Museo do Prado
O Museo do Prado (oficialmente Museo Nacional del Prado) situado en Madrid, é unha das pinacotecas máis importantes do mundo, singularmente rica en cadros de mestres dos séculos XVI ao XIX. O seu principal atractivo radica na ampla presenza de obras de Velázquez, Goya, Tiziano e Rubens, dos que posúe as mellores coleccións que existen a nivel mundial, ao que hai que sumar as coleccións de autores como El Greco, Murillo, José de Ribera, Zurbarán, Rafael, Veronese, Tintoretto, van Dyck ou Hieronymus Bosch, entre outros. As habituais limitacións de espazo explican que o museo exhiba unha selección de obras de máxima calidade (unhas 900 pinturas), do total de 7800 que ten no seu inventario.
| Museo do Prado | |
|---|---|
 | |
.jpg) Museo do Prado | |
 | |
| Coordenadas | 40°24′50″N 3°41′33″O / 40.41389, -3.69250 |
| País | España |
| Cidade | Madrid |
| Tipo | pinacoteca |
| Director | Miguel Zugaza |
| Construción | proxecto aprobado en 1786 |
| Inauguración | 19 de novembro de 1819 |
| Superficie | 41 995 m² |
| Visitantes | 2 536 000 (2014) |
| Na rede | |
| https://www.museodelprado.es/ | |
      | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Tamén é destacable a súa colección de escultura grega e romana que provén das coleccións reais españolas e de sitios como Pompeia.
Historia
editar
O edificio que alberga o museo foi concibido inicialmente polo conde de Floridablanca José Moñino y Redondo, Primeiro Secretario de Estado do rei Carlos III, como Real Gabinete de Historia Natural, enmarcado nunha serie de institucións de carácter científico pensadas segundo a mentalidade da Ilustración para reurbanizar o paseo chamado Salón del Prado. Para este fin, Carlos III contou cun dos seus arquitectos predilectos, Juan de Villanueva, autor tamén do Xardín Botánico e do Real Observatorio Astronómico.
O proxecto arquitectónico foi aprobado polo rei en 1786 e supuxo un dos cumios do Neoclasicismo español, a pesar de que a longa duración das obras e outros acontecementos apartasen o resultado definitivo do deseño inicial. As obras tiveron lugar durante os reinados de Carlos III e Carlos IV, quedando rematado a principios do século XIX. A chegada das tropas francesas e a guerra da Independencia española deixaron a súa pegada nel, xa que se destinou a cuartel de cabalaría e quedou practicamente en ruínas. Mesmo as placas de chumbo dos tellados foron fundidas para facer balas.
Grazas ao interese de Fernando VII e especialmente da súa dona, Isabel de Braganza, iniciouse a partir de 1818 a recuperación do edificio sobre a base de novos deseños de Villanueva, substituído trala súa morte polo seu discípulo Antonio López Aguado.
O Museo Real de Pinturas inaugurouse o 19 de novembro de 1819 e amosaba algunhas das mellores pezas das coleccións reais, trasladadas dende os "Reales Sitios". Nese momento contaba con tres salas con 311 cadros, todos eles da escola española. Nos seguintes anos fóronse engadindo salas e obras, destacando a incorporación dos fondos do Museo de la Trinidad, absorbido en 1872.
Tralo derrocamento de Isabel II de España en 1868, o museo real pasou a ser nacional, designándose Museo Nacional de Pintura y Escultura ata que o 14 de maio de 1920, por un Real Decreto recibiu o nome de Museo Nacional del Prado, nome polo que xa era coñecido anteriormente,[1] por estar construído sobre os terreos do antigo prado dos Xerónimos. Outras coleccións que se engadiron ao Prado foron as do Museo de Arte Moderna, agás as obras do século XX, en 1971, o Museo-Biblioteca de Ultramar e o Museo Iconográfico.[2]
Durante o século XIX e parte do XX o Prado sufriu unha certa precariedade por falta de apoio e recursos do estado. Unha parte do persoal residía no propio museo e a leña das estufas provocou alarmas de incendios. Durante a guerra civil española as grandes obras do Prado foron evacuadas,[3] viaxando por Valencia, Cataluña e Xenebra, volvendo ao final da guerra.
As limitacións de espazo foron continuas ata que en 1995 se convocou un concurso para a súa remodelación que foi gañado polos arquitectos Dionisio Hernández Gil e Rafael Olalquiaga. As obras tiveron lugar entre 1996 e 2001.[4] En 1995 firmouse un acordo para a ampliación do museo. Tras un concurso de ideas, foi adxudicado a Rafael Moneo.
Seccións
editarPintura
editarPor favor, axuda na mellora deste artigo ou sección ampliando a información que achega. Se cadra, podes atopar máis información na páxina de conversa. |
Escultura
editarPor favor, axuda na mellora deste artigo ou sección ampliando a información que achega. Se cadra, podes atopar máis información na páxina de conversa. |
Sedes
editarPor favor, axuda na mellora deste artigo ou sección ampliando a información que achega. Se cadra, podes atopar máis información na páxina de conversa. |
Obras do Prado en Galicia
editarO Prado ten máis de tres mil obras depositadas en diversos museos,[5] entre elas, 325 en Galicia.
O Museo de Belas Artes da Coruña posúe 75 cadros, como A apoteose de Hércules, de Jean Baptiste Borkens.[6] No Museo de Pontevedra hai outras 74 obras, entre elas un cadro atribuído a Antonio Puga, nado en Ourense.[6] Outras trinta están depositadas no Museo Provincial de Lugo.[6]
En xeral, as obras presentes en Galicia teñen algunha relación cos museos nos que están, como o Santiago peregrino de Xoán de Flandres ou Ría de Mera. Costas galegas, de Francisco Llorens.[6]
Notas
editar- ↑ "Cronología del Museo / 1920" (en castelán). Fundación Amigos del Museo del Prado. 2006. Consultado o 17 de agosto de 2011.
- ↑ "Mariano Luis de Urquijo" (en castelán). Museo Nacional del Prado. 2011. Consultado o 2 de febreiro de 2012.
- ↑ Macarrón Miguel, Ana María; Ángel Macarrón Serrano y Mauricio Macarrón Larrumbe, (2009), «Embalaje y transporte de las obras de arte durante la Guerra Civil española», Arte protegido: memoria de la Junta del Tesoro Artístico durante la Guerra Civil: [exposición] / coord. por Isabel Argerich Fernández, Judith Ara Lázaro, 2009, ISBN 978-84-8181-387-6, páx. 187-200.
- ↑ Antón González-Capitel (2006). "Hernández Gil, Dionisio y Rafael Olalquiaga Soriano." (en español). Fundación Amigos del Museo del Prado. Consultado o 2 de abril de 2011.
- ↑ Sierra, Javier (2012). "El Prado tiene más de 3.000 cuadros dispersos". Consultado o 19 de outubro de 2015.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 García, Rodrigo (4 de marzo de 2012). "Galicia guarda más de 300 obras de arte del Museo del Prado". La Voz de Galicia. Consultado o 19 de outubro de 2015.
Véxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Museo do Prado |
Bibliografía
editar- Arbeteta Mira, Letizia (2001). El Tesoro del Delfín. Catálogo razonado (PDF). Madrid: Museo Nacional del Prado. ISBN 84-84800-24-5.
- Balis, A; Díaz Padrón, Matías; Van der Velde, C.; Vlieghe, Hans (1991). La pintura flamenca en el Prado. Fonds Mercator. ISBN 84-87007-54-6.
- Bettagno, Alessandro; Brown, Christopher; Calvo Serraller, Francisco; Haskell, Francis; Pérez Sánchez, Alfonso Emilio (1996). El Museo del Prado. Fonds Mercator. ISBN 90-6153-363-5.
- Díaz Padrón, Matías (1995). El Siglo de Rubens en el Museo del Prado. Catálogo Razonado de Pintura Flamenca del Siglo XVII. Barcelona / Madrid: Editorial Prensa Ibérica, S. A. / Museo Nacional del Prado. ISBN 84-87657-89-3.
- Jiménez-Blanco, María Dolores, ed. (maio de 2009 -2ª edición revisada-). La Guía del Prado. Museo Nacional del Prado Difusión. ISBN 978-84-8480-165-8.
- Luna Novicio, Juan José (1997). "Pintura británica". En Luna Novicio, Juan José; Úbeda de los Cobos, Andrés. Pintura europea del siglo XVIII. Guía (1ª ed.). Madrid: Museo del Prado. pp. 175 - 192. ISBN 84-87317-65-0.
- Pérez Sánchez, Alfonso Emilio (1993). El Prado. Londres: Scala Books. ISBN 1-870248-46-5.
- de la Puente, Joaquín (1985). Museo del Prado. Casón del Buen Retiro. Catálogo de las pinturas del siglo XIX (PDF). Madrid: Museo del Prado. ISBN 84-505-2837-2.
- Rose-De Viejo, Isadora (2005). "La primera exposición de esculturas celebrada en el Real Museo de Pinturas". Archivo Español de Arte (Madrid: Consello Superior de Investigacións Científicas) 78 (309): 59 – 69. ISSN 0004-0428.
- Varios autores (1996). Museo del Prado: Catálogo de las pinturas. Madrid: Ministerio de Educación e Cultura. ISBN 84-87317-53-7.
- Varios autores (2006). La enciclopedia del Museo del Prado. Tf. Editores. ISBN 84-96209-60-1.