Արմենակ Սերգեյի Սարգսյանց (ապրիլի 23, 1872(1872-04-23)[1], Շուշի, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1] - սեպտեմբերի 25, 1939(1939-09-25)[1], Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), հայ սովետական լեռնային ինժեներ։

Արմենակ Սարգսյանց
Ծնվել էապրիլի 23, 1872(1872-04-23)[1]
ԾննդավայրՇուշի, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել էսեպտեմբերի 25, 1939(1939-09-25)[1] (67 տարեկան)
Մահվան վայրԽարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
Ազգությունհայ
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի պետական լեռնահանքային ինստիտուտ (1897)[1]
Մասնագիտությունլեռնային ճարտարագետ
ԵրեխաներԵրվանդ Սարգսյանց[1]

Կյանքը

խմբագրել

Ավարտել է Պետերբուրգի լեռնային ինստիտուտը (1897)։ Աշխատել է Ռուսաստանի հարավային գործարաններում, 1922 թվականին՝ Ալավերդու գործարանների ու հանքերի միավորման դիրեկտոր։ 1928 թվականից աշխատել է Խարկովում․ մինչև 1931 թվականը՝ մետալուրգիական գործարանների նախագծման պետական ինստիտոիտում (մետալուրգիական բաժնի պետ), 1931-1936 թվականները՝ մետաղների ինստիտուտում (ավագ գիտաշխատող)։

Արմենակ Սարգսյանցի նախաձեռնությամբ և ղեկավարությամբ Ռուսաստանում առաջին անգամ իրականացվել է ֆեռոմանգանի և ֆեռոսիլիցիումի հալումը (1900-1901), նախագծվել, կառուցվել և վերանորոգվել են դոմնային վառարաններ։ Ստեղծել է դոմնային գազի բաղադրության հաշվարկի մեթոդ, ուսումնասիրել դոմնային վառարանում բովախառնուրդի շարժումը։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 10 (հայ.) — հատոր 10. — էջ 226.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 10, էջ 226