فریمان

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۳۹٬۵۱۵ نفر (در ۱۱٬۷۵۵ خانوار) بوده‌است.^[۲]

فریمان درگذشته همواره در سایه رویدادهای تاریخی نیشابور قرار داشته گفته شده که این منطقه اسفنج یا اشبند نامیده می‌شده‌است که از وابسته‌های نیشابور کهن بوده‌است. مرکز آن فرهادگرد یا ده فرهاد بود که اکنون در ۱۵ کیلومتری غرب شهر فریمان قرار دارد.

در زبان پهلوی معنای فریمان به معنای خانه دوست و دوست منش است. وجود آثار تاریخی نشان از قدمت فریمان است. فریمان در مسیر راه هرات باستان قرار دارد؛ وجود تپه‌های نادر و محوطه‌های باستانی و سنگ نگاره‌های فریمان احتمالاً از کهن‌ترین سکونتگاه‌های جهان محسوب می‌گردد. در حادثه تاریخی این شهر مدت چهار ماه مرکز حکومتی صولت السلطنه هزاره شده بود… در قیام گوهرشاد نقش اهالی شهر فریمان و آخوند این شهر پدر آیت الله مرتضی مطهری فریمانی بسیار پر رنگ است.

بافت قدیم فریمان شامل بناهای متعددی است که بخشی مربوط به دوره قاجاریه و صفویه و بخشی در دوره پهلوی اول توسط مهندسین آلمانی ساخته شده‌است و جز اولین سازه‌های بتنی در ایران است. امروزه بیشتر این سازه‌ها در تملک ادارات شهرستان فریمان می‌باشد که شامل: ساختمان شهرداری بنیاد شهید؛ فرماندهی انتظامی و اداره مالیات و امور دارایی در مرکز به صورت قرینه و ساختمان‌های بانک ملی اداره قند و شکر، اداره کشاورزی، دبیرستان بهشتی، چهار دالان، آبخوری نوبخت، دادگستری و ورودی‌های فریمان که همگی مربوط به دوره پهلوی می‌باشند.^[۳]

در دروازه قدیمی فریمان هم در دو طرف جاده قدیم دو ستون هرمی (ابلیسک) که توسط معماران آلمانی و لهستانی در سال ۱۳۳۰ ساخته شده قرار دارد.

موزه مردم‌شناسی فریمان در میدان امام خمینی، خیابان طالقانی قرار دارد. در گذشته‌های دور فریمان دارای آب انبار قلعه و برج و بارو و خندق و دژ زیرزمینی طولانی و برجی برفراز ارتفاعات شمال فریمان و برج‌های در دشت بوده‌است. مانند برج قندو و برج پنجه باشی و برج راه گاری و برج خونی و … برج ارزن زار و برج شخله و … جمعاً ۴۰ عدد دارای سوارانی نظامی در دوره قاجار بوده ۱۲۰ نفر

• جایگاه و بلندا