Steve Biko

Educouse na Escola Secundaria de Forbes Grant e en Lovedale College, e obtivo o seu bacharelato en Marian Hall, unha institución da Igrexa católica Central de Natal. En 1966 foi á Universidade de Natal a estudar medicamento.

En 1968 chegou a ser fundador e Presidente da Asociación de Estudantes Surafricanos (SASO), despois que estivo involucrado nas actividades da Unión Nacional de Estudantes de Suráfrica (NUSAS) que se consideraba que estaba controlada por liberais e pacifistas. SASO foi unha das primeiras organizacións da "Conciencia Negra" que emerxeu. Definiu "o negro" de xeito diferente como o fixo o ANC de Nelson Mandela (ata ao redor de 1965) xa que "incluía non só aos Africanos (negros), senón tamén ás razas mesturadas, os mulatos e hindús, naquel entón, todos estes designados como "non brancos" polo Estado do apartheid" (2).

Un ano máis tarde, en 1969, Biko foi expulsado da Universidade. Entón fundou e traballou no "Programa da Comunidade Negra", en Durban, "para o desenvolvemento político e socioeconómico dos irmáns da comunidade negra de Suráfrica e estimular, desa forma as accións positivas para a auto-emancipación do inhumano soxuzgamiento do apartheid" (3).

Entre os proxectos deste programa que comezou en 1972, estaba a publicación da "Revista Negra", un esforzo por analizar as tendencias das correntes políticas, e da cal Biko chegou a ser o editor. Posteriormente, a Revista Negra foi censurada e o mesmo Biko quedou en arresto domiciliario en febreiro de 1973. Prohibíuselle participar en ningunha actividade de ningunha organización, e foi desterrado á Cidade do Rei Guillerme por cinco anos.

Estes actos de violencia estatal só aumentaron a loita emancipatoria de Biko. Continuou traballando na sucursal da Comunidade Negra da Cidade do Rei Guillerme, e comezou a estudar dereito, por correspondencia. En decembro de 1975 as súas prohibicións aumentaron e ata se lle impediu traballar no programa comunal.

En 1975 fundou o Zimele Trust Fund, para axudar aos presos políticos e os seus familiares. Tamén o Ginsberg Educational Trust para axudar aos estudantes vítimas da persecución.

En 1976 foi elixido Secretario Xeral desta organización. No mesmo ano, a Convención do Pobo Negro (BPC) efectuou o seu congreso en Durban, á que Biko non podo concorrer, pero que a BPC elixiuno como o seu Presidente Honorario?.

Entón ocorreu o masacre de estudantes de Soweto, de xuño de 1976, e os líderes de Soweto pediron ao Goberno de Suráfrica que negociase o futuro do país con Nelson Mandela, Roberto Sobukwe e Steve Biko.

Durante estes sucesos, Biko foi arrestado e detido en varias ocasións. En agosto de 1976, foi arrestado e condenado a confinamento solitario por 101 días. En marzo de 1977 novamente foi arrestado, detido e liberado baixo fianza. En xullo de 1977, aplicóuselle o mesmo procedemento. Biko foi arrestado outra vez en agosto de 1977. Ata entón, non fora acusado baixo o cargo de violencia. Estas acusacións só viñeron logo da súa morte (4).

O 12 de setembro de 1977, Steve Biko morreu nun retén policial en Pretoria. Foi a vixésimo terceira persoa que morreu baixo misteriosas circunstancias nos calabozos de Suráfrica. En todo caso, desde o seu nacemento, o Apartheid de Suráfrica coa súa orde social violento, foi o que asasinou a Steve Biko lentamente como o fixo con millóns doutros africanos. Polo tanto, o asunto non é como Biko foi torturado a mans da policía. Como emancipador estudantil, Biko foi asasinado por orde social, polo Estado racista fascista, polo terrorismo do Apartheid.

Steven Biko converteuse nun símbolo do movemento negro.

En maio de 1980 o músico británico Peter Gabriel lanza o seu terceiro disco como solista o cal contén unha canción titulada Biko, en memoria do líder surafricano. Esta canción tamén foi gravada por Joan Baez en 1987, Simple Minds en 1989, Manu Dibango en 1994 e posteriormente por Ray Wilson.

En 1987 Richard Attenborough filmou a película Cry Freedom, biografía en escena da vida e morte de Steve Biko. Á súa vez esta película está baseada en dous libros escritos polo xornalista surafricano Donald Woods, Asking for Troubles e Biko.