اصل لزوم قراردادها

بنابر حقوق بین‌الملل معاهدات برای طرفین الزام‌آور هستند و باید با حسن نیت انجام بگیرند؛ بنابرین دولتها نمی‌توانند به بهانه تعارض با قوانین محلی (داخلی) از اجرای معاهدات خودداری کنند.

تنها محدودیت این اصل هنجارهای بنیادین هستند که در حقوق بین‌الملل عرفی بر قراردادها ارجحیت دارند. به عنوان مثال اگر دو دولت بر سر پاکسازی قومیتی (که خلاف هنجارهای بنیادین است) معاهده‌ای امضا کنند آن معاهده الزام‌آور نیست. البته اخیرا حق مالکیت دولتها و ملت ها بر منابع طبیعی نیز از جمله محدودیت ها و استثناء های این اصل قلمداد شده است. ^{[نیازمند منبع]}

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pacta sunt servanda». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۷.