Poliestireno
Estirenoaren polimeroen izen generikoa. Itxuraz eta ezaugarriz oso talde heterogeneoa da. Hezetasun gutxi xurgatzen dute eta isolatzaile onak dira
Poliestirenoa [oh 1] estirenoaren polimerizazioz lortzen den polimero termoplastikoa da.
| Poliestireno | |
|---|---|
 | |
 | |
| Mota | polimero |
| Ezaugarriak | |
| Dentsitatea | 1,0691 g/cm³ |
| Fusio-puntua | 240 °C |
| Identifikatzaileak | |
| CAS zenbakia | 9003-53-6 |
| Reaxys | 10778366 |
| Gmelin | 53276 |
| ChEBI | 185038 |
| ZVG | 11450 |
| EC zenbakia | 500-008-9 |
| ECHA | 100.105.519 |
| MeSH | D011137 |
| KEGG | C19506 |
Solido garden gogorra da, eta beroaren eta elektrizitatearen oso isolatzaile ona. Eraso egiten diote hidrokarburoen disolbatzaileek, baina erresistentzia die azido organikoei, alkaliei eta alkoholei. Erraz ematen zaio edozein kolore eta forma. Sukoia da.
Xafla, plaka, apar eta beste era batzuetan saltzen da. Jostailuetan, etxeko tresnetan, elektrizitate-tresnetan, isolatzaile gisa, ontzietan, altzariak egiteko eta beste eginkizun askotarako erabiltzen da. Industrian garrantzi handia izan du; plastikoen industriari hasiera eman zioten formaldehidoaren kondentsazio bidez lortutako polimeroak adina. 1932an jarri zen salgai.
Oharrak
aldatu- ↑ n-ren balioa lortu den polimerizazio-mailarekin aldatzen da
Erreferentziak
aldatu- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Kanpo estekak
aldatu
| Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
