Ուիլյամ Ռենշոու
Ուիլյամ Չարլզ Ռենշոու (հունվարի 3, 1861[1], Ռոյալ Լիմինգթոն Սպա, Ուորիքշիր, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն[1] - օգոստոսի 12, 1904[1], Սուոնեյջ, Դորսետ, Դորսետ, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն[1]), բրիտանացի թենիսիստ, ով առավել ակտիվ էր 19-րդ դարի վերջին։ Նա համարվել է համար առաջինն աշխարհում։ Իր կարիերայի ընթացքում նվաճել է տասներկու Մեծ սաղավարտ։ Լինելով աջլիկ՝ Ուիլամը հայտնի էր իր ուժով և տեխնիկական կարողությամբ, ինչը նրան այդ ժամանակ առաջ էր մղում մրցակիցներից։ Ռենշոուն կիսում էր բոլոր ժամանակների տղամարդկանց թենիսի՝ Ուիմբլդոնի մենախաղի յոթակի տիտղոսակրի ռեկորդը ամերիկացի Փիթ Սամպրասի հետ մինչև 2017 թվականը, երբ Ռոջեր Ֆեդերերը նվաճեց ութերորդ մենախաղի տիտղոսը[3]։ Նա մենախաղում ունեցել է բոլոր ժամանակների ռեկորդային վեց անընդմեջ հաղթանակ (1881–1886)։ Բացի այդ, նա իր երկվորյակ եղբոր՝ Էռնեստի հետ հինգ անգամ նվաճել է զուգախաղի տիտղոսը։ Ուիլյամ Ռենշոուն եղել է բրիտանական Լոն թենիսի ասոցիացիայի (անգլ.՝ Lawn Tennis Association (LTA) առաջին նախագահը։
| Ուիլյամ Ռենշոու | |
|---|---|
 | |
| Անձնական տեղեկություն | |
| Սեռ՝ | արական |
| Ամբողջական անուն՝ | անգլ.՝ William Charles Renshaw |
| Մասնագիտացում՝ | թենիսիստ |
| Երկիր՝ | .svg){kind=small} Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն |
| Ծննդյան ամսաթիվ՝ | հունվարի 3, 1861[1] |
| Ծննդավայր՝ | Ռոյալ Լիմինգթոն Սպա, Ուորիքշիր, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն[1] |
| Մահվան ամսաթիվ՝ | օգոստոսի 12, 1904[1] (43 տարեկան) |
| Մահվան վայր՝ | Սուոնեյջ, Դորսետ, Դորսետ, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն[1] |
| Հասակ՝ | 1,77 մետր |
Կարիերա
խմբագրելՌենշոուն նվաճել է ընդհանուր տասներկու Ուիմբլդոնի տիտղոս[4]։ Մենախաղում գրանցած իր յոթ տիտղոսի ռեկորդից, որը հավասարեցրեց Փիթ Սամփրասը 2000 թվականին, 2017 թվականին առաջ անցավ Ռոջեր Ֆեդերերը՝ գրանցելով իր ութերորդ տիտղոսը։ Առաջին վեց անընդմեջ հաղթանակների նրա ռեկորդը մինչ օրս չի կրկնվել[5]։ 1922 թվականից սկսած գործող չեմպիոնները ստիպված են եղել խաղալ հավասար միավորներով, ինչը զգալիորեն դժվարացնում է նման ձեռքբերումներ գրանցել։ Ամռան ամիսներին նա մրցում էր Անգլիայում և Իռլանդիայում, ձմռան ամիսներին՝ ֆրանսիական Ռիվիերայում և նաև մարզվում մասնավոր թենիսի կորտում, որը եղբոր հետ կառուցել էին իրենց միջոցներով[6]։ Ուիմբլդոնի եզրափակիչի մենախաղում նա երեք անգամ խաղացել է իր երկվորյակ եղբոր՝ Էռնեստ Ռենշոուի հետ (1882, 1883 և 1889 թթ.)՝ երեք անգամ էլ հաղթելով։ Նա չկարողացավ պաշտպանել իր տիտղոսը 1887 թվականին արմունկի վնասվածքի պատճառով։ Առաջին անգամ այս վնասվածքը արժանացավ հանրության ուշադրությանը, և որի ընթացքում նա սկսեց զբաղվել գոլֆով[6][7][8]։ Մնացած հինգ տիտղոսները եղել են Տղամարդկանց զուգախաղում՝ Էռնեստի հետ համագործակցությամբ։ Բացի այդ, նա և իր եղբայրը երկար տարիներ գերիշխող դիրքում էին սպորտում, այն ժամանակ, երբ միակ մյուս «Մեծ սաղավարտը» (անգլ.՝ Grand Slam) ԱՄՆ-ի առաջնությունն էր, և սովորության համաձայն խաղացողները հեռու չէին ճամփորդում։ Այս շրջանում թենիսի ժողովրդականության աճը հայտնի դարձավ «Ռենշոու Ռաշ» անվանվամբ[9][10]։ 1888 թվականին Ուիլյամն ընտրվեց որպես Բրիտանական Լոն Թենիսի ասոցիացիայի (LTA) առաջին նախագահ[6]։ 1983 թվականին Ուիլյամ Ռենշոուն եղբոր հետ հետմահու ընդունվել են Թենիսի միջազգային փառքի սրահ (անգլ.՝ International Tennis Hall of Fame)[11]։
Մահ
խմբագրելՆա մահացել է Սուոննեյջում, Դորսետում, 1904 թվականի օգոստոսի 12-ին 43 տարեկան հասակում էպիլեպտիկ նոպաներից[12]։ 2022 թվականին Լիմինգթոնում մի փողոց անվանվել է ի պատիվ իրեն և իր եղբոր՝ Ռենշոու Դրայվ։
Մեծ սաղավարտի եզրափակիչներ
խմբագրելՄենախաղեր (7 տիտղոս, 1 երկրորդ տեղ)
խմբագրել| Արդյունք | Տարի | Առաջնություն | Ծածկույթ | Մրցակից | Հաշիվ |
|---|---|---|---|---|---|
| Հաղթանակ | 1881 | Ուիմբլդոն | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Ջոն Հարթլի | 6–0, 6–1, 6–1 |
| Հաղթանակ | 1882 | Ուիմբլդոն (2) | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Էռնեստ Ռենշոու | 6–1, 2–6, 4–6, 6–2, 6–2 |
| Հաղթանակ | 1883 | Ուիմբլդոն (3) | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Էռնեստ Ռենշոու | 2–6, 6–3, 6–3, 4–6, 6–3 |
| Հաղթանակ | 1884 | Ուիմբլդոն (4) | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Հերբերտ Լոուֆորդ | 6–0, 6–4, 9–7 |
| Հաղթանակ | 1885 | Ուիմբլդոն (5) | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Հերբերտ Լոուֆորդ | 7–5, 6–2, 4–6, 7–5 |
| Հաղթանակ | 1886 | Ուիմբլդոն (6) | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Հերբերտ Լոուֆորդ | 6–0, 5–7, 6–3, 6–4 |
| Հաղթանակ | 1889 | Ուիմբլդոն (7) | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Էռնեստ Ռենշոու | 6–4, 6–1, 3–6, 6–0 |
| Պարտություն | 1890 | Ուիմբլդոն | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Ուիլոբի Հեմիլթոն | 8–6, 2–6, 6–3, 1–6, 1–6 |
.svg){kind=link}
Զուգախաղեր (5 տիտղոս)
խմբագրել| Արդյունք | Տարի | Առաջնություն | Ծածկույթ | Զուգընկեր | Մրցակիցներ | Հաշիվ |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Հաղթանակ | 1884 | Ուիմբլդոն | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Էռնեստ Ռենշոու | Միացյալ Թագավորություն Էռնեստ Լյուիս Միացյալ Թագավորություն Է.Լ. Ուիլյամս |
6–3, 6–1, 1–6, 6–4 |
| Հաղթանակ | 1885 | Ուիմբլդոն (2) | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Էռնեստ Ռենշոու | Միացյալ Թագավորություն Ք․ Է․ Ֆարեր Միացյալ Թագավորություն Ա.Ջ. Սթենլի |
6–3, 6–3, 10–8 |
| Հաղթանակ | 1886 | Ուիմբլդոն (3) | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Էռնեստ Ռենշոու | Միացյալ Թագավորություն Ք․ Է․ Ֆարեր Միացյալ Թագավորություն Ա.Ջ. Սթենլի |
6–3, 6–3, 4–6, 7–5 |
| Հաղթանակ | 1888 | Ուիմբլդոն (4) | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Էռնեստ Ռենշոու | Միացյալ Թագավորություն Հերբերտ Ուիլբերֆորս Միացյալ Թագավորություն Պատրիկ Բոուս-Լիոն |
2–6, 1–6, 6–3, 6–4, 6–3 |
| Հաղթանակ | 1889 | Ուիմբլդոն (5) | Խոտածածկ | Միացյալ Թագավորություն Էռնեստ Ռենշոու | Միացյալ Թագավորություն Էռնեստ Լյուիս Միացյալ Թագավորություն Ջորջ Հիլյարդ |
6–4, 6–4, 3–6, 0–6, 6–1 |
Ռեկորդներ
խմբագրելԱնգերազանցելի
խմբագրել| Մրցաշար | Սկիզբ | Գրանցված ռեկորդ | Մարզիկների համընկնում |
|---|---|---|---|
| Ուիմբլդոնի առաջնություն | 1877 | 6 անընդմեջ մենախաղի տիտղոս (1881–1886) | Անհատական[13] |
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Tingay L. 100 years of Wimbledon — London Borough of Enfield: Guinness Superlatives, 1977. — P. 204.
- ↑ 2,0 2,1 Collins B. The Bud Collins History of Tennis: An Authoritative Encyclopedia and Record Book — 2 — NYC: New Chapter Press, 2010. — P. 630. — ISBN 978-0-942257-70-0
- ↑ Christopher Clarey (2017 թ․ հուլիսի 16). «Roger Federer Wins Record-Breaking Eighth Wimbledon Title». The New York Times.
- ↑ Bud Collins (2010). The Bud Collins History of Tennis (2nd ed.). [New York]: New Chapter Press. էջեր 414/415, 435, 630. ISBN 978-0942257700.
- ↑ «William Renshaw: Class of 1983 Master Class». International Tennis Hall of Fame. ITHF. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Gillmeister, Heiner (1998). Tennis : A Cultural History (Repr. ed.). London: Leicester University Press. էջեր 190, 191, 199. ISBN 978-0718501952.
- ↑ «Stands Lawn Tennis Where It Did?». Aberdeen Evening Express. British Newspaper Archive. 1893 թ․ օգոստոսի 16.
- ↑ «Lawn Tennis – Championship Meeting». Birmingham Daily Post. British Newspaper Archive. 1891 թ․ հունիսի 30.
- ↑ «History of The All England Club and The Wimbledon Championships». AELTC. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2012 թ․ մայիսի 18-ին.
- ↑ «The Start of Something Special». news.bbc.co.uk. BBC. 2004 թ․ մայիսի 31. Վերցված է 2012 թ․ մայիսի 18-ին.
- ↑ «Hall of Famers – William Renshaw». International Tennis Hall of Fame.
- ↑ «William Renshaw». db4tennis.com.
- ↑ Roopanarine, Les (2008 թ․ հուլիսի 6). «Wimbledon 2008: Nadal clinches first Wimbledon title after Centre Court epic». The Guardian. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.