•   Etimoloxía: do grego antigo ὁμο, homo (igual).

homo-

1. Definición impropia: Elemento de orixe grega que se emprega para a formación de moitas palabras co significado de igual, como en homoloxía, homónimo, homosexual, etc.
   • Observacións: Cando o segundo compoñente comeza por vogal emprégase a forma hom-, como en homónimo.

• Bretón: homo- ^(br), omo- ^(br), heñvel- ^(br)
• Catalán: homo- ^(ca)
• Francés: homo- ^(fr)
• Inglés: homo- ^(en)
• Alemán: homo- ^(de)
• Grego: ομο- ^(el), ομό- ^(el)
• Letón: homo- ^(lv)
• Lituano: homo- ^(lt)
• Polaco: homo- ^(pl), izo- ^(pl)
• Portugués: homo- ^(pt)
• Ruso: гомо- ^(ru)
• Castelán: homo- ^(es)
• Italiano: omo- ^(it)
• Occitano: omo- ^(oc)