قوم آینو (چین)

خاستگاه مردم آینو مورد اختلاف است. بعضی از مورخان این نظریه را تصور می‌کنند که اجداد آینو قومی از عشایر وابسته به ایران بودند که از چند صد سال پیش یا بیشتر از ایران آمده بودند، در حالی که برخی دیگر نتیجه می‌گیرند که واژگان فارسی‌زبان آینو نتیجه زبان‌های ایرانی موجود در منطقه بوده‌است و نتیجه تجارت عمده مردم محلی یا بازرگانان پارس که با زنان محلی ازدواج می‌کنند.

آینوها در بعضی از نقطه‌ها به‌طور همگام با اویغورها به اسلام گروید. تنش با اویغورها و دیگر مردمان ترک این منطقه باعث شد که آن‌ها به مناطق کم باران حوضه تاریم در نزدیکی کویر تکله‌مکان رانده شوند.

آینوها در حدود سال ۱۸۶۴ به شورش یعقوب بیگ علیه حاکمیت چینگ پیوست. در دهه ۱۹۳۰، آینوها به شورش کومول پیوست. پس از تأسیس دولت کمونیست در سال ۱۹۴۹، برخی از قومیت‌های خاص از طرف دولت شناخته شد و آزادی فرهنگی بیشتری به دست آورد. آینوها درخواست کردند که به عنوان یک گروه قومی متمایز شناخته شود، اما رد شد و دولت تصمیم گرفت آن‌ها را به جای اویغورها به حساب آورد.

• زبان آینو (چین)
• ایرانیان در چین
• حوضه تاریم