Ditador

Os ditadores romanos eran xeralmente propostos por un cónsul^[3] e eran investidos dunha autoridade avasaladora sobre os cidadáns, pero eran orixinalmente limitados por un mandato de seis meses e non posuían poderes sobre as finanzas públicas. Lucio Cornelio Sila e Xulio César, con todo, aboliron estas limitacións e gobernaron sen estas restricións. Os romanos abandonaron a institución da ditadura despois do asasinato de César.

Na súa acepción moderna, o termo ditador é xeralmente usado para describir un líder que posúe un extraordinario poder persoal, especialmente o poder de facer leis, sen que exista un poder lexislativo independente.

Ditadores modernos xeralmente ascenderon ao poder en tempos de crise. Moitas veces tomaron o poder a través dun golpe de estado, pero noutras, notablemente Benito Mussolini en Italia, Adolf Hitler en Alemaña ou Ferdinand Marcos en Filipinas, ascenderon ao cargo a través de medios legais e, unha vez no poder, gradualmente disolveron as súas restricións constitucionais. A concentración de poder do Partido Comunista da Unión Soviética en Iosif Stalin desenvolveuse nunha ditadura persoal, pero tras a súa morte emerxeu un sistema de ditadura colectiva. Diversas nacións latinoamericanas e africanas pasaron por diversas ditaduras, moitas baixo o mando dunha xunta militar, por exemplo en Uganda, onde Idi Amin exercía o seu poder.

• Despotismo
• Golpe de estado
• Tiranía