կարողություն վաստակեց՝ 30 հազար ֆունտ, տարվա ընթացքում նա դարձավ դիմանկարիչ, մասամբ բնանկարիչ (ընդ որում Միլլեն բնանկարները նկարում էր ոչ թե պատվերով, այլ որպես հոբբի) և դարձավ առաջին անգլիացի նկարիչը, ով ստացել է բարոնետի տիտղոս (1885 թվական)։ 1896 թվականին նա նախագահ ընտրվեց Գեղարվեստի թագավորական ակադեմիայում։ Որպես կանոն Միլլեն նկարում է հայտնի մարդկանց դիմանկարներ, ովքեր բարձր դիրք են գրավում հասարակության մեջ։
Ներկայումս Միլեն համարվում է XIX դարի կեսերի անգլիացիների ամենասիրելի նկարիչներից մեկը։
Առավել հայտնի է «Օֆելյա» (անգլ.՝ Ophelia, 1851-1852 թվականներ) կտավը, որտեղ պատկերված է Ռոսսետտիի սիրելին՝ Էլիզաբեթ Սիդալը։ Մյուս հայտնի կտավը՝ «Հասած բալը» («Cherry Ripe», 1879 թվական):'
Նկարներ
խմբագրել- 1848 թվական՝ «Ռոմեո և Ջուլիետի մահը» (The Death of Romeo and Juliet) (Մանչեստերի արվեստի պատկերասրահ)
- 1848-1849-ական թվականներ՝ «Իզաբելլա» (Isabella)
- 1850 թվական՝ «Քրիստոսը հայրական տանը» (Christ In The House Of His Parents) (Թեյթ պատկերասրահ, Լոնդոն)
- 1851 թվական՝ «Մարիաննա» (Mariana)
- 1852 թվական՝ «Օֆելյա» կամ «Օֆելյայի մահը» (Ophelia), (Թեյթ պատկերասրահ, Լոնդոն)
- 1856 թվական՝ «Աշնանային տերևներ» (Autumn Leaves)
- 1862 թվական՝ «Հավատա ինձ» (Trust Me)
- 1868 թվական՝ «Վանեսսա» (Vanessa)
- 1873 թվական՝ «Վառելափայտ ձմռան համար» (Winter Fuel), (Մանչեստերի արվեստի պատկերասրահ)
- 1873 թվական՝ «Էֆֆի Միլլեի դիմանկարը» (Portrait of Effie Millais)
- 1875 թվական՝ «Հոկտեմբերյան ցուրտ» (Chill October)
- 1886 թվական՝ «Օճառի պղպջակներ» (Bubbles)
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 John Everett (Sir) Millais (նիդերլ.)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Oxford Dictionary of National Biography / C. Matthew — Oxford: OUP, 2004.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Encyclopædia Britannica
- ↑ 6,0 6,1 Artnet — 1998.
- ↑ Cassou J., Brunel P., Claudon F., Pillement G., Richard L. Encyclopédie du symbolisme — 1979. — ISBN 2-85056-129-0
- ↑ 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 RKDartists (նիդերլ.)
- ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 Lundy D. R. The Peerage
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Kindred Britain
- ↑ Фамилия произносится на манер французского языка: Merriam-Webster OnLine. В русских источниках нередко встречается «Миллес».
- ↑ 12,0 12,1 «Милле, Джон». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - ↑ «Tate Britain| Past Exhibitions | Millais». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ նոյեմբերի 9-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 12-ին.
- ↑ Путеводитель по искусству. Под ред. Яна Чилверса. - М.: ОАО Издательство «Радуга», 2002
- ↑ Шестаков В. П. Прерафаэлиты: мечты о красоте. - М.: Прогресс-Традиция, 2004. ISBN 5-89826-217-2.
- ↑ Екатерина Беляева. Плодовит по семейным обстоятельствам. Выставка Джона Миллеса открылась в Амстердаме. - Газета «Культура» № 9, 12 марта 2008 г., с. 15
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Ջոն Էվերեթ Միլլեն World Art կայքում(չաշխատող հղում)
- Կենսագրությունը «Արվեստի հանրգիտարան» կայքում Արխիվացված 2017-01-07 Wayback Machine
- Sir John Everett Millais: An Overview(անգլ.)
| Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ջոն Էվերեթ Միլլե» հոդվածին։ |