Étymologie

modifier
(Date à préciser) Composé de la racine insul (« île »), du suffixe -ar- (« groupe ») et de la finale -o (substantif)[1].

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif insularo
\in.su.ˈla.ro\
insularoj
\in.su.ˈla.roj\
Accusatif insularon
\in.su.ˈla.ron\
insularojn
\in.su.ˈla.rojn\
 
Havaja insularo.

insularo \in.su.ˈla.ro\

  1. (Géographie) Archipel.
    • Ili forlasis Saidumon kun tri falŝirmistoj, kiuj por tiri la ĝeneralan atenton al la flugado, devis salti el la aeroplano super Honolulu, la ĉefurbo de la Havaja insularo, kie feliĉe sendifekte ili atingis la teron.
      Hendrik Bulthuis, Inferio, 1938

Apparentés étymologiques

modifier

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine insul  

Méronymes

modifier

Prononciation

modifier
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « insularo [Prononciation ?] »
  • (Région à préciser) : écouter « insularo [Prononciation ?] »

Voir aussi

modifier
  • insularo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Références

modifier

Sources

modifier

Bibliographie

modifier