cist
Forme d’adjectif démonstratif
modifiercist *\Prononciation ?\
- Cas sujet singulier et pluriel de cest.
Étymologie
modifier- (Nom commun 1) Du latin cisthos.
- (Nom commun 2) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.,
- (Nom commun 3) Du latin schistus.
Nom commun 1
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
cist \ˈsist\ |
cistes \ˈsistes\ |
cist \ˈsist\ (graphie normalisée) masculin
- (Botanique) Ciste.
Variantes
modifierNom commun 2
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
cist \ˈsist\ |
cistes \ˈsistes\ |
cist \ˈsist\ (graphie normalisée) masculin
- (Botanique) Ellébore fétide.
Variantes
modifierNom commun 3
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
cist \ˈsist\ |
cistes \ˈsistes\ |
cist \ˈsist\ (graphie normalisée) masculin
- (Pétrographie) Roche de granit calciné qui s'émie.
Variantes
modifierRéférences
modifier- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Gui Benoèt, Las Plantas, lexic, IEO edicions, 2008, ISBN 978-2-85910-453-5
Forme de nom commun
modifiercist \Prononciation ?\ féminin