Վիքիպեդիա

Հարվի Ալտեր

Ամերիկացի բժշկական հետազոտող

Հարվի Ջեյմս Ալթեր (ծնված՝ սեպտեմբերի 12, 1935) ամերիկացի բժշկական հետազոտող, վիրուսաբան, բժիշկ և Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր։ Նա առավել հայտնի է իր աշխատանքով, որը հանգեցրել է հեպատիտ C-ի վիրուսի հայտնաբերմանը[10]։ Ալթերը Բեթեսդայի, Մերիլենդ, Առողջապահության ազգային ինստիտուտի (NIH) Ուորեն Գրանտ Մագնուսոնի կլինիկական կենտրոնի վարակիչ հիվանդությունների բաժնի նախկին ղեկավարն է, Տրանսֆուզիոն բժշկության բաժնի հետազոտությունների գծով փոխտնօրենը։ 1970-ականների կեսերին Ալտերը և նրա հետազոտական թիմը ցույց տվեցին, որ հետտրանսֆուզիոն հեպատիտի դեպքերի մեծ մասը պայմանավորված չէ հեպատիտ A-ով կամ հեպատիտ B-ով։ Անկախ աշխատելով՝ ԱՄՆ Սննդի և դեղերի վարչության գիտնական Ալթերը և Էդվարդ Թաբորը վիրուսը շիմպանզեներին փոխանցելու և դրանց վրա ուսումնասիրություններ կատարելու միջոցով ապացուցեցին, որ հեպատիտի նոր ձևն է, որն ի սկզբանե կոչվում էր «ոչ A, ոչ B հեպատիտ», առաջացրել վարակները, և որ հարուցիչը հավանաբար վիրուս էր։ Այս աշխատանքը, 1988 թվականին, ի վերջո հանգեցրեց հեպատիտ C վիրուսի հայտնաբերմանը[10], որի համար նա 2020 թվականին Մայքլ Հութոնի և Չարլզ Մ․ Ռայսի հետ արժանացավ ֆիզիոլոգիայի կամ բժշկության Նոբելյան մրցանակի[11][12]։

Հարվի Ալտեր
անգլ.՝ Harvey J. Alter
Դիմանկար
Ծնվել էսեպտեմբերի 12, 1935(1935-09-12) (89 տարեկան)
ԾննդավայրՆյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
ԿրթությունՌոչեստերի համալսարան
Մասնագիտությունվիրուսաբան, համալսարանի դասախոս, բժիշկ, ներքին հիվանդությունների բժիշկ, արյունաբան, transfusiologist և infectious disease physician
ԱշխատավայրՋորջթաունի համալսարան և ԱՄՆ Առողջապահության ազգային ինստիտուտներ
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա[9] և Բժշկության ազգային ակադեմիա (ԱՄՆ)
 Harvey J. Alter Վիքիպահեստում

Ալտերը ճանաչվել է հեպատիտ C վիրուսի հայտնաբերմանը հանգեցնող հետազոտության համար։ 2000 թվականին նա պարգևատրվել է Միացյալ Նահանգների կառավարության հանրային առողջապահական ծառայության քաղաքացիական անձանց շնորհված բարձրագույն՝ Distinguished Service մեդալով և Ալբերտ Լասկերի անվան կլինիկական բժշկական հետազոտության մրցանակով[13][14]։

Վաղ կյանք և կրթություն

խմբագրել

Ալտերը ծնվել է Նյու Յորքում[15] հրեական ընտանիքում;[16] Նա հաճախել է Ռոչեստրի համալսարանը Ռոչեստրում, Նյու Յորք, և 1956 թվականին ստացել է արվեստի բակալավրի աստիճան։ 1960 թվականին Ալտերը ավարտել է Ռոչեստրի համալսարանը բժշկի մասնագիտությամբ[17][18]։ Ալտերի 1961 թվականի դեկտեմբերից մինչև 1964 թվականի հունիսը, որպես հետբուհական ուսուցում, կլինիկական հերթափոխություն է կատարել Առողջապահության ազգային ինստիտուտում, Բեթեզդա, Մերիլենդ և 1964 թվականի հուլիսից մինչև 1965 թվականի հունիսը՝ բժշկություն Սիեթլ, Վաշինգտոն[14][16][19]։ 1964 թվականի հուլիսից մինչև 1965 թվականի հունիսը բժշկության գծով օրդինատուրայի տարի՝ Վաշինգտոնի համալսարանի Բժշկական դպրոցում, Սիեթլ, Վաշինգտոն[20], և 1965 թվականի հուլիսից մինչև 1966 թվականի հունիսը՝ աշխատել որպես արյունաբան բժիշկ Ջորջթաունի համալսարանական հիվանդանոցում, Վաշինգտոն[14]։

Կարիերա

խմբագրել

Ալտերը բժշկական լիցենզիա է ստացել Կոլումբիայում։ Բացի այդ, նա Պաթոլոգիայի ամերիկյան խորհրդի կողմից արյան բանկ ենթամասնագիտության վկայական է ստացել և բժիշկների ամերիկյան քոլեջի անդամ է[14]։ Նրա Կլինիկական հաստիքներն են. 1966 թվականի հուլիսից մինչև 1969 թվականի հունիսը տնօրեն, արյունաբանական հետազոտություն, Ջորջթաունի համալսարանական հիվանդանոցում; 1969թ. հուլիսից առ այսօր ԱԱԻ փոխներարկման բժշկության բաժանմունքի ավագ հետազոտող; 1972 թվականի դեկտեմբերից առ այսօր ԱԱԻ կլինիկական կենտրոնի փոխներարկման բժշկության բաժանմունքի վարակիչ հիվանդությունների բաժնի վարիչ, 1987թ. հունվարից առ այսօր ԱԱԻ Կլինիկական կենտրոնի փոխներարկման բժշկության ամբիոնի հետազոտությունների գծով փոխտնօրեն[14]։

Ալտերի ակադեմիական կոչումներն են. Ջորջթաունի համալսարանական հիվանդանոցի բժշկության դոցենտ, այնուհետ պրոֆեսոր, Սան Անտոնիո, Տեխաս նահանգի Կենսաբժշկական հետազոտությունների հարավարևմտյան հիմնադրամի դոցենտ և ԱԱԻ-ի Կլինիկական հետազոտությունների վերապատրաստման ծրագրում դասախոս[14]։

Ալտերը 1969 թվականին եկավ NIH կլինիկական կենտրոն որպես ավագ հետազոտող[21]։ Նա շարունակում է աշխատել ԱԱԻ-ում՝ որպես ինֆեկցիոն հիվանդությունների բաժնի վարիչ և փոխներարկման բժշկության ամբիոնի հետազոտությունների գծով տնօրեն[22]։

Բժշկական հետազոտություն

խմբագրել
 
Նոբելյան մրցանակ ֆիզիոլոգիայի և բժշկության բնագավառում 2020. Ալտերի, Հութոնի և Ռայսի սեմինալ փորձերը, որոնք հանգեցրին HCV-ի հայտնաբերմանը որպես ոչ A, ոչ B հեպատիտի հարուցիչ։

Որպես երիտասարդ գիտաշխատող, 1964 թվականին Ալտերը Բարուխ Բլամբերգի հետ համատեղ հայտնաբերեց Ավստրալիայի անտիգենը[23]։ Այս աշխատանքը հիմնական գործոնն էր հեպատիտ B վիրուսի առանձնացման գործում։ Ավելի ուշ Ալտերը գլխավորեց Կլինիկական կենտրոնի արյան նմուշները պահելու նախագիծը՝ հեպատիտի պատճառները բացահայտելու և փոխներարկման հետ կապված հեպատիտի ռիսկը նվազեցնելու համար։ Նրա աշխատանքի հիման վրա Միացյալ Նահանգները սկսեց արյան և դոնորների սքրինինգային ծրագրեր, որոնք նվազեցրին հեպատիտի ռիսկը 30 տոկոսից 1970 թվականին հասցնելով գրեթե 0-ի։.[24]

1970-ականների կեսերին Ալտերը և նրա հետազոտական խումբը ցույց տվեցին, որ հետտրանսֆուզիոն հեպատիտի դեպքերի մեծ մասը պայմանավորված չէ հեպատիտ A-ով և հեպատիտ B-ով։ Ալտերը Բոբ Փերսելի և Էդվարդ Թաբորի հռտ[25], շիմպանզեների վրա ուսումնասիրությունների միջոցով ապացուցեց, որ հեպատիտի նոր ձևն է, որն ի սկզբանե կոչվում էր «ոչ A, ոչ B հեպատիտ», առաջացրել վարակները։ Այս աշխատանքն ի վերջո հանգեցրեց հեպատիտ C-ի վիրուսի հայտնաբերմանը։ 1988 թվականին Ալտերի խմբի կողմից հեպատիտի նոր վիրուսը[26]։ 1989 թվականի ապրիլին ոչ A, ոչ B վիրուսի հայտնաբերումը, որը վերանվանվել է հեպատիտ C վիրուսի, հրապարակվել է Science-ում երկու հոդվածներում[27][28][29]։

Մրցանակներ և պարգևներ

խմբագրել
 
Ալտերը 2000 թվականին

Ալթերը 2000 թվականին արժանացել է Ալբերտ Լասկերի մրցանակին՝ հեպատիտ C վիրուսի հայտնաբերմանն ուղղված կլինիկական բժշկական հետազոտությունների համար[13]։ Նա բժշկական հետազոտությունների համար արժանացել է «Առանձնահատուկ ծառայության» մեդալի, որը Միացյալ Նահանգների կառավարության հանրային առողջապահության ծառայության քաղաքացիական անձանց շնորհված բարձրագույն պարգևն է[14]։ Ալտերն ընտրվել է Գիտությունների ազգային ակադեմիայի և Բժշկության ինստիտուտի անդամ[21]։ 2002 թվականին նա արժանացել է Արյան փոխներարկման միջազգային ընկերության նախագահական մրցանակին[14]։ 2005 թվականին, գիտության մեջ բժշկության հետ կապված ակնառու աշխատանքի համար, նա ստացել է Բժիշկների ամերիկյան քոլեջի մրցանակը և Inserm-ի առաջին միջազգային մրցանակը (ԱԱԻ ֆրանսիական համարժեքը)[30]։

2000թ. Լասկերի մրցանակաբաշխության ժամանակ, Հարվի Քլայնը՝ Կլինիկական կենտրոնի փոխներարկման բժշկության բաժանմունքի ղեկավարը, խոսելով Ալտերի երկարատև հետազոտական կարիերայի մասին, նշեց. «B վիրուս․ Շատ հետազոտողների համար դա կլիներ կարիերայի կարևորագույն իրադարձությունը։ Դոկտոր Ալտերի համար դա միայն բարենպաստ սկիզբ էր»[31]։

«Հայտնագործությունների համար, որոնք հանգեցրել են [հեպատիտ C-ի] վիրուսի բացահայտմանը», 2020 թվականին Ալտերը արժանացել է ֆիզիոլոգիայի կամ բժշկության Նոբելյան մրցանակի Մայքլ Հութոնի և Չարլզ Մ. Ռայսի կողքին[11]։

Personal life

խմբագրել

Նա ամուսնացել է Բարբարա Բեյլիի հետ; նրանք ունեն երկու երեխա՝ Մարկը, ով նույնպես բժիշկ է, և Սթեյսին՝ ուսուցչուհի։ Ներկայումս նա ամուսնացած է Դայան Դոուլինգի հետ և ունի երկու խորթ երեխա՝ Լիդիա Ռոդենը և Էրին Տորեսը, և ինը թոռներ[16]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ Harvey J. Alter MD
  2. ↑ Hepatitis C virus and its detection in blood for transfusions — Lasker Foundation.
  3. ↑ Prix de 2000 à 2005 / Histoire de l'Inserm
  4. ↑ The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2020 — Nobel Foundation.
  5. ↑ 諾貝爾醫學獎 發現C肝病毒3科學家同獲(չինարեն (Թայվան)) // (untranslated) — 2020.
  6. ↑ List of Past AABB Award Recipients
  7. ↑ Biography: Dr. Harvey Alter
  8. ↑ Past Winners — British Blood Transfusion Society.
  9. ↑ www.nasonline.org
  10. ↑ 10,0 10,1 McHenry Harris; Randall E. Harris (2013). Epidemiology of Chronic Disease. Jones & Bartlett Publishers. ISBN 978-0-7637-8047-0.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Press release: The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2020». Nobel Foundation. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  12. ↑ Wu, Katherine J.; Victor, Daniel (2020 թ․ հոկտեմբերի 5). «Nobel Prize in Medicine Awarded to Scientists Who Discovered Hepatitis C Virus - Harvey J. Alter, Michael Houghton and Charles M. Rice were jointly honored for their decisive contribution to the fight against blood-borne hepatitis, a major global health problem». The New York Times. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  13. ↑ 13,0 13,1 «The Lasker Foundation». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ փետրվարի 25-ին.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 14,6 14,7 «Harvey J. Alter Curriculum Vitae». Արխիվացված է օրիգինալից 2005 թ․ սեպտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2006 թ․ ապրիլի 21-ին.
  15. ↑ Henrichsen, Colleen (2000 թ․ սեպտեմբերի 21). «NIH Clinical Center scientist a Lasker Award recipient». Press release. NIH. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-10-16-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Alter, Harvey J. (2014). «The road not taken or how I learned to love the liver: A personal perspective on hepatitis history». Hepatology (անգլերեն). 59 (1): 4–12. doi:10.1002/hep.26787. ISSN 1527-3350. PMID 24123147. S2CID 30040670.
  17. ↑ «Rochester graduate awarded 2020 Nobel Prize for 'landmark achievement' against hepatitis». NewsCenter (ամերիկյան անգլերեն). 2020 թ․ հոկտեմբերի 5. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  18. ↑ Freile, Victoria E. (2020 թ․ հոկտեմբերի 6). «UR graduate Harvey Alter awarded Nobel Prize in fight against Hepatitis». Democrat and Chronicle (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  19. ↑ National Institutes of Health (U.S.). Clinical Center (1958). Report of program activities : National Institutes of Health. Clinical Center. NIH Library. Bethesda, Md. : The Center.
  20. ↑ Alter, Harvey J.; Klein, Harvey G. (2008 թ․ հոկտեմբերի 1). «The hazards of blood transfusion in historical perspective». Blood. 112 (7): 2617–2626. doi:10.1182/blood-2008-07-077370. ISSN 0006-4971. PMC 2962447. PMID 18809775.
  21. ↑ 21,0 21,1 «Principal Investigators». NIH Intramural Research Program (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  22. ↑ «Jewish Physician Among Winners Of Nobel Prize For Medicine». Voz Iz Neias. 2020 թ․ հոկտեմբերի 5. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  23. ↑ «The NIH Almanac». Department of Health and Human Services. National Institutes of Health. 2009 թ․ հունիսի 4. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 20-ին.
  24. ↑ «2005 NIH profile». Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2006 թ․ ապրիլի 21-ին.
  25. ↑ Tabor, E.; և այլք: (1978). «Transmission of non A, non B hepatitis from man to chimpanzees». The Lancet. 311 (8062): 463–466. doi:10.1016/S0140-6736(78)90132-0. PMID 76018. S2CID 27675695.
  26. ↑ «Alter.pdf» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
  27. ↑ Abdel-Ghaffar, Tawhida Y; Sira, Mostafa M; El Naghi, Suzan (2015 թ․ դեկտեմբերի 8). «Hepatitis C genotype 4: The past, present, and future». World Journal of Hepatology. 7 (28): 2792–2810. doi:10.4254/wjh.v7.i28.2792. ISSN 1948-5182. PMC 4670951. PMID 26668691.
  28. ↑ Kuo, G.; Choo, Q. L.; Alter, H. J.; Gitnick, G. L. (1989). «An assay for circulating antibodies to a major etiologic virus of human non-A, non-B hepatitis». Science. 244 (1989 Apr 21, 244(4902):362-4): 362–4. Bibcode:1989Sci...244..362K. doi:10.1126/science.2496467. PMID 2496467.
  29. ↑ Choo, Q. L.; Kuo, G; Weiner, A. J.; Overby, L. R. (1989). «Isolation of a cDNA clone derived from a blood-borne non-A, non-B viral hepatitis genome». Science. 244 (1989 Apr 21, 244(4902):359-62): 359–62. Bibcode:1989Sci...244..359C. doi:10.1126/science.2523562. PMID 2523562.
  30. ↑ «Prof. Harvey J Alter». Sheikh Hamdan Bin Rashid Al Maktoum Award for Medical Sciences. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
  31. ↑ «Clinical Center News October 2000». Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2006 թ․ ապրիլի 21-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Հարվի_Ալտեր&oldid=10153445» էջից