شبکه بازویی
شبکه بازویی از به هم پیوستن شاخه‌های پیشین اعصاب نخاعی گردنی پنجم تا هشتم (C۵ تا C۸) و ��ولین عصب نخاعی سینه‌ای (یعنی T۱) ایجاد می‌گردد. شبکه بازویی حاوی رشته‌های عصبی مختلف جهت انتشار در پوست، عروق، مفاصل، استخوان‌ها و ماهیچه‌های اندام فوقانی است.
| شبکه بازویی | |
|---|---|
 The right brachial plexus with its short branches, viewed from in front. | |
| جزئیات | |
| از | C5, C6, C7, T1, T1 |
| عصب‌دهی | Sensory and motor innervation to the upper limb |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | plexus brachialis |
| MeSH | D001917 |
| TA98 | A14.2.03.001 |
| TA2 | 6395 |
| FMA | 5906 |
اعصابی که به اندام فوقانی وارد می‌شوند اعمال زیر را انجام می‌دهند: ۱ -تامین حس پوست و ساختمان‌های عمقی مانند مفاصل، ۲ -تامین اعصاب حرکتی عضلات ،۳ -تنگ کردن قطر عروق از طریق الیاف سمپاتیک ،۴ -ترشح غدد عروق از طریق الیاف سمپاتیک. شاخه‌های قدامی ریشه‌های نخاعی C5 الی T1 در تشکیل این شبکه شرکت دارند. ریشه‌های C5,C6 با هم یکی می‌شوند و تنه فوقانی و C7 هم به تنهایی تنه میانی و T1,C8 نیز با هم یکی شده و تنه تحتانی را ایجاد می‌کنند. تنه‌ها هر کدام به قدامی و خلفی دو شاخه تقسیم می‌شوند. شاخه‌های قدامی تنه‌های فوقانی و میانی با هم یکی شده و طناب خارجی را شکل می‌دهند، شاخه قدامی تنه تحتانی نیز طناب داخلی می‌سازد و شاخه‌های خلفی هر سه تنه با هم یکی شده و طناب خلفی را بوجود می‌آورد. شبکه بازویی در شروع در ناحیه گردن است و تنه‌های آن ماهیچه‌های نردبانی (اسکالن) قرار گرفته‌اند، در کنار خارجی اسکالن مدیوس تنه‌ها تشکیل می‌شوند، در مجاورت سرخرگ زیربغلی طناب‌ها تشکیل می‌شوند، ریشه‌ها و تنه‌ها و شاخه‌های منشعب از آنها در بالای ترقوه و طناب‌ها و شاخه‌های مربوط به آنها در زیر ترقوه قرار دارند.[۱]
تنه‌های شبکه بازویی
ویرایششبکه بازویی دارای سه تنه است که عبارتنداز:
تنه فوقانی شبکه بازویی از به هم پیوستن شاخه‌های پیشین اعصاب گردنی پنجم و ششم (C5-C۶) به وجود می‌آید. شاخه پیشین هفتمین عصب گردنی(C۷)، به تنهایی تنه میانی شبکه بازویی را ایجاد می‌کند. شاخه‌های پیشین عصب گردنی هشتم و اولین عصب سینه‌ای، تنه تحتانی شبکه را می‌سازند.
طناب‌های شبکه بازویی
ویرایشهر یک از تنه‌های شبکه بازویی در مسیرش به طرف پایین و خارج به دو شاخه پیشین (قدامی) و پشتی (خلفی) تقسیم شده، به نوعی خاص پیوستگی یافته و طناب‌های شبکه بازویی را به وجود می‌آورند که عبارتنداز:
طناب پشتی شبکه بازویی از به هم پیوستن شاخه‌های پشتی سه تنه شبکه بازویی ایجاد می‌گردد. شاخه‌های پیشین تنه‌های فوقانی و میانی شبکه بازویی، طناب خارجی را به وجود می‌آورند. طناب داخلی شبکه بازویی فقط از شاخه پیشین تنه تحتانی ایجاد می‌شود.
شاخه‌های جانبی شبکه
ویرایشمهمترین شاخه‌های جانبی شبکه بازویی شامل موارد زیر است:
- عصب سینه‌ای بلند (لانگ توراسیک)
- عصب سینه‌ای پشتی (توراکودورسال)
- عصب سینه‌ای خارجی (پکتورال خارجی)
- عصب سینه‌ای داخلی (پکتورال داخلی)
- عصب پوستی بازویی داخلی[۸]
- عصب پوستی ساعدی داخلی[۹]
- عصب کتفی پشتی (دورسال اسکاپولار)
- عصب فوق کتفی (سوپرااسکاپولار)
- عصب تحت کتفی فوقانی (ساب اسکاپولار فوقانی)
- عصب تحت کتفی تحتانی (ساب اسکاپولار تحتانی)
شاخه‌های انتهایی شبکه
ویرایششاخههای مهم انتهایی شبکه بازویی شامل اعصاب محیطی زیر هستند:
- عصب میانی (Median nerve)
- عصب رادیال (Radial nerve)
- عصب اولنار (Ulnar nerve)
- عصب زیربغلی[۱۰] (آگزیلاری)
- عصب ماهیچه‌ای پوستی[۱۱]
آسیب‌های شبکهٔ براکیال بیشتر به دنبال ترومای ترکشنال یا ادداکشن بازو به همراه انحراف گردن به سمت مقابل ایجاد می‌شود. بارنز این آسیب را به چهار گروه تقسیم کرد:
۱-آسیب‌های C5-C6
۲-آسیب‌های C5-C6-C7
۳-ضایعات دژنراتیو کل شبکه
۴-آسیب‌های C7-C8-T1 (نادرتر)
پانویس
ویرایشنگارخانه
ویرایش
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- Williams & Warwick. Gray's Anatomy. Thirty-seventh edition. Churchill Livingstone. ISBN 0-443-04177-6