Դելիբաբա

Ճանապարհորդ Կլախիվոն գյուղը կոչել է Դելիլերքենդ, նշելով որ այդտեղ դերվիշներ` դելիներ են բնակվել։

1877-1878 թվականների ռուս-թուրքական պատերազմից հետո բնակչության մի մասը գաղթեց Արևելյան Հայաստան։

1877-1878 թվականներին ուներ 60 տուն` 402 հայ բնակչով։

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործությունն ու անանսնապահությունն էր։ Մասամբ զբաղվում էին նաև արհեստներով։

Դելիբաբայի Ցազըլը կոչված վայրում պահպանվել էր Մենուա թագավորի սեպագիր արձանագրությունը։ Գյուղն ուներ ճանապարհային կայան։

Դելիբաբայում են ծնվել թարգմանիչ Գ. Ղուկասյանը (1898- ?) և դոկտոր Զ. Ղուկասյանը (1911-1981)^[2]։

• Էրզրումի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն