киле
Bashkir
edit
Mortar and pestle.
Etymology
editFrom Proto-Turkic *kẹli (“mortar”).
Cognate with Siberian Tatar кейле (keyle, “mortar”), Kazakh келi (keli, “mortar”), Karachay-Balkar кели (keli, “mortar”), Yakut кэлии (kelii, “wooden mortar”), Chuvash килӗ (kilĕ, “mortar”), and Hungarian kölyű, a Turkic loan.
Pronunciation
editNoun
editкиле • (kile)
- mortar (vessel for rubbing/grinding substances)
Declension
editDeclension of киле (kile)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | киле (kile) | килеләр (kilelər) |
| definite genitive | киленең (kileneñ) | килеләрҙең (kilelərźeñ) |
| dative | килегә (kilegə) | килеләргә (kilelərgə) |
| definite accusative | килене (kilene) | килеләрҙе (kilelərźe) |
| locative | килелә (kilelə) | килеләрҙә (kilelərźə) |
| ablative | киленән (kilenən) | килеләрҙән (kilelərźən) |
Russian
editEtymology 1
editPronunciation
editNoun
editкиле́ • (kilé) f inan
- dative/prepositional singular of кила́ (kilá)
Etymology 2
editPronunciation
editNoun
editки́ле • (kíle) m inan
- prepositional singular of киль (kilʹ)