Raúl I de Vermandois

Raúl I de Vermandois[1], chamado Raúl I o Valente, ou Raúl I o Chosco, tamén coñecido co nome de Raúl de Crépy, nado ao redor de 1094 e finado o 13 de outubro de 1152, foi conde de Vermandois, de Amiens e de Valois de 1102 a 1152.

Modelo:BiografíaRaúl I de Vermandois

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(fr) Raoul Ier de Vermandois Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacementoc. 1085 Editar o valor en Wikidata
Morte14 de outubro de 1152 Editar o valor en Wikidata (66/67 anos)
Rexente Reino de Francia
1147 – 1149
← Lois VII de Francia
Sénéchal de France (en) Traducir
novembro de 1131 – 1151
Count of Amiens (en) Traducir
1102 – 1152
Count of Valois (en) Traducir
1102 – 1152 Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónaristócrata Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloCount of Vermandois (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
FamiliaDinastía dos Capetos Editar o valor en Wikidata
CónxuxePetronila de Aquitania (1142–1152)
Leonor de Blois (1120–1141) Editar o valor en Wikidata
FillosIsabel de Vermandois
 () Petronila de Aquitania
Raúl II de Vermandois
 () Petronila de Aquitania
Leonor de Vermandois
 () Petronila de Aquitania Editar o valor en Wikidata
PaisHugo de Vermandois Editar o valor en Wikidata  e Adelaide de Vermandois Editar o valor en Wikidata
IrmánsMargaret of Clermont
Isabel de Vermandois, Condessa de Leicester Editar o valor en Wikidata
Cronoloxía
1130matar (Coucy)
1129traumatismo físico (Livry-Gargan (pt) Traducir) Editar o valor en Wikidata

Editar o valor en Wikidata

WikiTree: Vermandois-103

Traxectoria

editar

Fillo de Adelaida de Vermandois e Hugo I o Grande, fillo do rei Henrique I de Francia, era o primo irmán do rei Lois VI de Francia. Deu o seu apoio a estes últimos contra os baróns refractarios á autoridade real.

Tendo perdido un ollo no transcurso da captura do castelo de Livry en 1129, ao ano seguinte, no asedio de Coucy, feriu mortalmente a Tomé de Marle, señor de Coucy, que matara había moito tempo ao seu irmán Henrique (1091 -1130), señor de Chaumont-en-Vexin. En novembro de 1131, o rei Lois VI nomeouno senescal.[2]

Pouco despois da morte de Lois VI en 1137, sostivo[3] temporalmente a causa da Raíña Nai Adelaida de Savoia, que temía que o seu dote fose usado ao servizo do Estado polo seu fillo Lois VII axudado polo abade Suger.

Fiel á Coroa de Francia, Lois VII propúxolle á irmá da súa muller (Leonor de Aquitania) chamada Petronila de Aquitania (sobre 1125 - 1151 ) para casar con ela, Raúl repudiou en 1142 á súa primeira esposa Leonor de Blois. A muller abandonada queixouse entón ao seu irmán Teobaldo IV, conde de Blois e Champaña, que á súa vez se rebelou contra o rei de Francia. O papa Inocencio II interveu anulando este matrimonio e excomungando aos novos cónxuxes así como aos bispos que consentiron a bendiciron a súa unión. Porén o papa Uxío III que sucedeu a Inocencio II, lexitimou[4] este segundo matrimonio no concilio celebrado en Reims en 1148.

Durante a ausencia de Lois VII (que marchara á segunda cruzada), en 1145, Raúl permaneceu en Francia como rexente do reino xunto a Suger. Despois do regreso de Lois, Raúl, que quedara viúvo de Petronila, a súa segunda muller, casou de novo en 1152 coa Laureta de Alsacia (sobre 1125 - 1151), filla de Teodorico de Alsacia, conde de Flandres.

Matrimonios e descendencia

editar

1) Cara a 1120, casou en primeiras nupcias con Leonor de Blois, filla de Estevo II de Blois e Adela de Inglaterra, da que se separou sobre 1141 por mor da consanguinidade. Algunhas xenealoxías[5] atribúen a esta unión un fillo, Hugo II de Vermandois, que se tería feito monxe baixo o nome de Félix de Valois, pero esta afirmación parece ser unha broma do século XVI.

2) En 1142, casou con Petronila de Aquitania, filla de Guillerme X de Aquitania e irmá de Leonor de Aquitania, coa que tivo a:

En 1152 casou con Laureta de Lorena, unha efémera unión da que non tivo fillos.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar