Գետնանոճի Լավսոնի

Պսակը նեղ բրգաձև է, ստորին հատվածներում քիչ լայնացած։ Ճյուղերը գրեթե հորիզոնական են՝ ունեն կախված ընձյուղներ։ Բնի և ճյուղերի կեղևը կարմրաշականակագույն է, երիտասարդ հասակում՝ հարթ, այնուհետև առաջանում են կլորավուն նուրբ շերտեր։ Ասեղնատերևները թփուկանման են, փայլուն, կանաչավուն կամ մոխրականաչավուն, խիտ դասավորված ընձյուղների վրա։ Կոները մանր են, կլորավուն շականակագույն, պատված թույլ կապտավուն խավով։ Երիտասարդ բուսակներն աճում են դանդաղ, 5 տարեկանից հետո աճը նկատելիորեն արագանում է։ Չափավոր ցրտադիմացկուն ծառ է, առանց բարդությունների աճում է մինչև -25 °C-ի պայմաններում, ավելի ցածր ջերմաստիճանի դեպքում ընձյուղների գագաթները ցրտահարվում և շարքից դուրս են գալիս։ Հողի նկատմամբ պահանջկոտ չէ, լավ է տանում ստվերը, չափավոր ջերմադիմացկուն է, հազվադեպ է վարակվում հիվանդություններով ու վնասատուներով, քամիների նկատմամբ դիմացկուն է։

Գետնանոճին բազմանում է սերմերով, ծածկած գրունտում՝ նաև ընձյուղային կտրոններով։ Գետնանոճին ունի ավելի քան 80 պարտիզային ձևեր, որոնք աչքի են ընկնում պսակի ձևի ու գույնի բազմազանությամբ։ Մեր հանրապետությունում Լավսոնի գետնանոճին խորհուրդ է տրվում օգտագործել կիսաչոր մերձարևադարձային և կիսանապատային գոտիների կանաչ տնկարկներում՝ (ծառուղի, մենածառ, խումբ)։

Բնության մեջ աճում է Հյուսիսային Ամերիկայի և Արևելյան Ասիայի ծովի մակերևույթից մինչև 1500 մ բարձրության լեռնային անտառներում։

• Արծ. Ա. Գրիգորյան, Գեղազարդ Պարտիզագործություն