Paco de Lucía
Paco de Lucía, jaiotzako izen-deiturez Francisco Sánchez Gómez (Algeciras, Espainia, 1947ko abenduaren 21a - Cancún, Mexiko, 2014ko otsailaren 25a[1]) flamenkoko gitarra-jotzaile andaluziarra izan zen. Flamenkoko gitarrista handientzat hartzen da, eta rock- eta jazz-musikagile nagusiekin batera aritu zen lanean, Carlos Santana, Jonh McLaughlin eta Al Di Meolarekin, besteak beste. 2004an Arteen Asturiasko Printze Saria irabazi zuen. Malú pop-abeslariaren osaba zen.
.svg){kind=small}
Ibilbidea
aldatuGazte-gaztetatik nabarmendu zen gitarra jotzeko zuen trebetasunagatik. Bere anaia Peperekin hasi zen flamenko-elkarteetan jotzen, Los Chiquitos de Algeciras izenarekin. 1960ko hamarkadaren hasieran, lan hauek grabatu zituen: Balada de los tres ríos, Romance a Mary Paz, Soleá de Alcalá eta Tanguillos de Málaga.
1962an, anaiarekin batera, Arte Flamenkoko Nazioarteko Lehiaketan, epaimahaiaren sari berezia lortu zuen. Hamalau urte zituela, José Grecoren konpainian sartu zen, eta harekin bira bat egin zuen Ipar Amerikara, Europako hainbat hiritara eta Australiara. 1965etik aurrera Camarón de la Isla, Carmen Heredia, Enrique de Melchor, Juan Peña eta abarrekin batera aritu zen kontzertuak ematen eta diskoak grabatzen.
Canciones andaluzas para dos guitarras lanarekin, ordu arteko arrakasta handitu egin zen, eta, ondoren, Dos guitarras flamencas en América Latina kaleratu zuen, Agustin Lara, Ernesto Lecuona, Chabuca Granda edo Carlos Gardelen lanekin.
1968an Arte Flamenkoko Nazioarteko Lehiaketako sari nagusia irabazi zuen. Urte horretan bertan, Fantasía flamenca kaleratu zuen, eta hurrengo urtean Paco De Lucía y Ramón De Algeciras en Hispanoamérica. Bi lan horiengatik, Gitarra Flamenkoko Sari Nazionala eman zioten.
1972an El duende flamenco kaleratu zuen. Hurrengo urtean izugarrizko arrakasta izan zuen Fuente y caudal diskoko "Entre dos aguas" abestiak. Abesti hura mundu osoko rock- eta jazz-musikagileen gustukoa izan zen, eta 1976. urtetik aurrera Europako antzoki nagusietako ateak zabaldu zizkion. Chick Corea jazz piano-jotzailearekin hainbat bira egin zituen, eta baita diskoak grabatu ere. Europaz gainera, Japonia eta Ipar Amerika ezagutu zituen.
Beste disko batzuk kaleratu zituen: Manuel de Fallari omenaldia (1978), Sólo quiero caminar (1981), Sirico (1987) eta Lucía (1989).
Irudi-galeria
aldatu-
Camarón de la Isla eta Paco de Lucía (Antonio Guijarro Moralesen margolana).
-
Al Di Meola, John McLaughlin eta Paco de Lucía, 1980ko hamarkadan.
-
Paco de Lucía, jotzen eta erretzen, 1982 edo 1983an.
-
Paco de Lucía, 2007an.
.jpg){kind=link}
Erreferentziak
aldatu- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011-12-26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ Jon OLANO: «Paco de Lucia gitarra jotzailea hil da»[Betiko hautsitako esteka] Berria.info
Kanpo estekak
aldatu| Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Paco de Lucía |
- (Gaztelaniaz) Paco de Lucíaren webgune ofiziala
- (Gaztelaniaz) Paco de Lucíaren biografia expopacodelucia.com webgunean
- (Gaztelaniaz) Bideoa: Paco de Lucíari omenaldia egiten dio La Noche Temática programak