میگل یکم

میگل یکم (به پرتغالی: Miguel I) معروف به مستبد (به پرتغالی: o Absolutista)، سنت‌گرا (به پرتغالی: o Tradicionalista) و غاصب (به پرتغالی: o Usurpador) پادشاه پرتغال میان سال‌های ۱۸۲۸ تا ۱۸۳۴ بود. میگل هفتمین فرزند ژواو ششم بود.

میگل یکم
پادشاه پرتغال
سلطنت	۱۱ ژوئیه ۱۸۲۸ – ۲۶ مهٔ ۱۸۳۴
Acclamation	۱۱ ژوئیهٔ ۱۸۲۸
پیشین	ماریای دوم
جانشین	ماریای دوم
دوک براگانسا میگلیسم
ادعا	۲۶ مهٔ ۱۸۳۴ – ۱۴ نوامبر ۱۸۶۶
جانشین	میگل، دوک براگانسا
زاده	۲۶ اکتبر ۱۸۰۲ لیسبون, پادشاهی پرتغال
درگذشته	۱۴ نوامبر ۱۸۶۶ (۶۴ سال) اسلباخ, پادشاهی وورتمبرگ
آرامگاه	پانتئون دودمان براگانسا, لیسبون, پرتغال
همسر(ان)	آدلهاید فن لونشتاین-ورتهایم-روزنبرگ
فرزند(ان)	اینفانتا ماریا داس نوس میگل، دوک براگانسا اینفانتا ماریا ترسا ماریا ژوزه آدلگوندس، کنتس باردی ماریا آنا، گراندوشس لوگزامبورگ ماریا آنتونیا، دوشس پارما
نام کامل پرتغالی: Miguel Maria do Patrocínio João Carlos Francisco de Assis Xavier de Paula Pedro de Alcântara António Rafael Gabriel Joaquim José Gonzaga Evaristo
خاندان	دودمان براگانسا
پدر	ژواو ششم
مادر	کارلوتا خواکینا
امضاء

میگل پس از حادثهٔ معروف به شورش آوریل و حمایتش از پادشاهی مطلقه در تبعید به سر می‌برد. سپس برای به عهده گرفتن نایب‌السلطنگی ماریای دوم به پرتغال فراخوانده شد. ولی در این مقام او ادعای پادشاهی کرد و کوشید تا قوانین مطلقهٔ گذشته را احیا کند. کشور دچار جنگی داخلی شد و میگل تاج و تخت را از دست داست و ۳۲ سال باقی‌ماندهٔ عمرش را در تبعید گذراند.