Արեմ-արեմ
Արեմ-արեմ (ինդոն.՝ arem-arem), ինդոնեզական խոհանոցի ուտեստ։ Իրենից ներկայացնում է բրնձից պինդ (երշիկանման) զանգված, պատահաբար նաև պատրաստված եգիպտացորենով, փաթաթված բանանի տերևի մեջ։ Կարող է լցոնված լինել ինչպես մեկ, այնպես էլ մի քանի բաղադրիչներով։ Հաճախ օգտագործվում են աղացած բանջարեղեններ, տեմպե, հավի մսի կամ արբոնի տարբեր տեսակներ։
 | |
|---|---|
 | |
| Ինդոնեզական խոհանոց | |
| Տեսակ | սննդատեսակ, մարդու ուտելիք և կերակուր |
| Ենթատեսակ | բրնձով ուտեստ |
| Առաջացման երկիր |  Ինդոնեզիա[1] |
| Հիմնական | cooked rice?[1], կարտոֆիլ[1], գազար[1], Մսաղաց[1] և Ռագու[1] |
 Arem-arem Վիքիպահեստում | |
Ճավացիների խոհարարական մասնագիտություն։ Փողոցային խոհանոցի հայտնի ուտեստ է համարվում, հատկապես Կենտրոնական Ճավայում։
Ծագում և տարածում
խմբագրելԲանանի տերևների մեջ եփված բրինձը համարվում է Մալայան կղզեխ��բի զգալի մասի՝ Հարավարևելյան Ասիայի հացահատիկային մշակաբույսերի ավանդական պատրաստման միջոցներից։ Ինդոնեզական խոհանոցում վաղուց գոյություն ունեն այս տիպի մի քանի ուտեստներ, որոնք տարբերվում են իրենց ձևով, չափերով և պատրաստման գործընթացում եղած նյուանսներով։ Արեմ-արեմը, ըստ էության, մեկ այլ, ավելի տարածված ինդոնեզական ուտեստի՝ լոնտոնգի, փոփոխված տարբերակն է։ Ի տարբերություն վերջինիս, արեմ-արեմը խճողակ է պարունակում, որի պատճառով այն երբեմն անվանում են «խճողակով լոնտոնգ» (ինդոն.՝ lontong isi)[2][3]:
Արեմ-արեմը համարվում է ճավայական խոհանոցի[en] ավանդական մասնագիտություն։ Այս կերակուրը առավել հայտնի է Ինդոնեզիայի մայրաքաղաք Ջակարտայում, Արևմտյան Ճավայում և Կետնրոնական Ճավայում[2]։ Ճավացիների շրջանում կարծիք կա, որ այս կերակուրի հայրենիքը Կենտրոնական Ճավայի փոքր քաղաք Կեբումենն[en] է, որտեղից, ըստ երևույթի, ժամանակի ընթացքում ուտեստը տարածվել է ամբողջ Ճավայում։ Ցանկացած իրավիճակում, ժամանակակից Կեբումենում արեմ-արեմը ստեղծվում է ամենատարբեր լցոնումներով և օգտագործվում է բացառիկ համբավով։ Ընդհանուր առմամբ, այս ուտեստը նշանակալից տեղ է զբաղեցնում Կենտրոնական Ճավայի և Յոգյակարտայի հատուկ շրջանի բնակչության խոհանոցային ավանդություններում[4][5]։
Պատրաստման եղանակ և տեսակներ
խմբագրելԼոնտոնգին անվիճելի նմանությամբ արեմ-արեմը նրանից որոշակի տարբերություններ ունի՝ ոչ միայն միջուկի առկայության հաշվին, այլև խոհարարական տեսանկյունից ավելի բարդ ուտեստ լինելով։ Եթե լոնտոնգը հիմնականում պատրաստվում է կպչուն բրնձից, ապա արեմ-արեմի պատրաստման համար հիմնականում օգտագործվում է սովորական տեսակի բրինձ։ Բացի այդ, արեմ-արեմը, որպես կանոն, ունի զգալիորեն ավելի փոքր երկարություն, որպես կանոն, ոչ ավելի, քան 15 սմ և, միևնույն ժամանակ, կարող է լինել մի փոքր ավելի հաստ, քան լոնտոնգը[5][6]։
Արեմ-արեմի համար նախատեսված բրինձը սովորաբար կիսաեփված են թողնում, հազվադեպ՝ մինչև ամբողջական պատրաստում։ Ջրի մեջ հաճախ ավելացվում է կոկոսի կաթ, իսկ երբեմն էլ համեմունքների փոքր քանակություն։ Եփված բրինձը բաժանվում է մասերի, որոնցից յուրաքանչյուրը տարածվում է բանանի տերևների վրա։ Ամեն մասի մեջտեղում լցվում է միջուկը, որից հետո դրանք փաթաթվում են բանանի տերևների օգնությամբ, ինչպես բամբուկից պատրաստված ծածկույթի միջոցով փաթաթում են ճապոնական ռոլլերը։ Սովորաբար այսպիսի ռուլետներն լինում են բավականին ճշգրիտ գլանաձև, սակայն երբեմն ուղղահայաց ձևով հարթեցվում են։ Դրանից հետո բանանի տերևների փաթաթանները սերտորեն ամրացվում են. Ճավայում ավանդաբար դրանք ամրացնելու համար օգտագործում էին արմավենու մանրաթելեր, բայց մեր օրերում լայնորեն օգտագործվում են բնական կամ սինթետիկ թելեր, ինչպես նաև ատամնաքչփորիկներ և ամրակներ[7][8]։
Փաթաթված արեմ-արեմները շոգեխաշվում են կամ պատրաստվում են ջրում։ Վերջին դեպքում դրանք երբեմն տեղադրվում են մետաղյա կամ պլասմասե ծակոտած տարաների մեջ, որոնք թույլ են տալիս պատրաստի արտադրանքի առավել հավասարաչափ ձև և ստանդարտ չափսեր տալու համար[7]։
Երբեմն բրնձի փոխարեն այս ուտեստը պատրաստելու համար օգտագործվում է եգիպտացորեն, իսկ երբեմն՝ բրնձի և եգիպտացորենի խառնուրդ[6]։ Որոշ բաղադրատոմսերում բրնձի կամ եգիպտացորենի մեջ ավելացվում է տապիոկա։ Կան նաև բաղադրատոմսեր, որոնք նախատեսում են արեմ-արեմի պատրաստումը ցորենի կամ բրնձի լապշայից[9]։
Արեմ-արեմի տարատեսակների բազմազանությունը հիմնականում կախված է խճողակից, որը կարող է բաղկացած լինել մեկ բազադրիչից, սակայն ավելի հաճախ բաղկացած է լինում մի քանի բաղադրիչներից։ Դրա պատրաստման համար կարող են օգտագործվել տարբեր մթերքներ, որոնք մանր կտրատած են և սովորաբար տապակվում են համեմունքներով, որպես կանոն, կոկոսի կաթի կամ սոյայի սոուսի ավելացմամբ։ Բուսական ծագման մթերքներից առավել հաճախ օգտագործվում են գազար, կանաչ և սովորական սոխ, կարտոֆիլ, պարկիա գեղեցիկ, կանաչ պղպեղ, բամբուկի և սոյայի ծիլեր, բանան, տեմպե, տոֆու, սունկ։ Կենդանական ծագման մթերքներից, որպես արեմ-արեմի միջուկ, առավել տարածված է հավի միսը, որը սովորաբար խառնվում է ինչ-որ բուսական հավելումների հետ։ Փոքր-ինչ ավելի հազվադեպ են օգտագործվում միս, ձու, ձուկ, ծովամթերք, ինչպես նաև աբոնի տարբեր տեսակներ[4][5][6][9][10]։
Մատուցում և օգտագործում
խմբագրելՃավայում արեմ-արեմը հաճախ մատուցվում է տնային ճաշկերույթների համար՝ հատկապես նախաճաշի, ինչպես նաև տոնական խնջույքների ժամանակ[8][11][12]։ Երբ մատուցվում է սեղանին, այն սովորաբար կտրվում է կտորներով, երբեմն բացված ձևով, և երբեմն հենց արմավենու տերևներում փաթաթված, ինչը նրան ճապոնական ռոլլերի որոշակի նմանություն է տալիս։ Արեմ-արեմի հետ կարող են մատուցել աղի կամ քաղցր սոյայի սոուս, սամբալ պղպեղի մածուկ կամ գետնանուշի սոուս[2]։ Բացի այդ, այս ուտեստը, որը պատրաստվում է տնային պայմաններում, հաճախ իրենց հետ վերցնում են աշխատանքի կամ ճանապարհի համար, ինչը նպաստում է դրա խիտ փաթեթավորմանը և հարմարավետ ձևին[4][5]։
Դրա հետ մեկտեղ նա գրեթե մեծ ժողովրդականություն է վայելում որպես փողոցային սնունդ. այն վաճառում են ճամփեզրի ճաշարաններում, ավանդական շուկաներում, ինչպես նաև փողոցային առևտրականների սայլակներից։ Կենտրոնական Ճավայի շատ վայրերում արեմ-արեմը ծառայում է որպես սովորական արագ սնունդ, որը կարելի է շատ արագ ուտել կանգնած վիչակում, քայլելու ընթացքում կամ տրանսպորտի մեջ։ Այս դեպքերում արմավենու տերևից փաթաթանը կարող է ամբողջությամբ բացվել եւ վերածվել ափսեի, և կարող է նաև միայն մեկ վերջնամասից բացվել, վերածվելով կոնի, որից դուրս է գալիս պարունակությունը[4][5][12]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 https://www.indonesiakaya.com/jelajah-indonesia/detail/arem-arem-jajanan-pasar-penawar-lapar-di-pagi-hari
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Arem-arem, Jajanan Pasar Penawar Lapar di Pagi Hari» (ինդոնեզերեն). Indonesia Kaya — Информационный портал фонда «Индонесиа Кайя». Վերցված է 2020 թ․ մարտի 6-ին.
- ↑ Lontong & Ketupat, 2008, էջ 3—4
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Arem-Arem, Jajanan yang Kini Jadi Idola di Jombang» (ինդոնեզերեն). Faktual News — Новостной портал «Фактуал ньюз». 2018 թ․ դեկտեմբերի 15. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 4-ին.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Tantri Setyorini — Электронное приложение к газете «Мердека» (2019 թ․ հոկտեմբերի 16). «Cara Membuat Arem-Arem Isi Ragout Ayam Wortel Pedas dengan Magicom» (ինդոնեզերեն). Merdeka. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 4-ին.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 1010 Resep, 2008, էջ 231—232
- ↑ 7,0 7,1 Lontong & Ketupat, 2008, էջ 5—6
- ↑ 8,0 8,1 «Resep Arem-Arem Sambal Goreng Krecek, Menu Sarapan Favorit Keluarga di Rumah» (ինդոնեզերեն). Tribun Solo — Электронная версия Суракартского издания газеты «Трибун». 2020 թ․ հունվարի 28. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 6-ին.
- ↑ 9,0 9,1 Sisca Susanto, 2013, էջ 21
- ↑ Fauziah Muhlisah, 2000, էջ 16—18
- ↑ Погадаев, 2012, էջ 59
- ↑ 12,0 12,1 «Arem–arem» (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 6-ին.
Գրականություն
խմբագրել- Погадаев В. А. (составитель) Малайский мир (Бруней, Индонезия, Малайзия, Сингапур). Лингвострановедческий словарь. — М.: Восточная книга, 2012. — 798 p. — ISBN 978-5-7873-0658-3
- 1010 Resep Asli Masakan Indonesia. — Jakarta: Gramedia Pustaka Utama, 2008. — 548 p. — ISBN 978-979-22-3752-8
- Wahyuni Mulyawati, Ilse Harahap. Lontong & Ketupat. — Jakarta: Gramedia Pustaka Utama, 2008. — 117 p. — ISBN 978-979-22-3865-5
- Sisca Susanto 100 Resep Jajan Pasar Paling Diminati Untuk Jualan. — Jakarta: Gramedia Pustaka Utama, 2013. — 112 p. — ISBN 978-60203-40-59-3
- Fauziah Muhlisah Aneka makanan ringan. — Yogyakarta: Kanisius, 2000. — 90 p. — ISBN 978-979-6726-356