insularo
Étymologie
modifier- (Date à préciser) Composé de la racine insul (« île »), du suffixe -ar- (« groupe ») et de la finale -o (substantif)[1].
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | insularo \in.su.ˈla.ro\ |
insularoj \in.su.ˈla.roj\ |
Accusatif | insularon \in.su.ˈla.ron\ |
insularojn \in.su.ˈla.rojn\ |
insularo \in.su.ˈla.ro\
- (Géographie) Archipel.
Ili forlasis Saidumon kun tri falŝirmistoj, kiuj por tiri la ĝeneralan atenton al la flugado, devis salti el la aeroplano super Honolulu, la ĉefurbo de la Havaja insularo, kie feliĉe sendifekte ili atingis la teron.
- Hendrik Bulthuis, Inferio, 1938
Apparentés étymologiques
modifier→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine insul
Méronymes
modifierPrononciation
modifier- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « insularo [Prononciation ?] »
- (Région à préciser) : écouter « insularo [Prononciation ?] »
Voir aussi
modifier- insularo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
modifierSources
modifier- ↑ insularo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
Bibliographie
modifier- insularo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)