biernik
biernik | |
pronunciación (AFI) | /ˈbjɛr.ɲik/ ⓘ |
silabación | bier-nik |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ɛrɲik |
Etimología
editarDe bierny ("pasivo") y el sufijo -nik.
Sustantivo masculino
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo (Mianownik) |
biernik | bierniki |
Genitivo (Dopełniacz) |
biernika | bierników |
Dativo (Celownik) |
biernikowi | biernikom |
Acusativo (Biernik) |
biernik | bierniki |
Instrumental (Narzędnik) |
biernikiem | biernikami |
Locativo (Miejscownik) |
bierniku | biernikach |
Vocativo (Wołacz) |
bierniku | bierniki |
- 1 Casos gramaticales
- Acusativo.
Forma sustantiva
editar- 2
- Forma del acusativo singular de biernik.