Ագաթոն (Ագադրոն անհաղթ փիլիսոփա, Ագադրոն հայրապետ, Սուրբ Ագադրոն, Ագադորոն) (ծննդյան և մահվան թվականներն անհայտ են), հայ կեղծանուն հեղինակ։

Ագաթոն
Ծնվել էանհայտ[1]
Մահացել էանհայտ[1]
Ազգությունհայ
Մասնագիտությունպատմաբան

Մեզ է հասել նրա «Վասն ժամանակին, որ հայտնելոց է․․․» («Բազմավեպ», 1913, №9-10)՝ գրված հավանաբար XIII դարի սկզբին։ Այնտեղ պատմվում է հայ Արշակունիների թագավորությունը վերականգնելու մասին միջնադարյան Հայաստանում տարածված զրույցը, ըստ որի, մի օր պիտի գա ոմն Վաղարշակ արքա և հռոմեացիների օգնությամբ երկրից վտարի «իսմայելացիներին» (թուրքերին

Ֆլանդրիացի ճանապարհորդ Վ․ Ռուբրուքը, 1255 թվականին լինելով Հայաստանում, վկայում է, որ «ամբողջ Հայաստանում պատմում էին այս մարգարեությունը»։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.)Երևան: 1974. — հատոր 1. — էջ 49.

Գրականություն

խմբագրել
  • Սարգիսյան Բ․, Ուսումնասիրութիւնք Հին կտակարանի անվավէր գրոց վրայ, Վենետիկ, 1989, էջ 156-217։
  • Հովհաննիսյան Ա․, Դրվագներ հայ ազատագրական մտքի պատմության, գիրք 1, Երևան, 1957։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 48