Anxo Pintos

Músico multiistrumentista e compositor, irmán dos tamén músicos Silvia Superstar e Gael Pintos.^[1] Comezou os seus estudos musicais aos oito anos, dacabalo do Conservatorio Superior de Música de Vigo, do seu pai Suso Pereira e do Obradoiro de Instrumentos Musicais Populares Galegos que dirixía Antón Corral, chegando a incluír na nómina dos instrumentos que toca a gaita, zanfona, violín, saxo soprano e frauta de bico.

Cofundador do grupo de gaitas Alfolíes, do Grupo Didáctico de Instrumentos Musicais Populares Galegos, da Banda de Gaitas Xarabal, do grupo Matto Congrio e de Berrogüetto, no 1995. Posteriormente fundou o trío Lizgairo, xunto a Rodrigo Romaní e Xosé Liz. Ten colaborado con outros músicos e grupos, entre os que cabe citar a Milladoiro, The Chieftains, Los Piratas, Rodrigo Romaní, Susana Seivane, Mercedes Peón, Uxía, Chouteira, Pilocha, Antón Seoane, ou Quico Comesaña no espectáculo dramatúrxico A illa das mulleres loucas, de Alfonso Pexegueiro.

Foi mestre de zanfona durante once anos no Departamento de Música Tradicional da Escola de Artes e Oficios de Vigo. Na actualidade é presidente da Fundación SondeSeu, e compatibiliza o seu labor de mestre de zanfona da E-Trad (Escola Municipal de Música Folk e Tradicional de Vigo), co de coordinador da sección de zanfonas da Orquestra Folk de Galicia "SondeSeu" , e a actividade escénica en Berrogüetto, o trío Lizgairo e SondeSeu.

• Navicularia, 1996.
• A cantar con Xabarín, 1998.
• Cantigas de Nadal, 1999.
• Viaxe por Urticaria, 1999.
• Hepta, 2002.
• 10.0, 2006.
• Kosmogonías, 2010.
• O pulso da terra, 2011.

• Matto Congrio, 1993.

• Diacronías, 2008.

• Mar de Vigo.
• Trastempo.
• Barlovento, 2010.

• Preis Der Deutschen Schallplattenkritik, premio da crítica alemá ao mellor grupo folk no 1997.
• Eiserner Eversteiner, premio europeo da música no 1998.
• Premio AGAPI á mellor banda sonora na película A rosa de pedra no 1999.
• Premio La Opinión outorgado pola crítica galega ao mellor álbum galego no 2002.
• Finalista do premio ao mellor álbum en galego na VI Edición de los Premios de la Música, outorgado pola Academia de las Artes y las Ciencias de la Música no 2002.
• Preis Der Deutschen Schallplattenkritik, premio da crítica alemá ao mellor grupo folk no 2002.
• Nomeamento pola Academia Latina de Artes e Ciencias da Gravación á 3ª edición dos Premios Grammy Latinos no apartado de Mellor Álbum de Música Folk no 2002.
• Preis Der Deutschen Schallplattenkritik, premio da crítica alemá ao mellor disco de World Music por 10.0 no 2007.
• Premio La Opinión outorgado pola crítica galega ao mellor álbum galego no 2007.
• Finalista do premio ao mellor álbum en galego na Edición de los Premios de la Música, outorgado pola Academia de las Artes y las Ciencias de la Música no 2007.
• Premio á mellor canción en galego na XV Edición dos Premios da Música, outorgado pola Academia de las Artes y las Ciencias de la Música no 2011.

• Premio Opinión ao mellor disco galego do 2009, con Lizgairo.^[2][3]
• Premio Opinión ao mellor disco galego do 2011, con SonDeSeu.^[4]

• Berrogüetto. O pulso da Terra, 2011, Galaxia.

• Perfil na e-Trad de Vigo