Harry Goslin

Nacido en Willington, Durham, fichou polo Bolton Wanderers en 1930, procedente do Boots Athletic, club afeccionado de Nottingham. Debutou nunha derrota por 7-2 ante o Liverpool e sufriu un descenso e un ascenso. En 1936 foi nomeado capitán do equipo polo adestrador Charles Foweraker. Xogou un total de 306 partidos co club, marcando 23 goles.^[1]

O 8 de abril de 1939, cando a Segunda Guerra Mundial parecía inevitable, Goslin púxose diante dun micrófono no medio do estadio Burnden Park e díxolle á multitude que despois do partido todo o equipo do Bolton se dirixiría ao cuartel do Exército Territorial para alistarse como voluntarios.^[2] Trala invasión de Polonia por parte da Alemaña nazi, paralizáronse os partidos oficiais de fútbol, pero permitíronse encontros locais. Goslin recibiu permiso para disputar catro partidos co Bolton e foi invitado a xogar nas filas do Chelsea e do Norwich City cando foi destinado ao sur de Inglaterra e a Anglia Oriental. Tamén foi seleccionado para un partido non oficial da selección inglesa contra Escocia.^[1]

A maioría dos xogadores do Bolton foron destinados ao 53º Rexemento de Artillaría Real e Goslin, xa ascendido a sarxento, xunto aos seus compañeiros, participou nas accións militares en Francia que conduciron á retirada de Dunkerque. De volta en Inglaterra foi ascendido a tenente polas súas accións na operación. O rexemento foi enviado a Anglia Oriental para patrullar os posibles lugares de desembarco inimigo e Goslin foi convocado de novo pola selección inglesa para dous partidos diante de Escocia e outro contra Gales.^[1]

No verán de 1942 o rexemento partiu rumbo a Exipto e participou na defensa de Alam el Halfa. Trala vitoriosa campaña foi enviado a Kirkuk e despois a Kifri, onde varios membros do equipo do Bolton, entre eles Goslin, xogaron un partido co exército británico contra o exército polaco, gañando 4-2.^[3]

Máis tarde o 53º Rexemento participou na invasión aliada de Italia, cruzando de Tarento a Foggia sen moitos problemas. Loitaron na batalla para tomar o control do cruzamento do río Sangro, onde o 14 de decembro de 1943, unha bomba de morteiro explotou nunha árbore baixo a que Goslin colocara o seu punto de observación. Foi golpeado nas costas por metralla e madeira e uns días despois faleceu polas feridas.^[1] Foi enterrado no cemiterio de guerra do río Sangro.

Como mostra de respecto, os xogadores do Bolton formaron en liña ante a bancada central de Burnden Park durante un minuto de silencio e vestiron brazaletes negros. Goslin e Walter Sidebottom foron os dous únicos membros do equipo que morreron durante a guerra.^[3]