Ընձքար

Գյուղի անվանումը ծագել է անցք-քար բառերի աղավաղումից ու կրճատումից։ Այն սկզբում վեր է ածվել ընց-քարի, իսկ այնուհետև ընձքարի։ Այս անվանումը կապ ունի գյուղում գտնվող ծակ ունեցող քարի հետ, որի միջով կանայք անցնելով իբր հղիանում էին։

XX դարի սկզբին ուներ 120-240 տուն բնակիչ։

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործություն, շերամապահություն և անասնապահություն էր։ Բուծում էին խոշոր եղջերավոր անասուններ։

Գյուղն ավերվել, իսկ բնակիչները տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։

Ընձքարն ուներ Սբ. Գևորգ անունով հայկական եկեղեցի։ Ըստ XV դարի եկեղեցական մատյանների գյուղը պատկանելիս է եղել Եղրդուտի Սբ. Հովհաննես վանքին^[1]։

• Բիթլիսի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն