From s- + kumać.
skumać pf (imperfective kumać)
- (transitive, colloquial) to catch, to get, to grok, to understand
- Synonyms: obczaić, pojąć, sczaić, skapować, zajarzyć, zrozumieć
- (reflexive with się, colloquial) to become friends with, to pal up [with z (+ instrumental) ‘with someone’]
- Synonyms: zakolegować się, zakumplować się
Conjugation of skumać pf
|
skumać
|
skumam
|
skumamy
|
skumasz
|
skumacie
|
skuma
|
skumają
|
skuma się
|
skumałem, -(e)m skumał
|
skumałam, -(e)m skumała
|
skumałom, -(e)m skumało
|
skumaliśmy, -(e)śmy skumali
|
skumałyśmy, -(e)śmy skumały
|
skumałeś, -(e)ś skumał
|
skumałaś, -(e)ś skumała
|
skumałoś, -(e)ś skumało
|
skumaliście, -(e)ście skumali
|
skumałyście, -(e)ście skumały
|
skumał
|
skumała
|
skumało
|
skumali
|
skumały
|
skumano
|
skumałbym, bym skumał
|
skumałabym, bym skumała
|
skumałobym, bym skumało
|
skumalibyśmy, byśmy skumali
|
skumałybyśmy, byśmy skumały
|
skumałbyś, byś skumał
|
skumałabyś, byś skumała
|
skumałobyś, byś skumało
|
skumalibyście, byście skumali
|
skumałybyście, byście skumały
|
skumałby, by skumał
|
skumałaby, by skumała
|
skumałoby, by skumało
|
skumaliby, by skumali
|
skumałyby, by skumały
|
skumano by
|
niech skumam
|
skumajmy
|
skumaj
|
skumajcie
|
niech skuma
|
niech skumają
|
skumawszy
|
skumanie
|
- skumać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skumać in Polish dictionaries at PWN