Գտեվանք

Կուրթան և Վարդաբլուր համայնքների միջև՝ ճամփեզրին մոտ։ Եկեղեցուց դեռևս կանգուն են հիմնապատերը։ Պահպանված են եկեղեցու որմնաշարերի ստորին հատվածները, կառույցի շարվածքից հանված են արտաքին երեսաքարերը, պատերը կանգուն են՝ ամրակուռ կրաշաղախի շնորհիվ։ Շինության մնացորդներից երևում է, որ կառույցը վերարտադրվել է Կուրթանի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցու հորինվածքի փոքրացված չափերով։

Եկեղեցին սրահավոր միանավ թաղակապ դահլիճ է՝ հարավային կողմին կից ավանդատնով, որի արևմտյան պատն արտաքուստ ունի կիսաշրջանաձև խորան։ Գտեվանքի եկեղեցու աղոթասրահը երկայնական ուղղությամբ ավելի քիչ է ձգված։ Ինչպես երևում է հյուսիսային պատին պահպանված որմնամույթի հետքերից, դահլիճը ծածկի միջին մասում ուժեղացված է եղել թաղակիր կամարով։ Ավանդատան մուտքը բացվում է աղոթասրահի բեմառաջքից, որը ծածկված է եղել կիսագլանաձև թաղով և արևելյան պատը խորանի փոխարեն ունեցել է ուղղանկյուն խորշ։ Արտաքին սրահի գոյության մասին, բացի խորանից, վկայում են եկեղեցու արևմտյան պատի երեք պահունակները և արևմտյան կողմում գտնվող պատերի մնացորդները։ Աղոթասրահն ունեցել է երկու մուտք՝ արևմտյան և հարավային կողմերից, որոնք, ինչպես երևում է հետքերից, եզերված են եղել կամարակապ պարակալներով։ Պահպանվել է արևմտյան ճակտոնի հորիզոնական գոտու մի քար՝ շեշտված ��այտաձևություն ունեցող կամարիկներով, որից ենթադրելի է, որ Գտեվանքն իր հարդարանքով ևս ընդհանրացել է Կուրթանի Աստվածածին եկեղեցու հետ։

Եկեղեցու հարավային մասում տարածվում է միջնադարյան փոքրիկ գերեզմանոցը՝ պահպանված մոտ մեկ տասնյակ տապանաքարերով։

•  
  Գտեվանք եկեղեցու սրահը հիմա
•  
  Գերեզմանաքար Գտեվանքի տարածքում

• «Պատմամշակութային արգելոց-թանգարանների և պատմական միջավայրի պահպանության ծառայություն» ՊՈԱԿ Արխիվացված 2015-10-22 Wayback Machine