جشنواره بین‌المللی فیلم فلاندرز

با نام "Het Eerste Internationaal Filmgebeuren van Gent" (یا "اولین رویداد بین المللی فیلم خنت")، اولین "Film Fest Ghent" از 25 تا 31 ژانویه 1974 برگزار شد. مدیر استودیو اسکوپ و دیرک دی مایر از باشگاه فیلم دانشگاه. هدف آنها برنامه‌ریزی فیلم‌هایی بود که به دلیل محتوا و سبکشان در سینماهای معمولی فرصت پیدا نمی‌کردند. اولین نسخه در مقیاس کوچک حدود بیست عنوان در منو داشت و در استودیو اسکوپ و در کاپیتول نمایش داده شد. این برنامه شامل سولاریس ساخته آندری تارکوفسکی و باد زمستان ساخته میکلوش یانچسو بود، فیلم هایی که برانگیخته، نوآوری می کنند و نور متفاوتی را به آنچه سینما می تواند باشد می افکند. به این ترتیب، این رویداد نام های جدیدی را معرفی ک��د و علاقه به سینمای هنری را برانگیخت.

تا سال 1978، «Het International Filmgebeuren van Gent» به جشنواره‌ای تبدیل شد که حدود 50 فیلم در بخش‌های مختلف ارائه می‌کرد. به تدریج به آموزش فیلم و پیشنهاد جشنواره ای که برای مخاطبان مختلف جذابیت داشت، بیشتر و بیشتر شد. در طول جشنواره 1978، سینماگران می‌توانستند در میان فیلم‌های نویسندگانی مانند لوئیس بونوئل، راینر ورنر فاسبیندر، برناردو برتولوچی و آلخاندرو جودوروکسی چیزی به دلخواه خود بیابند.

• بین المللی شدن و تاثیر موسیقی فیلم

تحت تأثیر ژاک دوبرول، جشنواره به لطف بین المللی شدن بیشتر و فهرست مهمانان چشمگیر، رونق گرفت. از جمله پادشاه هو، ماکسیمیلیان شل و برتراند تاورنیه از گنت بازدید کردند. این برنامه به حدود 100 فیلم گسترش یافت. بنابراین، مدرن‌سازی جشنواره، مخاطبان و پیشنهادات بسیار گسترده‌تری را تضمین کرد. در سال 1983، نام به «Internationalaal Filmgebeuren van Vlaanderen-Ghent» یا «رویداد بین‌المللی فیلم فلاندر-گنت» تغییر یافت.

سال 1985 آغاز توسعه گسترده جشنواره فیلم است. هم از نظر سازمانی و هم از نظر مالی، جشنواره پیشرفت چشمگیری داشت. موسیقی فیلم به طور فزاینده ای مورد توجه قرار گرفت. در سال 1985، رویداد بین المللی فیلم فلاندر-گنت برای اولین بار یک مسابقه بین المللی با هیئت داوران ترتیب داد. آندره دلوو، مایکل وایت، سایمون هیورث، آلن پیر و لوک دیکر اعضای هیئت داوران اول بودند. موضوع اصلی مسابقه «تاثیر موسیقی بر فیلم» بود، موضوعی که در دستور کار اصلی هیچ جشنواره فیلم دیگری در جهان نبود. علاوه بر مسابقه، جشنواره همچنین تصمیم گرفت نمایش فیلم صامت را با موسیقی جدید اجرا شده که به صورت زنده اجرا می شد برگزار کند. یکی از نکات برجسته اجرای موسیقی جدید توسط ژرژ دلرو برای کازانووا روسی (1927) در سال 1987 بود. دلرو این اثر را خودش در یک اپرای مملو از تماشاگر رهبری کرد. در همان سال انیو موریکونه کنسرتی را در کویپکه در شهر گنت برگزار کرد. بدین ترتیب جشنواره فیلم به نامی تثبیت شده در مدار موسیقی فیلم تبدیل شد. دیگر آهنگسازان مشهور بین المللی مانند ژان کلود پتی، نیکولا پیوانی، پیر رابن، استنلی مایرز، کارل دیویس، بروس بروتون و مایکل نایمن نیز برای اجرای آثار خود در این جشنواره حضور داشتند.

• فیلم کوتاه و دهه جدید

جشنواره بین المللی فیلم فلاندر-گنت هزاره جدید را با افزایش علاقه به ژانر فیلم کوتاه آغاز کرد. در سال 2000، تماشاگران از اولین مسابقه فیلم کوتاه اروپایی لذت بردند. بعداً، در سال 2019، جشنواره رقابت را برای فیلم‌های کوتاه از سراسر جهان باز کرد و به فیلم‌های کوتاه توجه کاملی را که شایسته آن است، داد.

در سال 2000، هانس زیمر، آهنگساز مشهور جهانی، متقاعد شد که برای اولین اجرای زنده موسیقی فیلم های خود، که در حضور مورگان فریمن و لیزا جرارد برگزار شد، به گنت بیاید. نیاز به ایجاد تمام تماس بین آهنگسازان، نوازندگان و عواملی که هر سال در جشنواره شرکت می کنند در یک ساختار ثابت بزرگتر شد. به همین دلیل است که جشنواره (به رهبری ژاک دوبرول، هماهنگ کننده پروژه های موسیقی ماریان پونه و رهبر ارکستر فیلارمونیک بروکسل، دیرک بروس) آکادمی موسیقی متن جهانی را در سال 2001 راه اندازی کرد. در طول نسخه 2001، WSA اولین جوایز موسیقی متن جهانی را ارائه کرد. کسی جز جان ویلیامز افسانه ای اولین آهنگساز فیلم سال را دریافت نکرد.

در دهه 2000 نیز مهمانان برجسته زیادی در جشنواره فیلم حضور داشتند، از جمله ژان رنو، ژولیت بینوش، ژان مورو، بلر آندروود، موریس ژار، پل ورهوفن، دارن آرونوفسکی، تام تایکور و عباس کیارستمی.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Flanders International Film Festival Ghent». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ فوریه ۲۰۱۵.