Sîn-kie

Sîn-kie he Hiông-kóng sâm-thai thi-khî tsṳ̂-yit. 1898-ngièn liuk-ngie̍t kiú-ngit, Yîn-koet tsṳn-fú lâu Tshîn-tsêu tsṳn-fú tshôi Pet-kîn tshiâm-yok, yù Kiú-liùng lièn-thùng fu-khiun lióng-pak sâm-sṳ̍p-sâm ke tó tsû-pûn Yîn-koet, khì-kiên kiú-sṳ̍p-kiú ngièn tshṳ̍t-to 1997-ngièn vì-tsṳ́. Sîn tsû-tsia ke thú-thi mò thúng-yit miàng-tshṳ̂n, só-yî tsó-khì pûn Yîn-koet-ngìn tshṳ̂n-tso "Sîn liâng-thú", Chûng-vùn miàng-tshṳ̂n "Sîn-kie", tshiu-he tsṳ́-tsak "Sîn ke tsû-kie" tsṳ̂ yi-sṳ.