Baluĉa lingvo
La baluĉa lingvo estas irana lingvo kun ĉirkaŭ 4 milionoj da parolantoj en sudokcidenta Pakistano, kie ekzistas aparta provinco Baluĉio (aŭ Baluĉistano) kaj sudorienta Irano, en apudlimaj regionoj de Afganio (regiono Mari), Turkmenio.
| Baluĉa lingvo | |
| natura lingvo • moderna lingvo • makrolingvo | |
|---|---|
| nordokcidenta irana lingvaro | |
| Parolantoj | 7 600 000 |
| Skribo | Balochi Standard Orthography, Old Balochi Orthography, Balochi Roman Orthography, Balochi Cyrillic Alphabet |
| Lingvaj kodoj | |
| Lingvaj kodoj | |
| ISO 639-3 | bal |
| Glottolog | balo1260 |
| Angla nomo | Balochi |
| Franca nomo | baloutche |
La baluĉa lingvo disbranĉiĝas en nordorienta kaj sudokcidenta dialektoj, kiuj estas disigitaj de la Brahui-enklavo. Ŝajnas ke la baluĉoj estas migrintaj el nordokcidenta Irano. Oni supozas ke ilia praa setlejo estis regiono sude de la Kaspia Maro. En la 10-a jarcento ili troviĝis inter Kermano kaj Farso. La baluĉoj en Mari translokiĝis fine de la 19-a jarcento el Irano kaj Afganio kaj parolas sudokcidentan dialekton. En Turkmenio aperis en la 1930-aj jaroj libroj - ankaŭ lernejolibroj - kaj gazetoj en la baluĉa lingvo. En Pakistano la baluĉa skribiĝas per araba skribo - gazetoj kaj revuoj aperas en Quetta kaj Karaĉio. Kiel skriban lingvon la beluĉoj nuntempe uzas la respektivan oficialan lingvon.