اقیانوس اطلس

اقیانوس اطلس، حوزهٔ Sشکلی است که شمالی-جنوبی گسترش دارد و از سوی جریان‌های خلاف استوایی در حدود ۸ درجهٔ عرض جغرافیایی شمالی به اطلس شمالی و اطلس جنوبی تقسیم می‌شود. اقیانوس اطلس را قارهٔ آمریکا (شمالی و جنوبی) از باختر، و اروپا و آفریقا از خاور دربر گرفته‌اند. تنگهٔ جبل‌الطارق، آن را به دریای مدیترانه وصل می‌کند. در شمال از راه تنگهٔ دانمارک، دریای گرینلند، دریای نروژ و دریای بارنتز به اقیانوس منجمد شمالی و از جنوب شرقی از راه اقیانوس هند، از جنوب غربی از راه تنگهٔ دریک به اقیانوس آرام و از جنوب به اقیانوس جنوبگان وصل می‌شود. اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام از راه کانال پاناما میان آمریکای شمالی و جنوبی هم وصل می‌شوند.

اقیانوس اطلس همچنین مجاور دریای کارائیب، خلیج مکزیک، خلیج هادسون، خلیج بافین، خلیج بیسکای، دریای شمال، دریای بالتیک و دریای کلتیک است.

مساحت اقیانوس اطلس با در نظر گرفتن دریاهای مجاور آن در حدود ۱۰۶٬۴۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۴۱٬۱۰۰٬۰۰۰ مایل مربع) است که ۲۰ درصد مساحت زمین و ۲۶ درصد مساحت آب‌های زمین را شامل می‌شود. بدون احتساب این دریاها مساحت آن ۸۲٬۴۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع می‌شود.

حجم اقیانوس اطلس با احتساب دریاهای مجاور آن ۳۵۴٬۷۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مکعب و بدون آن‌ها ۳۲۳٬۶۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مکعب است.

عمق متوسط اقیانوس اطلس با احتساب دریاهای مجاور ۳٬۳۳۹ متر و بدون در نظر گرفتن آن‌ها ۳٬۹۲۶ متر می‌باشد. عمیق‌ترین جای این اقیانوس در گودال پورتوریکو به عمق ۸٬۶۰۵ متر است.

عرض اقیانوس اطلس از ۲٬۸۴۸ کیلومتر میان برزیل و لیبریا تا ۴٬۸۳۰ کیلومتر میان آمریکای شمالی و آفریقا متغیر است.^[۲]

آب و هوای اقیانوس اطلس و سرزمین‌های اطراف آن از دمای سطح آب و جریان‌های آبی، اثر می‌پذیرد. گرم‌ترین نواحی آب و هوایی اطلس در شمال استوا گسترش دارد و سردترین نواحی آن در عرض‌های جغرافیایی بالا قرار دارند که با یخ پوشیده شده‌اند. جریان‌های اقیانوسی، آب و هوای اطلس را با انتقال آب‌های گرم و سرد به دیگر نواحی کنترل می‌کنند.

شوری آب اقیانوس اطلس متغیر است و به تبخیر، بارش، جریان آب رودخانه‌ها و ذوب یخ‌ها بستگی دارد که معمولاً میان ۳۳ تا ۳۷ گرم در لیتر است.

دمای سطح آب اقیانوس اطلس بسته به عرض جغرافیایی، جریان‌های دریایی و فصل‌ها، از ۲ تا ۲۹ درجهٔ سانتی‌گراد در تغییر است. بیشترین دما در شمال خط استوا و کمترین دما در نواحی قطبی است. در عرض‌های جغرافیایی میانگین بیشترین دما از ۷ تا ۸ درجهٔ سانتی‌گراد است.^[۲]

  ایسلند،   جزایر فارو،   نروژ،   سوئد،   دانمارک،   آلمان،   هلند،   بلژیک،   بریتانیا،   جزیره من،   جمهوری ایرلند،   فرانسه،   گرنزی،   جرزی،   اسپانیا،   پرتغال

  مراکش،   اسپانیا (جزایر قناری)،   صحرای غربی،   موریتانی،   کیپ ورد،   سنگال،   گامبیا،   گینه بیسائو،   گینه،   سیرالئون،   لیبریا،   ساحل عاج،   غنا،   توگو،   بنین   نیجریه،   کامرون،   گینه استوایی،   گابن،   سائوتومه و پرنسیپ،   جمهوری کنگو،   جمهوری دموکراتیک کنگو،   آنگولا،   سینت هلینا،   نامیبیا،   آفریقای جنوبی،   جزیره بووه

  جورجیای جنوبی و جزایر ساندویچ جنوبی،   جزایر فالکلند،   شیلی،   آرژانتین،   اروگوئه،   برزیل،   فرانسه (گویان فرانسه)،   سورینام،   گویان،   ونزوئلا،   کلمبیا

  ترینیداد و توباگو،   کوراسائو،   آروبا،   گرنادا،   سنت وینسنت و گرنادین‌ها،   باربادوس،   سنت لوسیا،   فرانسه مارتینیک و جزیره گوادلوپ)،   دومینیکا،   مونتسرات،   آنتیگوآ و باربودا،   سنت کیتس و نویس،   هلند (جزایر کارائیب هلند)،   سنت بارثلمی،   سنت مارتین،   سنت مارتین،   آنگویلا،   جزایر ویرجین انگلستان،   جزایر ویرجین ایالات متحده،   پورتوریکو،   جمهوری دومینیکن،   جزایر تورکس و کایکوس،   هائیتی،   باهاما،   کوبا،   جامائیکا،   جزایر کیمن

  پاناما،   کاستاریکا،   نیکاراگوئه،   هندوراس،   گواتمالا،   بلیز،   مکزیک،   ایالات متحده آمریکا،   برمودا،   کانادا،   سنت پیر و ماژلان،   گرینلند

بزرگ‌ترین دریاها و خلیج‌های جانبی اقیانوس اطلس عبارتند از:^[۳][۴][۵]

• قاره اروپا
• قاره آمریکا
• اقیانوس آرام
• اقیانوس هند
• اقیانوس جهانی