Étymologie

modifier
Participe présent substantivé de medeor (« soigner »).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif medens medentēs
Vocatif medens medentēs
Accusatif medentĕm medentēs
Génitif medentĭs medentiŭm
Datif medentī medentĭbŭs
Ablatif medentĕ medentĭbŭs

medens \Prononciation ?\ masculin et féminin identiques

  1. Médecin, guérisseur.

Forme de verbe

modifier
Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif medens medens medens medentēs medentēs medentia
Vocatif medens medens medens medentēs medentēs medentia
Accusatif medentem medentem medens medentēs medentēs medentia
Génitif medentis medentis medentis medentium medentium medentium
Datif medentī medentī medentī medentibus medentibus medentibus
Ablatif medentī medentī medentī medentibus medentibus medentibus

medens \Prononciation ?\

  1. Participe présent de medeor.

Références

modifier