خلسه

در رؤیا، رؤیای شفاف، سرخوشی مفرط، وجد، سایکوز، تجربه خروج از بدن، آینده‌بینی، بینازیستی حالت خلسه ممکن است رخ دهد.

خلسه می‌تواند بر اثر ورزش‌های سنگین یا یوگا و مدیتیشن نیز تجربه شود.

در عرفان [عملی] اسلامی حالت جذبه یا خلسه وجود دارد و خلسه لطیفه‌ای است که بر اثر انصراف از نشئهٔ طبیعت (حاصل رهایی انسان از من محدود و رسیدن به من حقیقی^[۱]) به سالک روی می‌آورد و در این حالت تمثلات روحانی آن‌سویی برای نفس مستعد حاصل می‌گردد.^[۲]

در صوفیسم نیز ممکن است حالات عرفانی و خلسه تجربه شود.

وضعیت خلسه می‌تواند بر اثر مصرف سایکو اکتیوها و به‌خصوص انواع روان‌گردان ایجاد شود، مانند: ال‌اس‌دی، دی‌ام‌تی، اکستازی، کانابیس، کتامین، قارچ سیلوسایبین، کاکتوس پیوت.

به گفته فریزر واتس، «در طول تاریخ یکی از چالش‌های پیش روی بشریت نوظهور این بود که چگونه می‌توان انسجام اجتماعی را در اندازه‌های گروهی بسیار بزرگ‌تر از آنچه که با نظافت متقابل (توضیح: میمون‌ها «نظافت اجتماعی» را انجام می‌دهند، که اساساً نوازش آهسته فرد دیگری است که سیستم اندورفین را تحریک می‌کند و منجر به پیوند اجتماعی (با واسطه شیمیایی و شناختی) می‌شود) حفظ می‌شد، ایجاد کرد، که ��وش اصلی مورد استفاده اجداد نخستی‌های ما بود. راه حل، رقص خلسه/ترنس بود، با حرکات موزون هماهنگ که توسط گروه بزرگی از مردم انجام می‌شد. چنین الگوهایی از حرکات باعث آزادسازی عظیم اندورفین در کل جامعه می‌شود. آزادسازی جمعی اندورفین به نوبه خود پیوند اجتماعی بسیار خوبی را ایجاد می‌کند. از این نظر، رقص خلسه/ترنس برای موفقیت تکامل انسان بسیار مهم بود. سود واقعی داشت.» به گفته طرفداران فرضیه مغز اجتماعی، رقص خلسه، خاکی بود که دین از آن پدیدار شد، زیرا ترشح اندورفین ناشی از رقص خلسه نیز تجربیات متعالی مختلفی را برانگیخت. تأمل در آن تجربیات استثنایی به آغاز یک جهان‌بینی دینی منجر شد.^[۳]

• ذهن‌آگاهی

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Trance». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ژانویه ۲۰۱۶.