Oslo

O significado do nome de Oslo foi obxecto de numerosos debates. Oslo deriva do nórdico antigo, sendo, con toda probabilidade, o nome dunha vasta granxa no lugar dos primeiros asentamentos en Bjørvika.

Durante a Idade Media o nome, ao principio, foi deletreado 'Ásló', para máis tarde obter 'Ósló'. A ortografía máis temperá suxire que o primeiro compoñente 'ás' refírese a calquera das cristas Ekeberg, ao sueste da cidade ('ås' no noruegués moderno), ou ao homónimo nórdico que quere dicir 'o deus' ou 'a divindade'. As interpretacións máis probables polo tanto serían 'a pradería baixo a crista' ou 'a pradería dos deuses'. Ambos son igualmente plausibles.

Un incendio en 1624 destruíu gran parte da cidade medieval (a sección agora coñecida como Gamlebyen) e a cidade foi recolocada preto da Fortaleza de Akershus. O Rei Christian IV de Dinamarca e Noruega renomeou a rebautizada cidade como Christiania (ou Cristianía, en galego). Dende finais de 1800, o nome da cidade apareceu escrito tamén como "Kristiania". Non se aprobou oficialmente ningunha delas, polo que ambas as dúas eran válidas e aceptábanse os seus usos. O nome orixinal de Oslo foi restaurado por unha lei do 11 de xullo de 1924, sendo efectiva a partir do 1 de xaneiro de 1925.

Cando eu era xove, non chamaron á capital de Noruega Oslo. Chamáronlle Kristiania. Pero nalgún sitio ao longo da historia, os noruegueses decidiron abolir aquel bonito nome e chamalo, en cambio, Oslo. -- Roald Dahl, Boy

A cidade foi unha vez referida como Tigerstaden (a Cidade dos Tigres) polo escritor Bjørnstjerne Bjørnson cara a 1870, debido á súa percepción da cidade como un lugar frío e perigoso. Durante anos, este nome obtivo un status case oficial, chegando a celebrarse o milésimo aniversario da cidade cunha fileira de esculturas de tigres ao redor do concello. A existencia de persoas sen fogar e outros esmoleiros conduciu a reformular o alcume de Tigerstaden á Cidade dos Esmoleiros. Isto plasmouno o escritor Knut Hamsun de xeito moi duro na súa novela Sult (Fame, en galego) en 1890 (levada ao cine en 1966 por Henning Carlsen).

O 22 de xullo de 2011 ás 15:30, unha grande explosión tivo lugar xunto a un edificio do goberno noruegués no centro de Oslo, matando a oito persoas e ferindo a 209. Ese mesmo día, ás 17:00, prodúcese un tiroteo nun campamento das xuventudes do Partido Laborista (nese momento no goberno) na illa de Utøya, deixando neste segundo ataque 69 mortos e 110 feridos.^[1]

En lembranza ás vítimas dos atentados e ás familias noruegas desprazadas a Galicia pola industria naval, o concello galego de Ares inaugurou en xullo dese mesmo ano a rúa de Noruega.^[2]

Os principais museos da cidade son:

• Museo do Esquí, en Holmenkollen.
• Museo Kon-Tiki, en Bygdøy.
• Museo Munch (Munchmuseet), en Tøyen.
• Galería Nacional de Noruega (Nasjonalgalleriet).
• Museo Marítimo Noruegués, en Bygdøy.
• Museo de Barcos Viquingos (Vikingskipshuset), en Bygdøy.
• Museo do Pobo Noruegués (Norsk folkemuseet).

Existen tres aeroportos próximos a Oslo que dan servizo á cidade:

• Aeroporto de Oslo-Gardermoen, na provincia de Akershus.
• Aeroporto de Sandefjord-Torp, na provincia de Vestfold.
• Aeroporto de Moss-Rygge, na provincia de Østfold.

A Estación Central de Oslo, a Oslo Sentralstasjon, é a principal estación de ferrocarril da cidade. Con conexións cara ás cidades de Trondheim, Estocolmo, Gotemburgo ou Copenhague, entre outras.