hafa
Chamorro
Etymology
Compare Indonesian (deprecated template usage) apa, Hawaiian (deprecated template usage) aha.
Pronoun
hafa
Icelandic
Pronunciation
- (deprecated use of
|lang=parameter) IPA(key): /ˈhaːva/- (deprecated use of
|lang=parameter) Rhymes: -aːva
- (deprecated use of
Etymology 1
From (deprecated template usage) [etyl] Old Norse (deprecated template usage) hafa, from (deprecated template usage) [etyl] Proto-Germanic *habjaną, from (deprecated template usage) [etyl] Proto-Indo-European *keh₂p- (“take, seize”).
Verb
hafa (weak verb, third-person singular past indicative hafði, supine haft)
- (deprecated template usage) (transitive, governs the accusative) to haveTemplate:jump
- (deprecated template usage) (transitive, governs the accusative) to hold, to haveTemplate:jump
- (deprecated template usage) (transitive, governs the accusative) to keepTemplate:jump
- (deprecated template usage) (transitive, governs the accusative) to feelTemplate:jump
- Hvernig hefurðu það? - Ég hef það fínt.
- How are you doing? - I'm fine.
- Hvernig hefurðu það? - Ég hef það fínt.
Conjugation
| infinitive (nafnháttur) |
að hafa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
haft | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hafandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hef / hefi | við höfum | present (nútíð) |
ég hafi | við höfum |
| þú hefur / hefir | þið hafið | þú hafir | þið hafið | ||
| hann, hún, það hefur / hefir | þeir, þær, þau hafa | hann, hún, það hafi | þeir, þær, þau hafi | ||
| past (þátíð) |
ég hafði | við höfðum | past (þátíð) |
ég hefði | við hefðum |
| þú hafðir | þið höfðuð | þú hefðir | þið hefðuð | ||
| hann, hún, það hafði | þeir, þær, þau höfðu | hann, hún, það hefði | þeir, þær, þau hefðu | ||
| imperative (boðháttur) |
haf (þú) | hafið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hafðu | hafiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að hafast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hafst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hafandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hefst | við höfumst | present (nútíð) |
ég hafist | við höfumst |
| þú hefst | þið hafist | þú hafist | þið hafist | ||
| hann, hún, það hefst | þeir, þær, þau hafast | hann, hún, það hafist | þeir, þær, þau hafist | ||
| past (þátíð) |
ég hafðist | við höfðumst | past (þátíð) |
ég hefðist | við hefðumst |
| þú hafðist | þið höfðust | þú hefðist | þið hefðust | ||
| hann, hún, það hafðist | þeir, þær, þau höfðust | hann, hún, það hefðist | þeir, þær, þau hefðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hafst (þú) | hafist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hafstu | hafisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hafður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hafður | höfð | haft | hafðir | hafðar | höfð | |
| accusative (þolfall) |
hafðan | hafða | haft | hafða | hafðar | höfð | |
| dative (þágufall) |
höfðum | hafðri | höfðu | höfðum | höfðum | höfðum | |
| genitive (eignarfall) |
hafðs | hafðrar | hafðs | hafðra | hafðra | hafðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hafði | hafða | hafða | höfðu | höfðu | höfðu | |
| accusative (þolfall) |
hafða | höfðu | hafða | höfðu | höfðu | höfðu | |
| dative (þágufall) |
hafða | höfðu | hafða | höfðu | höfðu | höfðu | |
| genitive (eignarfall) |
hafða | höfðu | hafða | höfðu | höfðu | höfðu | |
Note: The forms hefi — hefir — hefir are fairly rare, but acceptable.
Derived terms
terms derived from hafa
- barnshafandi
- hafa að engu
- hafa að engu (to pay no need to something)
- hafa af
- hafa á gert
- hafa á hendi
- hafa á móti
- hafa á orði (to mention)
- hafa á sér
- hafa bein í nefinu
- hafa betur
- hafa boð
- hafa eftir
- hafa fund
- hafa fyrir
- hafa fyrir rangri sök
- hafa fyrir satt
- hafa fyrir sér í
- hafa fyrir stafni
- hafa gaman af
- hafa hátt
- hafa hátt um
- hafa hjá sér
- hafa hægt um sig
- hafa í frammi
- hafa í heitingum
- hafa í huga
- hafa í sig og á
- hafa í sig og á (to have clothes and food)
- hafa lag á
- hafa með að gera
- hafa með sér
- hafa mikið fyrir
- hafa mikið til síns máls
- hafa mikið undir
- hafa mikið við
- hafa mörg járn í eldinum
- hafandi
- hafa nóg á sinni könnu
- hafa ofan af fyrir
- hafa ofan í sig
- hafa orð á
- hafa rétt fyrir
- hafa rétt fyrir sér
- hafa sig að
- hafa sig allan við
- hafa sig á burt
- hafa sig eftir
- hafa sig í
- hafa sig í burt
- hafa sig í frammi
- hafa sigur
- hafa sig úr
- hafast
- hafast við
- hafa til
- hafa undan
- hafa undir
- hafa upp
- hafa upp á sig
- hafa upp eftir
- hafa uppi á
- hafa uppi á (to find someone, to track down)
- hafa uppi rök
- hafa upp úr
- hafa upp úr sér
- hafa út undan
- hafa út úr
- hafa vaðið fyrir neðan sig
- hafa veður af
- hafa við
- hafa við sig
- hafa vit á
- hafa vit fyrir
- hafa yfir
- hafa það fínt
- hafa það gott
Synonyms
Usage notes
- hafa is most often an auxiliary verb (hjálparsögn) which is followed by the past participle. The participle is in the neuter singular with hafa:
- Ég hef oft gert það.
- I've done it many times.
- Ég hef oft gert það.
- When hafa is the main verb it's used to indicate something abstract, e.g. time, experience, interest etc.:
- Note that the verb hafa is not used as the English "have" in the sense of possession of an object. The verb eiga is used in the same way as the verb "have":
Etymology 2
See (deprecated template usage) haf.
Noun
- (deprecated template usage) indefinite genitive plural of haf
Old Danish
Alternative forms
- hauæ (Jutlandic)
Etymology
From (deprecated template usage) [etyl] Old Norse hafa, from (deprecated template usage) [etyl] Proto-Germanic *habjaną.
Pronunciation
- (deprecated use of
|lang=parameter) IPA(key): /ˈhaːva/
Verb
hafa
- (Scania) to have
- c. 1210 "Far þæn man", Scanian Law, chapter 6.
- Far þæn man kunæ ær børn hafir ok […]
- If the man finds a wife, who has children, and […]
- Far þæn man kunæ ær børn hafir ok […]
- c. 1210 "Far þæn man", Scanian Law, chapter 6.
Descendants
- Danish: have
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *habjaną (“to have, hold”), ultimately from (deprecated template usage) [etyl] Proto-Indo-European *keh₂p- (“to take, seize”). Cognate with (deprecated template usage) [etyl] Old English habban, hafian, (deprecated template usage) [etyl] Old Frisian hebba, (deprecated template usage) [etyl] Old Saxon hebbian, (deprecated template usage) [etyl] Old High German habēn, (deprecated template usage) [etyl] Gothic 𐌷𐌰𐌱𐌰𐌽 (haban).
Verb
hafa (singular past indicative hafði, plural past indicative hǫfðu, past participle hafðr)
Conjugation
Conjugation of hafa — active (weak class 3)
| infinitive | hef | |
|---|---|---|
| present participle | hefndi, hafandi | |
| past participle | hafðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hafi | hafða |
| 2nd-person singular | hafir | hafðir |
| 3rd-person singular | hafir | hafði |
| 1st-person plural | hefm | hafðum |
| 2nd-person plural | hafið | hafðuð |
| 3rd-person plural | hef | hafðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | hef | hǫfða |
| 2nd-person singular | hafir | hǫfðir |
| 3rd-person singular | hafi | hǫfði |
| 1st-person plural | hafim | hǫfðim |
| 2nd-person plural | hafið | hǫfðið |
| 3rd-person plural | hafi | hǫfði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | haf | |
| 1st-person plural | hefm | |
| 2nd-person plural | hafið | |
Conjugation of hafa — mediopassive (weak class 3)
| infinitive | hefsk | |
|---|---|---|
| present participle | hefndisk, hafandisk | |
| past participle | hafðzk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hefmk | hafðumk |
| 2nd-person singular | hafisk | hafðisk |
| 3rd-person singular | hafisk | hafðisk |
| 1st-person plural | hefmsk | hafðumsk |
| 2nd-person plural | hafizk | hafðuzk |
| 3rd-person plural | hefsk | hafðusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | hefmk | hǫfðumk |
| 2nd-person singular | hafisk | hǫfðisk |
| 3rd-person singular | hafisk | hǫfðisk |
| 1st-person plural | hafimsk | hǫfðimsk |
| 2nd-person plural | hafizk | hǫfðizk |
| 3rd-person plural | hafisk | hǫfðisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | hafsk | |
| 1st-person plural | hefmsk | |
| 2nd-person plural | hafizk | |
Descendants
Categories:
- Chamorro lemmas
- Chamorro pronouns
- Chamorro entries with language name categories using raw markup
- Icelandic 2-syllable words
- Icelandic terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Icelandic/aːva
- Icelandic terms derived from Old Norse
- Icelandic terms derived from Proto-Germanic
- Icelandic terms derived from Proto-Indo-European
- Icelandic lemmas
- Icelandic verbs
- Icelandic weak verbs
- Icelandic entries with language name categories using raw markup
- Icelandic transitive verbs
- Icelandic auxiliary verbs
- Most used Icelandic verbs
- Old Danish terms derived from Old Norse
- Old Danish terms derived from Proto-Germanic
- Old Danish terms with IPA pronunciation
- Old Danish lemmas
- Old Danish verbs
- Scanian Old Danish
- Old Norse terms inherited from Proto-Germanic
- Old Norse terms derived from Proto-Germanic
- Old Norse terms derived from Proto-Indo-European
- Old Norse lemmas
- Old Norse verbs
- Old Norse class 3 weak verbs