Irène Jacob

Honorigoj
Honorigoj	(17-a de oktobro 2022) Oficiro de la Artoj kaj de la Leteroj; (29-a de majo 2019) Oficiro de la Nacia Ordeno de Merito; (1991) Cannes Film Festival Award for Best Actress (en) , kialo de la premio The Double Life of Véronique (en) ; vd

**Irène Jacob**
Irène Jacob
Persona informo
	Irène Jacob
Naskonomo	Irène Christine Jacob
Naskiĝo	15-an de julio 1966 (58-jaraĝa); en Suresnes, Francio
Lingvoj	franca • angla • itala vd
Ŝtataneco	Francio ; Svislando vd
Familio
Patro	Maurice Jacob (mul) vd
Edz(in)o	Jérôme Kircher vd
Infanoj	Paul Kircher (en) , Samuel Kircher (en) vd
Profesio
Okupo	teatra aktoro ; filmaktoro vd
Aktiva dum	1987– vd
Honorigoj
Honorigoj	(17-a de oktobro 2022) Oficiro de la Artoj kaj de la Leteroj; (29-a de majo 2019) Oficiro de la Nacia Ordeno de Merito; (1991) Cannes Film Festival Award for Best Actress (en) , kialo de la premio The Double Life of Véronique (en) ; vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Irène Marie Jacob (Suresnes, 15a de julio 1966), konata kiel Irène JACOB, estas svis-franca aktorino kaj kantistino.

Biografio

Si edukiĝis en Ĝenevo en tre klera familio. Tie ŝi jam interesiĝis por teatro kaj filmoj de Charlie Chaplin. Ŝi studis muzikojn kaj lingvojn. En 1984 ŝi translokiĝis al Parizo, kie studis aktoradon en la Franca Nacia Akademio de Rue Blanche. Poste ŝi kompletigis sian aktorformadon en la Dramatic Studio de Londono.

Kariero

Irène Jacob en la Festivalo de Cannes (1991). Foto de Georges Biard.

Ŝi debutis en kino per duarangaj roloj, en Au revoir les enfants (1987) de Louis Malle, en kiu ludas la rolon de pianinstruistino, kaj en La Bande des quatre (1988). En 1991, ŝi estis protagonisto en La Double Vie de Véronique de Krzysztof Kieslowski, en kiu ludas la rolon de du virinoj, unu pola kaj alia franca. Per tiu filmo ŝi ricevis la premion de plej bona aktorino en la Festivalo de Cannes. Estante 24-jaraĝa ŝi malakceptis proponojn por Holivudo. Kieslowski reelektis ŝin por protagonisto en Trois Couleurs: Rouge, en kiu ŝi kunaktoris kun franca stelulo Jean-Louis Trintignant. Rouge fermis la trilogion Trois couleurs (Tri koloroj), kies antaŭaj protagonistinoj estis Juliette Binoche (en Bleu) kaj Julie Delpy (en Blanc). Kaj Rouge kaj la trilogio mem ricevis nombrajn premiojn kaj laŭdojn.

Post tiu sukceso, Jacob startigis en 1995 gravan internacian karieron, kaj laboris inter aliaj kun Michelangelo Antonioni kaj Wim Wenders en Trans la nuboj, kion sekvis literaturaj adaptoj de la verkoj de Joseph Conrad Victory kaj de William Shakespeare Otelo, kun Laurence Fishburne kaj Kenneth Branagh.

Post foresto el kino por partopreno en teatro kaj televidaj filmoj, ŝi revenis en 2004 per Automme kaj duaranga rolo en Nouvelle France. En 2006 ŝi filmis en Hispanio La educación de las hadas de José Luis Cuerda; en 2007 ŝi protagonistis en The Inner life of Martin Frost de Paul Auster, kun aktoroj David Thewlis kaj Michael Imperioli kaj en 2008 en I skoni tu ĥronu de Theo Angelopoulos, kun Michel Piccoli kaj Willem Dafoe.

Filmoj

Au revoir les enfants, de Louis Malle (1987).
La Bande des Quatre, de Jacques Rivette (1988).
Les Mannequins d'osier, de Francis de Gueltzl (1989).

1990-aj jaroj

Erreur de jeunesse, de Radovan Tadic (1990).
La double vie de Véronique, de Krzysztof Kieślowski (1990).
Le Secret de Sarah Tombelaine, de Daniel Lacambre (1991).
Claude, (1992).
Enak, de Slawomir Idziak (1992).
La Passion Van Gogh, de Samy Pavel (1993).
The Secret Garden, de Agnieszka Holland (1993).
Le Moulin de Daudet, de Samy Pavel (1994).
Predskazaniye, de Eldar Ryazanov (1994).
Trois Couleurs: Rouge, de Krzysztof Kieślowski (1994).
All Men are Mortal, de Ate de Jong (1995).
Fugueuses, de Nadine Trintignant (1995).
Othello, de Oliver Parker (1995).
Par-delà les nuages, de Michelangelo Antonioni kaj Wim Wenders (1995).
Victory, de Mark Peploe (1995).
Incognito, (1997)
Cuisine américaine, de Jean-Yves Pitoun (1998).
U.S. Marshals, de Stuart Baird (1998).
History Is Made at Night - Spygames, de Ilka Jarvilaturi (1999).
My Life So Far, de Hugh Hudson (1999).
The Big Brass Ring, de George Hicklenlooper (1999).
L'affaire Marcorelle, de Serge Le Péron (2000).
Londinium, de Mike Binder (2000).
Léaud l'unique, de Serge Le Péron (1987).

21-a jarcento

Mille millièmes, fantaisie immobilière, de Rémi Waterhouse (2002).
Nés de la mère du monde, TV (2003).
La Légende de Parva, de Jean Cubaud (2003). Voĉo de la patrino de Parva.
Autumn, de Ra'up McGee (2004).
The Pornographer: A Love Story, de Allan Wade (2004).
Nouvelle France, de Jean Beaudin (2004).
Bob's Not Gay, de Jane Spencer (2005).
La educación de las hadas, de José Luis Cuerda (2006).
Liaisons ordinaires, de Jozsef Pacskovszky (2006).
La vie intérieure de Martin Frost, de Paul Auster (2007).
Nessuna qualità agli eroi, de Paolo Franchi (2007)
Η σκόνη του χρόνου (I skoni tu ĥronu), de Theo Angelopoulos (2008)
Les Beaux Gosses, de Riad Sattouf (2009)

2010-aj jaroj

2010 : Rio Sex Comedy, de Jonathan Nossiter
2011 : Amore Carne, de Pippo Delbono
2012 : Le clan des Lanzac, de Josée Dayan
2014 : Salaud, on t'aime, de Claude Lelouch
2014 : L'art de la fugue, de Brice Cauvin
2014 : Dying of the Light, de Paul Schrader : Michelle Zubarain
2015 : Arnaud fait son deuxième film, de Arnaud Viard : Chloé Artaud
2015 : Ella Maillart - Double Journey (kurto) de Mariann Lewinsky kaj Antonio Bigini : Ella Maillart (voĉo)
2015 : Sayonara (Sayônara) de Kôji Fukada
2016 : Deux escargots s'en vont, (kurto) de Jean-Pierre Jeunet kaj Romain Segaud : (voĉo)
2016 : Éternité, de Trần Anh Hùng : la patrino de Gabrielle
2016 : La Habitacion (kolektiva filmo) : Angela
2017 : Home Away from Home (kurto) de Yukinori Makabe : la aŭteorino
2019 : À cause des filles..? de Pascal Thomas : Eliane

2020-aj jaroj

2020 : Villa Caprice de Bernard Stora : Nancy Fontaine
2020 : Guida romantica a posti perduti de Giorgia Farina : Brigitte
2020: Les Dominos (kurto) de Jonathan Millet : Irène
2023 : Le Voyage en pyjama de Pascal Thomas : Florence
2024 : Shikun de Amos Gitaï : ŝi mem
2024 : Rendez-vous avec Pol Pot de Rithy Panh : Irène, la ĵurnalistino
2024 : Comme le feu, de Philippe Lesage : Hélène
2024 : Hôtel Silence, de Léa Pool : Kristina, militĵurnalistino
2024 : Why War da Amos Gitaï

Teatro (elekto)

2003: 5 Filles couleur pêche: Yvon Marciano
2002: Jeanne au bûcher de Arthur Honegger,: Danièle Abbado.
2002: La Mouette: Philippe Calvario
2001: Madame Melville: Richard Nelson
2001: L’étourdissante performance de Berthe Trepat, pianiste médaille d’or: Jérôme Kircher
2000: Résonnances: Irina Brook
1992: Les Chansons de Bilitis, Claude Debussy
1992: Perséfone, Igor Stravinski
1991: Le mysantrope de Molière: Christian Rist