Diego Ameixeiras

Traballou como guionista para varias series emitidas pola Televisión de Galicia (Terra de Miranda, Os Atlánticos, Matalobos) e como colaborador nos xornais Diario de Pontevedra e El Mundo. Foi coguionista das longametraxes 18 comidas (Jorge Coira, 2010), pola que recibiu un Premio Mestre Mateo ao mellor guión, e La mujer del Eternauta (Adán Aliaga, 2011).

Publicou dúas novelas de serie negra ambientadas en Ourense: Baixo mínimos (2004) e O cidadán do mes (2006), protagonizadas polo detective Horacio Dopico. O estilo destas dúas obras, parodia do hard-boiled enchido de dialectalismos correspondentes ás falas de Ourense, aproxímano á produción narrativa de Bieito Iglesias.

En 2006 gañou o Premio Xerais de Novela con Tres segundos de memoria, obra catalogada como "xeracional" pola crítica e cuxo argumento narra o día a día dun personaxe anónimo atrapado na precariedade económica e sentimental. Escrita con humor, a novela está chea de referencias literarias e musicais; así, por exemplo, nun dos seus capítulos o autor homenaxea o autor Nick Hornby de High Fidelity. En 2009 publicou a súa cuarta novela, Dime algo sucio, que foi, xunto con Sete palabras de Suso de Toro, o primeiro libro electrónico publicado pola editorial Xerais. Traducida ao castelán por Pulp Books, esta novela significou un cambio de rumbo na traxectoria do autor, centrado agora en problemas espiñentos como a pederastia. Dime algo sucio recibiu o Premio Especial do Director da Semana Negra de Xixón na súa edición de 2011, ex aequo con Las niñas perdidas, de Cristina Fallarás.^[1]

En setembro de 2010 editouse a novela Asasinato no Consello Nacional, que se converteu nun éxito de vendas. En 2011 gañou o premio de novela por entregas de La Voz de Galicia con Historias de Oregón, publicado no xornal durante o mes de agosto.^[2]

Colaborou no monográfico A falacia da sustentabilidade, editado por Renderén.

Na actualidade escribe en La Voz de Galicia.

• Baixo mínimos (2004). Vigo: Xerais. 176 páxs. ISBN 978-84-9782-167-4.
• O cidadán do mes (2006). Vigo: Xerais. 216 páxs. ISBN 978-84-9782-384-5.
• Tres segundos de memoria (2006). Vigo: Xerais. 216 páxs. ISBN 978-84-9782-487-3. ePub: ISBN 978-84-9914-425-2.
• Dime algo sucio (2009). Vigo: Xerais. 224 páxs. ISBN 978-84-9914-060-5. ePub: ISBN 978-84-9782-881-9.
• Asasinato no Consello Nacional (2010). Vigo: Xerais. 384 páxs. ISBN 978-84-9914-171-8. ePub: ISBN 978-84-9914-476-4.
• Historias de Oregón (2011)Vigo: Xerais. 104 paxs. ISBN 978-84-9914-312-5. ePub: ISBN 978-84-9914-796-3.
• Todo OK (2012) Vigo: Xerais. 136 páxs. ISBN 978-84-9914-452-8. ePub: ISBN 978-84-9914-412-2.
• Matarte lentamente (2013). Vigo: Xerais. 168 páxs. ISBN 978-84-9914-567-9. ePub: ISBN 978-84-9914-594-5.
• Conduce rápido (2014). Vigo: Xerais. 152 páxs. ISBN 978-84-9914-781-9. ePub: ISBN 978-84-9914-784-0.
• A noite enriba (2015). Vigo: Xerais. 152 páxs. ISBN 978-84-9914-936-3. ePub: ISBN 978-84-9914-948-6.
• A crueldade de abril (2018). Vigo: Xerais. 136 páxs. ISBN 978-84-9121-338-3. ePub: ISBN 978-84-9121-339-0.
• O cervo e a sombra (2021). Vigo: Xerais. 160 páxs. ISBN 978-84-9121-992-7. ePub: ISBN 978-84-9121-999-6.^[3]
• "A néboa" (relato, 2023). Nós Diario.

• Un anarquista (2024). Vigo: Xerais.^[4] 112 páxs. ISBN 978-84-1110-515-6. ePub: ISBN 978-84-1110-522-4.

• Xulia Belavista, detective animalista (2024). Tambre-Edelvives.^[5] 88 páxs. ISBN 978-84-9046-738-1.

• Os suicidantes (2023). Con Tomás Guerrero. Vigo: Xerais. 112 páxs. ISBN 978-84-1110-439-5.^[6] ePub: ISBN 978-84-1110-444-9.^[7]

• Curriculum vitae (2012; xunto con Álex Sampayo, Borja F. Caamaño, Avelino González, Araceli Gonda, José Prieto e Manuel Cortés)
• O aniversario (2015)
• Get Back^[8] (2016)

• Colleita vermella (2016), de Dashiell Hammett
• O longo adeus (2019), de Raymond Chandler

• Premios Mestre Mateo: gañador nos Premios Mestre Mateo 2010 na categoría de mellor guión xunto con Jorge Coira e Araceli Gonda por 18 comidas.
• Premios María Casares: nomeado nos Premios María Casares 2013 na categoría de mellor texto orixinal por Curriculum vitae.
• Premio Xerais en 2006, por Tres segundos de memoria.
• Premio Irmandade do Libro ao Mellor Libro do Ano 2010 por Asasinato no Consello Nacional.
• Premio de novela por entregas de La Voz de Galicia en 2011 por Historias de Oregón.
• Premio do director da Semana Negra de Xixón de 2011 por Dime algo sucio.
• Premio Losada Diéguez de creación literaria en 2015, por Conduce rápido.
• Premios Mestre Mateo: gañador nos Premios Mestre Mateo 2017 na categoría de mellor guión xunto con Nely Reguera, Eduard Sola, Valentina Viso e Roger Sogues por María y los demás.
• Premio da Crítica de narrativa galega 2022 por O cervo e a sombra.^[9]
• Premios Follas Novas do Libro Galego 2022 ao Mellor Libro de Narrativa por O cervo e a sombra.

• Ficha do autor na editorial Xerais Arquivado 12 de abril de 2008 en Wayback Machine.
• "Os homes, á nosa maneira, tamén falamos de sentimentos", entrevista en Vieiros, 12 de xuño de 2006.
• "Ser áxil e directo escribindo é unha obriga, non unha cualidade", entrevista de Óscar Iglesias en El País, 11 de decembro de 2009.