diveni

Esperanto

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	divenis	divenas	divenos
Adjektiva aktiva participo	diveninta	divenanta	divenonta
Adjektiva pasiva participo	divenita	divenata	divenota
Substantiva aktiva participo	diveninto	divenanto	divenonto
Substantiva pasiva participo	divenito	divenato	divenoto
Adverba aktiva participo	diveninte	divenante	divenonte
Adverba pasiva participo	divenite	divenate	divenote
Moduso
Infinitivo	diveni
Volativo	divenu
Kondicionalo	divenus

Vorterseparo

diven + i

Signifoj

Samsencaĵoj

[1]

Kontraŭvortoj

[1]

Hiperonimoj

[1]

Hiponimoj

[1]

Ekzemploj

[1] Divenu, en kiu mano estas la monero?

[1] Kion saĝulo ne komprenas, ofte malsaĝa divenas.

[1] Tiu (kart)divenisto okupiĝas pri divenado per la ludkartoj.

[1] Elektu divenprove - eble vi sukcesos.

[1] Laŭ mia opinio, la sorto estas nedivenebla.

[1] Ŝi mandivenis (divenis mian estontecon laŭ la linioj de la mano) kaj diris, ke mia vivo estos longa.

Esprimoj (parolturnoj)

[1]

Derivaĵoj

[1]

Tradukoj

Referencoj kaj literaturo

Vikipedio enhavas artikolon pri: Diveni

Fontoj kaj citaĵoj