Արախիշ (գյուղ, Քաշաթաղի շրջան)

Համայնքը հարթավայրային է, ունի 3092.0 հա տարածք, որից 2673.8 հա գյուղատնտեսական նշանակություն։ Համայնքի սահմանային գոտով հոսում է Շալվա գետը։

2020 թվականի Արցախյան երկրորդ պատերազմի արդյունքում գյուղը հայաթափվել և անցել է Ադրբեջանի հսկողության տակ^[1]։

2015 թվականին Արախիշ գյուղի բնակչության թվաքանակը կազմում է 12 մարդ, կա 5 տնտեսություն։

Բնակավայրի ազգաբնակչության փոփոխությունը^[2].

Բնակչությունը հիմնականում զբաղվում է գյուղատնտեսությամբ՝ անասնապահությամբ և հողագործությամբ։

Համայնքի պատմամշակութային հուշարձաններն են՝ եկեղեցի «Զորախաչ» (1246), եկեղեցի «Արախիշ» (12-13-րդ դարեր), գերեզմանոց (9-17-րդ դարեր), խաչքար (16-17-րդ դարեր), խաչքար (9-11-րդ դարեր), երկու տապանաքար (17-րդ դար), տապանաքար (1295), ժայռախաչ (15-16-րդ դարեր), գերեզմանոց (9-17-րդ դարեր), տապանաքար (12-րդ դար):

Վազգենաշեն գյուղում պատմամշակութային հուշարձաններն են` գերեզմանոց խաչքարերով (15-16-րդ դարեր), տասներեք խաչքարեր (15-16-րդ դարեր), եկեղեցի (15-16-րդ դարեր), ժայռախաչ «Վազգենաշեն» (15-16-րդ դարեր), կամուրջ «Կոտրած» (17-18-րդ դարեր), կամուրջ «Կոտրած» (17-18-րդ դարեր), իսկ Աղբաձոր գյուղում հետևյալ հուշարձաններն են` եկեղեցի «Մայրեջրի վանք» (11-12-րդ դարեր), գերեզմանոց «Մայրեջրիվանք» (11-17-րդ դարեր), տապանաքար (1641), տապանաքար (12-13-րդ դարեր), տապանաքար (16-17-րդ դարեր), խաչքարեր (12-13-րդ դարեր), խաչքար (1075), երեք խաչքարեր (11-12-րդ դարեր), խաչքար (15-16-րդ դարեր), խաչքար (1069), խաչքար (1068), խաչքար (XIII դ.), խաչքար (1244), խաչքարի պատվանդան (11-րդ դար), պարսպապատ (11-12-րդ դարեր), դամբանաբլուր (մ.թ.ա. 2-1 հազարամյակներ):

2015 թվականի դրությամբ համայնքում գործում էր գյուղապետարան։ Արախիշ համայնքում գործում է Մովսեսաշենի հիմնական դպրոցը, որտեղ սովորում էին 12 աշակերտներ^[3]։