یاتاقان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''یاتاقان''' {{انگلیسی|bearing}} وسیله‌ای است که اجازهٔ یک حرکت نسبیِ مشخص بین دو قطعه یا بیشتر را می‌دهد که به‌طور نمونه به صورت چرخش یا حرکت خطی است. یاتاقان‌ها را می‌توان به صورت گسترده‌ای بر طبق حرکت یا براساس اصول کاریشان و همچنین جهت بارهای اعمالی که می‌توانند تحمل کنند، طبقه‌بندی کرد

اجزای نخستین ساچمه‌های ساده و غلتکی، چوب بوده‌است اما سرامیک، یاقوت کبود و شیشه نیز کاربرد داشتند. آهن، برنز، [[بابیت]] و فولادهای دیگر، سرامیک‌ها و [[پلاستیک]] (برای مثال نایلون، [[پلی‌اکسی‌متیلن]]، تفلون و UHMWPE) همگی امروز معمولند. یک [[ساعت جیبی]] مرصع برای کاهش [[اصطکاک]] از سنگ‌ها استفاده می‌کند و با این کار اجازه می‌دهد که زمان دقیق‌تر نگه داشته‌شود. حتی مواد قدیمی هم می‌توانند دوام خوبی داشته باشند. برای مثال، امروزه هنوز هم می‌توان یاتاقان‌های چوبی را در آسیاب‌های آبی قدیمی دید که آب، سرد و [[روانکاری|روانکاری‌اش]] را تأمین می‌کند.

یک مثال قدیمی از بلبرینگ چوبی که یک میز چرخنده را پشتیبانی می‌کرد، از [[کشتی رومی نمی]] در [[دریاچه نمی]] به جا مانده‌است. خرابی کشتی به ۴۰ سال قبل از میلاد برمی گردد. گفته می‌شود [[لئوناردو دا وینچی]] یک نوع یاتاقان ساچمه‌ای را در حدود سال ۱۵۰۰ شرح داده‌است. مسئله‌ای در ارتباط با بلبرینگ‌ها، مالش ساچمه‌ها در مقابل یک دیگر است که موجب اصطکاک مضاعف می‌شود. اما مالش می‌تواند به‌وسیله محبوس کردن ساچمه‌ها درون یک قفس جلوگیری شود. یاتاقان غلتشی اتاق‌دار در اصل به‌وسیله [[گالیله]] در قرن هفدهم شرح داده شد. قرار دادن یاتاقان‌ها در یک ردیف تا سال‌های زیاد بعد از آن انجام نشد. اولین امتیاز حق ثبت کاسه ساچمه متعلق به [[فیلیپ وگان]] از [[کارمارتن]] در [[۱۷۹۴]] بود.

یک حق امتیازی که به عنوان اولین حق امتیاز گزارش شده‌است، به یک تعمیرکار دوچرخه پاریسی در اوت [[۱۸۶۹]] رسید. این یاتاقان‌ها سپس در دوچرخه‌ای که به‌وسیله [[جیمز مور]] در اولین دوره مسابقات جهانی دوچرخه‌سواری در جاده [[پاریس-روان]] در نوامبر ۱۸۶۹ به مقام قهرمانی رسید، گنجانده‌شد.

برای یاتاقان‌های ساده بعضی از مواد عمر بیشتری نسبت به بقیه می‌دهند. بعضی از ساعت‌های جان هریسون هنوز هم بعد از صدها سال کار می‌کنند چرا که از چوب [[پاک‌چوبه]] در ساختشان استفاده شده‌است. درحالی‌که ساعت‌های فلزی‌اش با توجه به فرسودگی بالقوه‌شان به ندرت کار کردند.