Կոնստանտին Գոլուբև
Կոնստանտին Գոլուբև (ռուս.՝ Константи́н Дми́триевич Го́лубев, մարտի 27, 1896, Պետրովսկ, Սարատովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հունիսի 9, 1956, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային զորապետ, գեներալ-լեյտենանտ, Հայրենական պատերազմի տարիներին բանակի հրամանատար։
| Կոնստանտին Գոլուբև | |
|---|---|
 | |
| մարտի 27, 1896 - հունիսի 9, 1956 (60 տարեկան) | |
| Ծննդավայր | Պետրովսկ, Սարատովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Նովոդեվիչյան գերեզմանոց |
| Զորատեսակ | Ռուսական կայսերական բանակ |
| Կոչում | գեներալ-լեյտենանտ |
| Հրամանատարն էր | 10th Army?, 13th Army? և 43rd Army? |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Առաջին համաշխարհային պատերազմ և Հայրենական մեծ պատերազմ |
| Կրթություն | ՌԴ ԶՈւ Գլխավոր շտաբի զինվորական ակադեմիա |
| Պարգևներ |         և  |
Կենսագրություն
խմբագրելԿոնստանտին Դմիտրիևիչ Գոլուբևը ծնվել է 1896 թվականի մարտի 27-ին ներկայիս Սարատովի մարզի Պետրովսկ քաղաքում։ 1915 թվականից հանդես է եկել ցարական բանակում։ 1916 թվականին ավարտել է Թելավի պրապորշչիկների դպրոցը։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ եղել է Հարավ-Արևմտյան ռազմաճակատի վաշտի հրամանատար, պատերազմն ավարտել է պորուչիկի կոչումով։ 1918 թվականից հանդես է եկել Կարմիր բանակում։ Քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ եղել է դասակի, վաշտի և գնդի հրամանատար։ 1926 թվականին ավարտել է Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան Ռազմական ակադեմիան։ 1928 թվականից եղել է 29-րդ հրաձգային դիվիզիայի շտաբի պետ, 1933 թվականից` 22-րդ հրաձգային դիվիզիայի հրամանատար։ 1939 թվականին Կ. Դ. Գոլուբևը նշանակվում է Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան Ռազմական ակադեմիայի ավագ դասախոս, 1941 թվականի մարտին` Արևմտյան հատուկ ռազմական օկրուգի 10-րդ բանակի հրամանատար։
Հայրենական Մեծ պատերազմի սկզբում 10-րդ բանակը Բելոստոկի շրջանում ընթացող սահմանային մարտերի ընթացքում շրջափակման մեջ է ընկնում։ Ոչ խոշոր ջոկատով Գոլուբևին հաջողվում է ճեղքել շրջափակումը, և հուլիսի վերջերին նա նշանակվում է 13-րդ բանակի հրամանատար, որն այդ ժամանակահատվածում մարտեր էր մղում Սմոլենսկի տակ[1]։
1941 թվականի հոկտեմբերի 15-ին Կ. Դ. Գոլուբևը նշանակվում է 43-րդ բանակի հրամանատար։ Նրա ղեկավարությամբ բանակը հաջողությամբ մասնակցում է Սմոլենսկի և Վիտեբսկի ուղղությամբ մղվող հարձակողական գործողություններին։ 1944 թվականի գարնանը Վիտեբսկի տակ մղվող մարտերում գեներալ-լեյտենանտ Գոլուբևը ծանր վիրավորվում է և կազդուրվելուց հետո գտնվում Գլխավոր շտաբի ռազմակայանի տրամադրության տակ։ 1944 թվականի հոկտեմբերից մինչև պատերազմի վերջը Կ. Դ. Գոլուբևը ԽՍՀՄ Ժողովրդական կոմիսարների խորհրդին կից Գերմանիայից և դաշնակից երկրներից խորհրդային քաղաքացիների հայրենադարձության գործերով ԽՍՀՄ Ժողովրդական կոմիսարների խորհրդի լիազորի առաջին տեղակալն է եղել։ Պատերազմից հետո մինչև 1949 թվականը զբաղեցրել է նույն պաշտոնը, այնուհետև մինչև 1956 թվականը կատարել է մանկավարժական և ռազմա-գիտական աշխատանքներ։
Կոնստանտին Դմիտրիևիչ Գոլուբևը մահացել է 1956 թվականի հունիսի 9-ին Մոսկվայում։
Պարգևներ
խմբագրել- Լենինի շքանշան (21.02.1945 թ.[2])
- Կարմիր Դրոշի չորս շքանշան (այդ թվում 03.11.1944 թ.[2], 1949 թ.[2])
- Կուտուզովի 1-ին աստիճանի շքանշան (22.09.1943 թ.)
- Մեդալներ
- Արտասահմանյան շքանշաններ
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ http://nvo.ng.ru/history/2000-04-28/6_marshall_true.html Цитата по: Пронин А. «Окопная правда» маршала Ерёменко.//Независимое военное обозрение, 28 апреля 2000.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Награждён в соответствии с Указом Президиума Верховного Совета СССР от 04.06.1944 «О награждении орденами и медалями за выслугу лет в Красной Армии»