ابن کثیر مکی

ابو معبد عبدالله بن کثیر^[۱] از قراء سبعه است. وی ایرانی‌تبار^[۲] و متولد مکه، از نسل ایرانیانی بود که انوشیروان پادشاه ایران برای فتح حبشه گسیل کرده بود.^[۳] ابن کثیر مردی فصیح و بلیغ بود؛ و از جمع صحابه عبدالله بن زبیر و انس بن مالک را درک کرد. او در سال ۱۲۰ هجری قمری درگذشت.

کسانی که از وی راویت کرده‌اند:

• بَزْی (احمد ابن محمد ابن عبدالله)
• قُنبُل (محمد ابن عبدالرحمن)