Ιωάννης ΙΓ΄ Γλυκύς
| Ιωάννης ΙΓ΄ Γλυκύς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1260 (περίπου) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1315–1319) |
Ο Ιωάννης ΙΓ΄, ο επονομαζόμενος Γλυκύς, διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 1315[α] έως το 1319.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επρόκειτο για σημαντική προσωπικότητα του δημόσιου βίου της Αυτοκρατορίας. Ήταν ένας ήσυχος και ικανός λόγιος[2]. Πριν εκλεγεί Πατριάρχης, είχε λάβει το αξίωμα του «λογοθέτου του δρόμου». Ήταν έγγαμος και προωθήθηκε στον Πατριαρχικό Θρόνο αφού πρώτα πήρε διαζύγιο και η σύζυγός του εκάρη μοναχή.
Εξελέγη στις 12 Μαΐου 1315[3] και η Πατριαρχία του διήρκεσε τέσσερα χρόνια. Περί το 1317, κατόπιν αιτήματος του Γκεντιμίνας της Λιθουανίας, απέστειλε ως Μητροπολίτη τον Θεόφιλο, ελπίζοντας στην επιστροφή των παγανιστών Λιθουανών στην Ορθοδοξία [4]. Στις 11 Μαΐου 1319[3] αναγκάστηκε να παραιτηθεί για λόγους υγείας[2] και κατόπιν αποσύρθηκε στη Μονή Κυριωτίσσης. Σώζεται η παραίτησή του, η διαθήκη του, και αποσπάσματα επιστολών του[β]. Συνέγραψε και τα έργα «Περί ορθότητος συντάξεως»[6] και «Ὑπομνηστικὸν εἰς τὸν βασιλέα τὸν ἅγιον»[γ].
Υποσημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Weiss, Anzelm. Ekumeniczny patriarchat prawosławny. (Encyklopedia katolicka). σελ. 849.
- ↑ 2,0 2,1 Runciman 2005, σελ. 148.
- ↑ 3,0 3,1 Grumel 1958, σελ. 437.
- ↑ Preiser-Kapeller 2007, σελ. 73.
- ↑ Καλέκα, Μανουήλ (1865). Τα ευρισκόμενα πάντα. Παρίσι: Jacques-Paul Migne. σελ. 1085.
- ↑ «Иоанн, константинопольские патриархи». Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2021.
- ↑ Glycis, Joannes στο: William Smith (editor), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. Τόμ. II Boston: Little, Brown & Comp., 1867, σελ. 278
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Οικουμενικό Πατριαρχείο Αρχειοθετήθηκε 2010-06-16 στο Wayback Machine.
- Runciman, Steven (2005). Η Βυζαντινή Θεοκρατία. Εκδόσεις Δόμος. ISBN 9607217225.
- Grumel, Venance (1958). Traité d'études byzantines. Παρίσι: Presses universitaires de France. ISBN 9607217225.
- Σταύρος Κουρούσης, «Ο λόγιος Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωάννης ΙΓ' ο Γλυκής (Συναγωγή ειδήσεων και ανέκδοτα έγγραφα)», Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τόμ.41 (1974), σελ. 297-405
- Preiser-Kapeller, Johannes (2007). «Das Patriarchat von Konstantinopel und die russischen Kirchen vom 13. bis zum 15. Jh. Ein Überblick zur Kirchenpolitik auf der Grundlage des Patriarchatsregisters». Historicum. https://www.academia.edu/514447/Das_Patriarchat_von_Konstantinopel_und_die_russischen_Kirchen_vom_13_bis_zum_15_Jh_Ein_%C3%9Cberblick_zur_Kirchenpolitik_auf_der_Grundlage_des_Patriarchatsregisters_The_Patriarchate_of_Constantinople_and_the_Russian_Churches_from_the_13th_to_the_15th_Century_An_Overview_on_Church_Politics_on_the_Basis_of_the_Register_of_the_Patriarchate_of_Constantinople_?email_work_card=title. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
.svg)