Manuel I de Trebisonda

Foi o segundo fillo de Aleixo I, o primeiro emperador de Trebisonda, e Teodora Aksukhina. Sucedeu ao seu irmán, Xoán I Aksúkhos. A pesar da súa suposta capacidade militar, Trebisonda converteuse ou seguiu sendo un vasalo dos turcos selxúcidas, e, despois da Batalla de Köse Dáğ en 1243, dos mongois de Persia. As forzas trapisondesas serviron na batalla como vasalos selxúcidas. As forzas selxúcidas foron destruídas coa derrota e o Sultanato de Rüm comezou a declinar.

En 1253, Manuel negociou unha alianza dinástica co rei Lois IX de Francia, pola cal esperaba asegurar a axuda dos cruzados contra os selxúcidas e Láscaridas de Nicea, pero Lois aconselloulle buscar unha esposa no Imperio Latino de Constantinopla. Jean de Joinville dá testemuño da riqueza de Manuel, dicindo que enviou a Lois: «varios obxectos preciosos como agasallo, entre outros, arcos feitos da madeira do sorbus, cuxas fendiduras de frecha encaixaron no arco, e cando foron liberadas, un viu que eran moi afiadas e ben feitas.»

A destrución de Bagdad por Hulagu Kan en 1258 reavivou a ruta comercial norte de Armenia e a parte superior do val do Éufrates a Erzurum e logo a través do paso de Zigana a Trebisonda. Esta ruta comercial provocou o comezo da prosperidade comercial de Trebisonda, porque os bens da Ruta da Seda foron transportadas agora a Trebisonda e o Mar Negro, en lugar do Mediterráneo. Aínda que algunhas moedas de bronce foron atribuídas a Aleixo I, e os aspron de prata foron cuñados sen dúbida por Xoán, Manuel cuñou moedas de bronce como moedas de prata. As moedas trapisondesas circularon amplamente fóra do imperio, especialmente en Xeorxia.

Manuel reconstruíu o mosteiro de Santa Sofía en Trebisonda entre 1250 e 1260. Eastmond describe a igrexa de Manuel como «o mellor monumento imperial bizantino sobrevivente da súa época». Cando Miguel VIII Paleólogo recuperou Constantinopla do Imperio Latino en 1261 esixiu sen éxito que Manuel abandonase a súa pretensión á sucesión bizantina.

Manuel casou tres veces e deixou varios fillos, catro dos cales reinaron despois del. Coa súa primeira esposa, Ana Xylaloe, unha nobre trapisondesa, tivo:

• Andrónico II, quen o sucedeu como emperador.

Coa súa segunda esposa, Rusudan de Xeorxia, tivo:

• Teodora, que foi emperatriz de Trebisonda.

Coa súa terceira esposa, Irene Siricaina, outra muller da nobreza trapisondesa, tivo catro fillos:

• Xurxo.
• Filla descoñecida, que casou co rei Demetrio II de Xeorxia.
• Filla descoñecida.
• Xoán II.

• Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, 1991.
• W. Miller, Trebizond: The Last Greek Empire of the Byzantine Era, Chicago, 1926.
• A. Eastmond, Art and identity in thirteenth-century Byzantium: Hagia Sophia and the empire of Trebizond, Burlington, VT: Ashgate, 2004
• Este artigo é unha obra derivada da edición de 1911 da Encyclopædia Britannica, dispoñible sen restricións coñecidas de dereito de autor. Esta obra derivada atópase dispoñible baixo as licenzas GNU Free Documentation License e Creative Commons Atribución-CompartirIgual 3.0 Unported.